garnir

garnir (lengadocian), (provençau)

1. (militar) Armar, dotar un dispositiu de defensa dels elements o de la tropas necessàrias a sa defensa, a sa proteccion.
   • Garnir un pòrt de vaissèls.
2. Provesir de las causas que cal.
   • Aver la borsa plan garnida.
3. (particular) Moblar.
   • Ostal garnit, membre garnit
4. Ornar ; adornar amb d'accessòris
5. Emborrar.
6. Completar.
7. (cosina) Enriquir ; far venir mai copiós.
8. Emplir o ocupar un cèrt espaci.

Variantas dialectalas

• guarnir (gascon)

Antonims

• desgarnir

Traduccions

alemand: besetzen (de), einfassen (de), garnieren (de), verzieren (de) anglés: fit out (en), garnish (en), trim (en), bedeck (en), deck (en), decorate (en), embellish (en), furnish (en), accoutre (en) basc: catalan: adornar (ca), guarnir (ca)

espanhòl: guarnecer (es) francés: garnir (fr) italian: guarnire (it) portugués: guarnecer (pt), rechear (pt), revestir (pt)

Francés Etimologia

Del francic *warnjan « prene garde, metre en garda »

Prononciacion

França (Somain) : escotar « garnir »

Prononciacion

/ɡaʁniʁ/, /ɡaʁniʁ/

Sillabas

gar|nir

Vèrb

garnir

1. garnir ^(fr)