cròta
- (nom 1) Del latin crypta « cripta, croton », del grèc ancian κρύπτη, krúptē « vòlta sosterranha ».
- (nom 2) Del francic krotta
/ˈkɾɔto̞/, /ˈkʀɔtə/
Nom comun 1
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| cròta | cròtas |
| [ˈkɾɔto̞] | [ˈkɾɔto̞s] |
cròta (lengadocian), (provençau); femenin
- Bastit de maçonariá de cindre, en arc o tuna de meteissa forma
- Sòtol d'un ostal.
- Glèisa sosterranha.
- cripta (lengadocian, gascon)
| vòlta | |
|---|---|
|
| |
| tuna | |
|---|---|
| |
| cava | |
|---|---|
|
| |
| cripta | |
|---|---|
|
| |
Nom comun 2
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| cròta | cròtas |
| [ˈkɾɔto̞] | [ˈkɾɔto̞s] |
cròta (lengadocian); femenin
| peta | |
|---|---|
|
| |
Forma de vèrb
cròta