reinar

reinar (provençau)

1. Exercir lo poder sobeiran dins un Estat monarquic ; se dich dei princes sobeirans, quitament se son pas titulats de rei.
2. (figurat) Dominar, téner l’autoritat, l’influéncia.
3. (figurat) Aver d’autoritat, d’influéncia; èsser al vam, en crèdit.
4. Predominar; se far remarcar; existir; durar mai o mens longtemps.

Variantas dialectalas

• regnar
• règnar / renhar (lengadocian)

Parents

• reinant
• rèine

Sinonims

• senhorejar

Traduccions

alemand: herrschen (de) anglés: reign (en), rule (en) basc: zuzendu (eu) catalan: regnar (ca)

espanhòl: reinar (es) francés: régner (fr) italian: regnare (it) portugués: reinar (pt)

Espanhòl Etimologia

Del latin regnare « èsser rei », « exercir lo poder absolut », de regnum (reialme)

Prononciacion

escotar « reinar »

Prononciacion

/rei̯ˈnaɾ/, /rei̯ˈnaɾ/

Sillabas

rei|nar

Vèrb

regnar

1. reinar ^(oc)

Portugués Etimologia

Del latin regnare « èsser rei », « exercir lo poder absolut », de regnum (reialme)

Prononciacion

Portugal /ʀɐjˈnaɾ/, /ʀɐjˈnaɾ/; Brasil /ɦẽjˈnaɾ/, /ɦẽjˈnaɾ/, /xejˈna/, /xejˈna/

Sillabas

rei|nar

Vèrb

regnar

1. reinar ^(oc)