pion

pion masculin

1. (figurat) La persona que ten lo ròtle d'un pion dins una estrategia globala.
2. (pejoratiu) La persona qu'a fòrça pauc d’importància dins una organizacion.
3. (Jòc de taula) Dins los jòcs de taula, caduna de las pèças qu'òm mòu sul tauliér.
   1. (escacs) Caduna de las 16 pèças (8 blancas e 8 negras) qu'òm mòu sus l'escaquièr.
   2. (jòc de damas) Caduna de las pèças qu'òm mòu sul taulièr (segon las versions: 20 pions blancs e 20 pions negres per un taulièr de 10 X 10 casas, 12 pions blancs et 12 pions negres per un de 8 X 8 casas, 30 pions blancs e 30 pions negres per un de 12 X 12 casas)

Variantas dialectalas

• peon

Relacionats

Pèças d'escacs

lengadocian	Rei	Reina Dama	Fòl	Cavalièr	Torre	pion peon
gascon	Rei	Reina Dama	Hòu Hòl	Cavalièr Cavalèr	Tor	peon
provençau	Rèi	Rèina Dama	Fòl Fòle Fòlh Fòu	Cavalier	Torre	pion

Traduccions

persona qu'a pauc d'impotància
alemand: Bauer (de) anglés: peon (en) basc: catalan: peó (ca)	espanhòl: peón (es) francés: pion (fr) italian: fante (it) portugués: peão (pt)

jòcs de taula
alemand: Bauer (de) anglés: pawn (en) basc: catalan: peó (ca)	espanhòl: peón (es) francés: pion (fr) italian: pedone (it), pedina (it) portugués: peão (pt)

Nom comun 2

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
pion	pions
[ˈpju]	[ˈpjus]

pion masculin

1. (fisica) Un dels tres mesons semistables, de carga positiva, negativa o neutra que la masa es de 270 còps aquela de l'electron. (Símb. p).

Un dels tres meson
alemand: Pion (de) anglés: pion (en) basc: catalan: pió (ca)	espanhòl: pion (es) francés: pion (fr) italian: pione (it) portugués: pião (pt) (Portugal), píon (pt) (Brazil)

Anglés Etimologia

Alteracion de pi-meson

Prononciacion

/ˈpaɪɒn/, /ˈpaɪɒn/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pion	pions
[ˈpaɪɒn]	[ˈpaɪɒns]

pion

1. (fisica) pion ^(oc)

Espanhòl Etimologia

(adj) De piar, «piaular»

(nom) De l'anglés pion alteracion de pi-meson

Prononciacion

[?]

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	pion	pionnes
Femenin	pionna	pionnas

1. piulaire

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pion	pions

pion

1. (fisica) pion ^(oc)

Francés Etimologia

(nom 1) Del latin pedonis « fantassin » influenciat pel francés

(nom 2) De l'anglés pion alteracion de pi-meson

Prononciacion

/pjɔ̃/, /pjɔ̃/

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
pion	pions
[pjɔ̃]

pion masculin

1. pion ^(oc), peon

pion masculin, (femenin: pionne)

1. pion ^(oc), peon
2. escolar surveillant dins un establiment escolar

Nom comun 2

pion masculin

1. (fisica) pion ^(oc)