detector

Nederlands

Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘opsporingstoestel’ voor het eerst aangetroffen in 1867 ^[1]
^[2]

de detector m

(techniek) een onderdeel, een instrument dat wordt toegepast om een informatief signaal af te geven over één of meer technische grootheden (beweging, gas, temperatuur, druk enz.)
- Het poortje bij winkeldeur bevat een nieuw type detector.
(elektronica) demodulator
- de kristalontvanger had als detector een loodkristal

1. detector

Het woord detector staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.^[3]

detector m

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	detector	detectors detectoren
verkleinwoord	detectortje	detectortjes