volatile

volatile (provençau), (gascon)

1. (quimia) Qualifica ua matèria, solida o liquida, que s’evapòra aisidament, susseptibla de se resòlvre en vapor, en gas.
2. (electronica) Qualifica ua memòria que lo contengut s’amaga deu moment que l’alimentacion electrica es copada.
3. (programacion) Qualifica ua variabla que la valor pòt cambiar deu moment qu'endeviénon d’escadenças estrangèras al programa que l’emplec.

Variantas dialectalas

• volatil (provençau, lengadocian)

Antonims

Que s’evapòra aisidament

• fixe
• durable

Derivats

• volatilitat
• volatilizar

Locucions derivadas

• alcali volatile
• compausat organic volatile
• òli volatile
• memòria volatila / memòria non volatila

Traduccions

alemand: flüchtig (de) anglés: volatile (en) basc: catalan: volàtil (ca)

espanhòl: volátil (es) francés: volatil (fr) italian: volatile (it) portugués: volátil (pt)

Anglés Etimologia

Pel francés mejan volatile del latin volatilis « que vola ».

Prononciacion

RU /ˈvɒləˌtaɪ(ə)l/, /ˈvɒləˌtaɪ(ə)l/

EUA /ˈvɑl(ə)tl̩/, /ˈvɑl(ə)tl̩/, /ˈvɑləˌtaɪəl/, /ˈvɑləˌtaɪəl/, /ˈvɑl(ə)ɾɫ̩/, /ˈvɑl(ə)ɾɫ̩/

Adjectiu

volatile

1. (quimia) volatile ^(oc)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
volatile	volatiles

volatile

1. Compausat volatil
2. Variabla volatila

Francés Etimologia

Del latin volatilis « que vola ».

Prononciacion

/vɔlatil/, /vɔlatil/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
volatile	volatiles

volatile masculin

1. collectiu volatil, polalha
2. Volatilha, un animal volant

Forma d'adjectiu

volatile

1. femenin singular de volatil.

Italian Etimologia

Del latin volatilis « que vola ».

Prononciacion

/voˈlatile/, /voˈlatile/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
volatile	volatili

volatile masculin o femenin

1. collectiu volatil, polalha
2. Volatilha, un animal volant

Adjectiu

volatile masculin o femenin, (Plurals: volatili)

1. volatile ^(oc)