durar

Del latin durare (« durcir, far venir dur », « afermir », « endurar, suportar », « durar, persistir », « èsser dur, èsser crudèl », « contunhar, se perlongar »)..

Prononciacion

• /dy'ra/, /dy'ra/

Vèrb

durar

1. Contunhar d’èsser, se perlongar.
   • L’ivèrn encara dura.
2. Persistir, demorar, durar longtemps.
3. Resistir al temps, a l’usadura.

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	durar
Gerondiu	durant
Participi passat
	singular			plural
masculin	durat			durats
femenin	durada			duradas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	duri dure[N 1]	duras	dura	duram	duratz	duran
Imperfach	duravi	duravas	durava	duràvem	duràvetz	duravan
Preterit	durèri	durères	durèt	durèrem	durèretz	durèron
Futur	durarai	duraràs	durarà	durarem	duraretz	duraràn
Condicional	durariái	durariás	durariá	durariam	durariatz	durarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	dure	dures	dure	durem	duretz	duren
Imperfach	durèssi	durèsses	durès durèsse	durèssem	durèssetz	durèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	dura !	—	durem !	duratz !	—
Negatiu	—	dures pas !	—	durem pas !	duretz pas !	—
Nòtas
↑ Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Gascon

Infinitiu	durar
Gerondiu	durant
Participi passat
	singular			plural
masculin	durat			durats
femenin	durada			duradas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	duri	duras	dura	duram	duratz	duran
Imperfach	duravi	duravas	durava	duràvam	duràvatz	duravan
Preterit	durèi	durès	durè	durèm	durètz	durèn
Futur	durarèi	duraràs	durarà	duraram	duraratz	duraràn
Condicional	durarí	durarés	duraré	durarem	duraretz	durarén
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	duri	dures	dure	durem	duretz	duren
Imperfach	durèssi	durèsses	durèsse	durèssem	durèssetz	durèssen
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Afirmatiu	—	dura !	—	durem !	duratz !	—
Negatiu	—	ne dures pas !	—	ne durem pas !	ne duretz pas !	—

Lemosin

Infinitiu	durar
Gerondiu	durant
Participi passat
	singular			plural
masculin	durat			durats
femenin	durada			duradas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	iu	tu	eu ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	ilhs elas
Present	dure	duras	dura	duram	duratz	duran duren
Imperfach	durava	duravas duraves	durava	duravam duravem	duravatz duravetz	duravan duraven
Preterit	durei	dureras dureres	duret	dureram durerem	dureratz dureretz	dureren
Futur	durarai	duraras	durará	durarem	duraretz	duraran
Condicional	durariá	durarias	durariá	durariam	durariatz	durarian
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	iu	tu	eu ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	ilhs elas
Present	dure	dures	dure	durem	duretz	duren
Imperfach	duressa	duressas	duressa	duressam duressem	duressatz	duressan duressen
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	iu	tu	eu ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	ilhs elas
Afirmatiu	—	dura !	—	duram !	duratz !	—
Negatiu	—	duras pas !	—	duram pas !	duratz pas !	—
Nòtas

Traduccions

alemand: dauern (de) anglés: last (en), endure (en) catalan: durar (ca) espanhòl: durar (es)

francés: durer (fr) italian: durare (it) polonés: portugués: durar (pt)

Derivats

• durable

Catalan Etimologia

Del latin durare (« durcir, far venir dur », « afermir », « endurar, suportar », « durar, persistir », « èsser dur, èsser crudèl », « contunhar, se perlongar »)..

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « durar »

Prononciacion

• (Balearic, Central) [duˈɾa]
• (Valencian) [duˈɾaɾ]

Vèrb

durar

1. Durar

Espanhòl Etimologia

Del latin durare (« durcir, far venir dur », « afermir », « endurar, suportar », « durar, persistir », « èsser dur, èsser crudèl », « contunhar, se perlongar »)..

Prononciacion

Colómbia (Cartagena) : escotar « durar »

Prononciacion

• /duˈɾaɾ/, /duˈɾaɾ/

Vèrb

durar

1. Durar

Portugués Etimologia

Del latin durare (« durcir, far venir dur », « afermir », « endurar, suportar », « durar, persistir », « èsser dur, èsser crudèl », « contunhar, se perlongar »)..

Prononciacion

• (Portugal) [duˈɾaɾ]
• (Brasil) [du.ˈɾa(ʁ)]

Vèrb

durar

1. Durar