simptomatic
Del grèc ancian συμπτωματικός, sumptomatikós.
/sinttumaˈtik/, provençau /sinttumaˈtik/
simp|to|ma|tic
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | simptomatic | simptomatics |
| [sinttumaˈtik] | [sinttumaˈtiks] | |
| Femenin | simptomatica | simptomaticas |
| [sinttumaˈtiko̞] | [sinttumaˈtiko̞s] | |
simptomatic
- (medecina) Qu'es un simptòma.
- (medecina) Que tracta o reduch un simptòma.
- (per extension) (figurat) Que mòstra, que fa paréisser, que fa tornar un treble organic o foncional.