cavilha

cavilha femenin

1. (Construccion) Pèça de fusta o de metal qu’òm fa intrar dins un trauc per lo tapar, per far d'assemblatges o per d’autres usatges.
2. (Anatomia) Partida del còs, articulacion que liga lo pè a la camba.

Variantas dialectalas

• chavilha (lemosin)

Derivats

• cavilhada
• cavilhadura
• cavilhaire
• cavilhar
• cavilhat
• cavilhariá
• cavilhatge

Traduccions

cavilha de fusta
alemand: Holzdübel (de), Holznagel (de) anglés: dowel (en), peg (en) basc: catalan: clavilla (ca)	espanhòl: taco (es) francés: cheville (fr) italian: cavicchio (it), spina (it) portugués: bucha (pt)

cavilha en anatomia
alemand: Knöchel (de) masculin anglés: ankle (en) anindilyakwa: angwirnta (aoi) catalan: turmell (ca) masculin chèc: kotník (cs) espanhòl: tobillo (es) masculin francés: cheville (fr) femenin	italian: caviglia (it) femenin neerlandés: enkel (nl) ongrés: boka (hu) portugués: tornozelo (pt) romanés: gleznă (ro) femenin sapadin : enkl (sapadin) masculin suedés: ankel (sv) zolo: iqakala (zu)

Forma de vèrb

cavilha

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de cavilhar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de cavilhar

Portugués Etimologia

Del latin vulgar *cāvīcula eissit del latin classic clāvīcŭla.

Prononciacion

Portugal /kaˈviʎɐ/, /kaˈviʎɐ/

Brasil /kaˈviʎɐ/, /kaˈviʎɐ/, /kaˈviʎə/, /kaˈviʎə/

Sillabas

ca|vi|lha

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
cavilha	cavilhas

cavilha femenin

1. (Construccion) cavilha ^(oc)
2. (Construccion) Claveta

Forma de vèrb

cavilha

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de cavilhar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de cavilhar