contengut
- De conténer
/konten'ɣyt/
con|ten|gut
Adjectiu
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| contengut | contenguts |
| [konten'ɣyt] | [konten'ɣyts] |
contengut masculin
- Ensemble de causas se trapant al dedins de quicòm o d’un ensemble.
- Ensemble de las idèas d’un tèxte.
sene (1) :
sens (2) :
Forma de vèrb
contengut masculin
- participi passat de conténer