hoogspringen

• Geluid:  hoogspringen    (hulp, bestand)

• hoog·sprin·gen

• samenstelling van  hoog  en  springen 

het hoogspringen o het

1. (sport) atletiekdiscipline waarbij het de bedoeling is over een tussen twee staanders bevestigde lat of touw te springen

   ▸ We hadden onderweg niet veel om over te praten, ik probeerde het eerst met de Europese kampioenschappen hoogspringen en dat we nu twee Zweden boven de twee meter hadden.^[1]

• polshoogspringen, polsstokhoogspringen

• hoogspringer, hoogspringster

hoogspringen

1. inergatief (sport) over een hooggeplaatste, tussen twee staanders bevestigde lat of touw proberen te springen

   ▸ Ook de rest van de traditionele atletiekavond voldeed aan de verwachtingen. Er werd weer lekker hooggesprongen, een Colombiaanse won goud op de hink-stap-sprong en onze Sifan Hassan kwalificeerde zich moeiteloos voor de 1500m-finale.^[2]

   ▸ Jonge vrouw in blauw trainingspak die in de herfst hoogspringt op het bospad^[3]

• De volledigheid van het werkwoord is beperkt in de zin dat vervoegde persoonsvormen weinig gangbaar zijn.

• Het woord hoogspringen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hoogspringen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.