dama

dama femenin

1. Dòna de la noblesa o de bèl rang social
2. Dòna, esposa
3. (jòcs) Pèça o figura de fòrça jòcs.
4. (jòcs) jòc de damas
5. Betador d'òbras e per l'òrt qu'es utilizat per trepejar lo sòl o caladar.
6. Còn de tèrra daissat coma testimòni de la tèrra levada.
7. Aparicion feminina de sòmi.
8. Unes aucèls nocturns blanquinoses comma lo caüs blanc

Derivats

• damaisèl / damaisèla
• jòc de damas

Relacionats

Pèças d'escacs

lengadocian	Rei	Reina Dama	Fòl	Cavalièr	Torre	pion peon
gascon	Rei	Reina Dama	Hòu Hòl	Cavalièr Cavalèr	Tor	peon
provençau	Rèi	Rèina Dama	Fòl Fòle Fòlh Fòu	Cavalier	Torre	pion

figuras dels jòcs de cartas

Jòc francés Taròt
lengadocian	Rei	Reina Dama	Cavalièr	Vailet	Excusa	Joquèr
gascon	Rei	Reina Dama	Cavalièr Cavalèr	Vailet	Excusa	Joquèr
provençau	Rèi	Rèina Dama	Cavalier	Vailet Varlet	Excusa	Joquèr Jòker

Traduccions

Dòna
alemand: Dame (de) anglés: lady (en) basc: catalan: dama (ca)	espanhòl: dama (es) francés: dame (fr) italian: signora (it) portugués: dama (pt)

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
dama	damas
[ˈdamo̞]	[ˈdamo̞s]

dama femenin, (equivalent masculin: dam)

1. (zoologia) Mamifèr feme del genre dam.

Traduccions

alemand: Damhirschkuh (de) anglés: fallow doe (en) asturian: gama (ast) basc: catalan: daina (ca)

espanhòl: gama (es) francés: daine (fr) italian: daino (it) portugués: gama (pt)

Forma de vèrb

dama

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de damar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de damar.

Catalan Etimologia

Del latin domina « mèstra de l'ostal ».

Prononciacion

Balearic, Central /ˈdamə/, /ˈdamə/, Valencian /ˈdama/, /ˈdama/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
dama	dames

dama femenin

1. dama ^(oc) dins lo sens de Dòna, còn de tèrra

Espanhòl Etimologia

nom 1 Del latin domina « mèstra de l'ostal ».

nom 2 Del latin damma

Prononciacion

/ˈdama/, /ˈdama/

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
dama	damas
[ˈdamoas]	[ˈdamas]

dama femenin

1. dama ^(oc) dins lo sens de Dòna

Nom comun 2

dama masculin o femenin

1. dam ^(oc) / dama ^(oc)

Francés Prononciacion

/dama/, /dama/

Forma de vèrb

dama

1. Tresena persona del singular del passat simple de damer.

Portugués Etimologia

Del latin domina « mèstra de l'ostal ».

Prononciacion

Portugal /ˈdɐmɐ/, /ˈdɐmɐ/

escotar « dama »

Brasil /ˈdɐ̃mɐ/, /ˈdɐ̃mɐ/, /ˈdəmə/, /ˈdəmə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
dama	damas

dama femenin

1. dama ^(oc) dins lo sens de Dòna, còn de tèrra