hoog

• Geluid:  hoog    (hulp, bestand)
• IPA: / hox / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /ɦoʊ̯χ/ /'ɦoʊ̯χə/ /ˈɦoʊ̯χst/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ɦoːx/ /'ɦoːɣə/ /ˈɦoːxst/

• hoog

• In de betekenis van ‘boven een ander punt, verheven’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1130 ^[1]

hoog

1. fysiek ver boven iets anders
2. vergevorderd in een rangorde of volgorde

   ▸ Zo zag ik erg op tegen onbekende gevaren op de trail zoals ratelslangen, beren, steile bergen, felle zon en hoge temperaturen in de woestijn.^[2]

   ▸ ‘Van Gooooo,’ klonk een tijdje later het trage zuidelijke Tennessee accent van Pogue, ‘Is er daar water?’ Ik knikte en wees naar beneden in de richting van de groene plas. Ze liepen in een veel hoger tempo dan ik en hadden me razendsnel ingehaald.^[2]

3. (geluid) met een groot aantal trillingen per tijdseenheid
4. met een groot aanzien
5. (aardrijkskunde) meer boven de zeespiegel gelegen

   ▸ Bliksem en storm. Op de hoogste top van Californië. Geen enkele beschutting, behalve een hutje met een metalen dak.^[2]

   • de Hoge Ardennen 

6. (aardrijkskunde) meer naar het Noorden gelegen

   • het Hoge Noorden 

• (3) schel
• (4) aanzienlijk, voornaam

• verheven

• [1, 2, 3, 4] laag

• (intensivering) allerhoogst, hemelhoog, huizenhoog, manshoog, metershoog, torenhoog, ultrahoog

hoog

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hogen
   

   • Ik hoog. 

2. gebiedende wijs van hogen
   

   • Hoog! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hogen
   

   • Hoog je? 

• Het woord hoog staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hoog" herkend door:

• geluid

hoog

1. hoog

   «Van 'n hoë dak afval.»

   Van een hoog dak afvallen.