borra

borra femenin

1. Molon de pels d'un animal, sa forradura.
2. (botanica, per analogia) Molon de pels que ven sus unes fruchs e los borrons.
   1. (Per extension) Aquel borron.
3. (Textil) Partida mai rufa de la lana, qu'òm fa de feutre.
   1. (Per extension) Partida mai rufa de la seda, del coton
4. (Caça) Mena d'estopa, çò qu’òm plaça al dessús la carga d’una cartocha de fusilh de caça.
5. Maça de fusta; malh d'òbra per bresar o talhar la pèira.
   1. Trabalh penós, trima.
6. Jòc de 32 cartas.
7. Borrica.

Derivats

• borrar

Locucions derivadas

• borra-borra
• forra-borra
• i èsser de borra

Traduccions

pel alemand: Flocke (de), Flaum (de), Fussel (de) anglés: flock (en), fluff (en), waste (en) (coron), floss (en) (seda) basc: catalan: borra (ca) espanhòl: borra (es) (animal, lana), caedura (es) (dels textils en general) francés: bourre (fr) italian: lanugine (it), peluria (it), borra (it) (dels textils) portugués: borra (pt) (de seda) borron alemand: Knospe (de) anglés: bud (en) basc: catalan: borró (ca), gemma (ca), brotó (ca) espanhòl: brote (es), cogollo (es), yema (es) francés: bourgeon (fr) italian: gemma (it), germoglio (it), brocciolo (it) portugués: broto (pt) mena d'estopa alemand: anglés: wad (en) basc: catalan: tac (ca) espanhòl: taco (es) francés: bourre (fr) italian: stoppaccio (it) portugués: borrica alemand: Eselin (de) anglés: (she-)donkey (en) basc: catalan: burra (ca) espanhòl: burra (es), borra (es) francés: bourrique (fr) italian: asina (it) portugués: burra (pt)

Forma de vèrb

borra

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de borrar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de borrar.

Catalan Etimologia

Del latin burrus

Prononciacion

ocxidental /ˈborə/, /ˈborə/

occidental /ˈbora/, /ˈbora/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
borra	borres

borra femenin

1. (textil) borra ^(oc)
2. (botanica) borra ^(oc).
3. Malautiá dels olivièrs.

Forma de vèrb

borra

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de borrar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de borrar.

Espanhòl Etimologia

Del latin burrus

Prononciacion

/ˈbora/, /ˈbora/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
borra	borras
[ˈbora]	[ˈboras]

borra femenin

1. (textil) borra ^(oc)
2. (anima) borra ^(oc).

Portugués Etimologia

Del latin burrus

Prononciacion

Portugal /ˈbɔʀɐ/, /ˈbɔʀɐ/

Brasil /ˈboɦɐ/, /ˈboɦɐ/, /ˈboxə/, /ˈboxə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
borra	borras

borra femenin

1. (textil) borra ^(oc)
2. sediment.
3. (anima, regionalisme) borra ^(oc).

Forma de vèrb

borra

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de borrar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de borrar.