simptòma

Del latin symptoma, venent del grèc ancian σύμπτωμα, sumptoma (« escasença, accident »), formar a partir del vèrb « συμπίπτω / sumpíptô » (escàser), format de la raiç « πίπτω / píptô (caire) e del prefixe « συν- / sun- » (amb)

Prononciacion

/sintˈtɔmɔ/, /sintˈtɔmɔ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
simptòma	simptòmas
[sintˈtɔmɔ]	[sintˈtɔmɔs]

simptòma masculin

1. (Fisiologia) Fenomèm caracteristic d’un treble organic o foncional.
2. (Figurat) signe premonitòri que marca que quicòm va pas endacòm.

Derivats

• simptomatic

Traduccions

alemand: Symptom (de) anglés: symptom (en) catalan: símptoma (ca) espanhòl: síntoma (es)

francés: symptôme (fr) italian: intomo (it) portugués: síntoma (pt)