limon
- (nom 1) Del latin limus « fanga » vengut, en latin popular «limo, limōnem».
- (nom 2) Pel gallés «leim-» del latin limen « travèrsa, lindal » latin limen « travèrsa, lindal » o latin limus « oblic ».
- (nom 3) De l’italian limone, meteis sens, de l’arabi ليمون, līmūn
/ˈlimu/
Nom comun 1
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| limon | limons |
| [ˈlimu] | [ˈlimus] |
limon masculin
- Alluvion, tèrra carrejar per un riu e que se pausa sus las broas, plan adaptat a la cultura
- (Per extension) Sorra
- (Per extension) Plantas que buta dins de tals terrens.
- (Geologia) Depaus portat pels rius o lo vent, constituit de particulas primissimas de ròcas, mescladas a de rèstes organics.
| sorra, depaus | |
|---|---|
|
| |
Nom comun 2
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| limon | limons |
| [ˈlimu] | [ˈlimus] |
limon masculin
- Longa peça de fusta fixada a l'abans d’una veitura, d’un araire e als dos costats de la quala òm atela los cavals, los buòus.
- (Marina) Longa peça de fusta estacada a l'empenta d’un naviri e que servís per lo dirigir.
| timon | |
|---|---|
|
| |
Nom comun 3
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| limon | limons |
| [ˈlimu] | [ˈlimus] |
limon masculin
- Fruch del limonièr.
| fruch de limonièr | |
|---|---|
|
| |
- (nom 1) Del latin limus « fanga » vengut, en latin popular «limo, limōnem».
- (nom 2) Pel gallés «leim-» del latin limen « travèrsa, lindal » latin limen « travèrsa, lindal » o latin limus « oblic ».
- (nom 3) De l’italian limone, meteis sens, de l’arabi ليمون, līmūn
França (Somain) : escotar « limon »
/limɔ̃/
Nom comun 1, 2 e 3
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| limon | limons |
| [limɔ̃] | |
limons masculin
- Plural de limon
Del rus.
Nom comun
limon
- T. P. Boiko, L. F. Markianova, 2011, Grand diccionari rus-carelian, dialècte livvicovian, Petrozavodsk, Rossiskoi Akademii Nauk.