alveòl

Del latin alveolus, diminutiu de alveus (« cavitat, lòtja »).

lengadocian, gascon /alβeˈɔl/

provençau /alveˈɔl/

al|ve|òl

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
alveòl	alveòls
[cellularas]	[alβeˈɔl]

alveòl

Cròta o cavitat de talha pichona mai o mens tancada.
(particular) Cellula de forma exagonala en la qual las abelhas pausan lors uòus, lor mèl, de pollèn.
(anatomia) Cavitat de l’òs maxillar o de la mandibula en la qual cada dent es montada.
(anatomia) Pichonèla cavitat del palmon.
(geologia) Pichona cavitat que se trapan dins una ròcas.
(botanica) Lòtja formada pels carpèls sòudats del pistil d'unas plantas.
(arquitectura) Cellula dins un bastiment.