elektriciteit

 

• Geluid:  elektriciteit    (hulp, bestand)
• IPA: /eˌlɛktrɪsiˈtɛɪt/

• elek·tri·ci·teit

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘natuurkracht die door wrijving wordt opgewekt’ voor het eerst aangetroffen in 1736 ^[1]
• Afgeleid van het Neolatijnse woord electricus, wat "van barnsteen" betekent, dat zelf weer van ήλεκτρον [elektron] komt, het Griekse woord voor "barnsteen".
• afgeleid van elektrisch met het achtervoegsel -iteit

de elektriciteit v

1. (natuurkunde) de verzameling verschijnselen die met elektrische lading van doen hebben
2. (elektrotechniek) de elektrische stroom als energiedrager

   • Zo'n 80 procent van de elektriciteit die in Nederland wordt verbruikt, gebeurt door zakelijke verbruikers, de resterende 20 procent door huishoudens 

• foto-elektriciteit, hydro-elektriciteit, kristalelektriciteit, magneto-elektriciteit, piëzo-elektriciteit, pyro-elektriciteit, thermo-elektriciteit, wrijvingselektriciteit

• elektrotechniek, magnetisme

• Het woord elektriciteit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "elektriciteit" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.