emb
Aparença
De l'occitan ancian ab, vengut dau latin apud « près ». Existen mai d'una variacion orala.
/ɛ̃m/ , /ɛm'/
França (Sent Liunard) - Lemosin : escotar « emb »
emb (lemosin)
- En companhiá / en possession de.
- Ièu sei vengut emb mon chapeu
- amb (estandard)
- dab (gascon)
- damb (aranés)
- tamb (aranés)
- ambé (provençal)
- embé (provençal)
- ambo (vivaroaupenc)
- abo (vivaroaupenc)[1]
- 'mbo (vivaroaupenc)[2]
- 'o (de ambo) (vivaroaupenc, nauta Val Susa, Bardonescha)[3]
- 'ò (de ambo) (vivaroaupenc, nauta Val Susa, Archamola)[4]
- ab (gardiòl)
- avèc (lemosin), (marchés), (vivaroaupenc, nauta Val Susa, Chaumont)[5]
- avèque (lemosin)
- 'vèque (lemosin), (marchés)
- 'vèc (vivaroaupenc, nauta Val Susa, Exilhas, Chaumont)[6]
- coma ≈ emb
- Ièu sei vengut coma se / coma mon chen
- Ilhs son coma ma granda