conferir

conferir

1. Concedir, atribuir, balhar quicòm a qualqu'un.
2. Parlar ensemble, rasonar d’un afar, d’un punt de doctrina.
3. Comparar doas causas per jutjar lo biais que s’acòrdan o que se destrian.

Derivats

• conferéncia

Traduccions

alemand: verleihen (de), erteilen (de), vergleichen (de) (comparar) anglés: privilegi,... confer (en) o award (en), onor,... grant (en), o award (en), textes,... compare (en), collate (en) basc: catalan: conferir (ca)

espanhòl: conferir (es) francés: conférer (fr) italian: conferire (it) portugués: conferir (pt)

Catalan Etimologia

Del latin confērre « portar ensemble, comparar, comunicar ».

Prononciacion

Oriental /kuɱfəˈɾi/, /kuɱfəˈɾi/

Occidental: nord-occidental /koɱfeˈɾi/, /koɱfeˈɾi/, valencià /koɱfeˈɾiɾ/, /koɱfeˈɾiɾ/

Vèrb

conferir

1. conferir ^(oc)

Espanhòl Etimologia

Del latin confērre « portar ensemble, comparar, comunicar ».

Prononciacion

/kõɱfeˈɾiɾ/, /kõɱfeˈɾiɾ/

Vèrb

conferir

1. conferir ^(oc)

Portugués Etimologia

Del latin confērre « portar ensemble, comparar, comunicar ».

Prononciacion

Portugal /kõfɨˈɾiɾ/, /kõfɨˈɾiɾ/

Brasil /kõfeˈɾi(ɾ)/, /kõfeˈɾi(ɾ)/

Vèrb

conferir

1. conferir ^(oc)