gepeuter

• Geluid:  gepeuter    (hulp, bestand)

• ge·peu·ter

• Naamwoord van handeling van peuteren met het voorvoegsel ge-

het gepeuter o

1. het voortdurend met zijn vingers of een klein voorwerp ergens aan morrelen of wroeten

   • Het tandenpoetsen is teder. Én uniek. Nooit eerder zagen biologen een chimpansee het lichaam van een overleden soortgenoot reinigen met een werktuig. Het gepeuter van Noel roept daarmee vragen op over het besef van dood en leven bij chimpansees en over de evolutionaire oorsprong van grafrituelen bij mensen.^[1] 
   • Een uitvinder in Apeldoorn bedacht dat een inkeping in de beschuitrand het gepeuter zou opheffen. Hij wist zijn ‘randuitsparing’ te patenteren, hoewel het idee volgens deskundigen ‘voor de hand’ had gelegen omdat er al andere baksels met een dergelijke uitsparing bestonden, een middenuitsparing. Maar de rechter vond het inventief genoeg.^[2] 

• [1] gepriegel, geknoei, geklooi

• Het woord gepeuter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gepeuter" herkend door: