Wereldkampioenschap voetbal 1982

41 scheidsrechters werden voor de wedstrijden aangewezen.

Liefst vijf van de zes wedstrijden eindigde in een gelijkspel, waaronder drie doelpuntloos. De enige zege boekte Polen in hun laatste wedstrijd tegen Peru, na twee doelpuntloze wedstrijden brak Wlodi Smolarek in de 55e minuut eindelijk de ban voor de Polen en stortte Peru volledig in elkaar, 5-1 voor Polen. In de laatste wedstrijd had Italië genoeg aan een gelijkspel om Kameroen voor te blijven, hetgeen ternauwernood lukte. Debutant Kameroen maakte veel indruk met hun onbevangen spel, opvallende spelers waren aanvaller Roger Milla en doelman Thomas N'Kono. Italië kwalificeerde zich, maar de Italiaanse media was genadeloos. Vooral spits Paolo Rossi moest het ontgelden, hij speelde voor het eerst in twee jaar na een schorsing voor betrokkenheid bij een omkoopschandaal, maar ontbeerde duidelijk wedstrijdritme.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Polen	3	1	2	0	5	1	4	4
Italië	3	0	3	0	2	2	0	3
Kameroen	3	0	3	0	1	1	0	3
Peru	3	0	2	1	2	6	–4	2

14 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Italië	0 – 0	Polen	Estadio Balaidos, Vigo Toeschouwers: 33.000 Scheidsrechter: Michel Vautrot (  Frankrijk)
		wedstrijdverslag

15 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Kameroen	0 – 0	Peru	Estadio Riazor, A Coruña Toeschouwers: 11.000 Scheidsrechter: Franz Wöhrer (  Oostenrijk)
		wedstrijdverslag

18 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Italië	1 – 1	Peru	Estadio Balaidos, Vigo Toeschouwers: 25.000 Scheidsrechter: Walter Eschweiler (  DDR)
	Conti   18'	wedstrijdverslag	83' Toribio Díaz

19 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Kameroen	0 – 0	Polen	Estadio Riazor, A Coruña Toeschouwers: 19.000 Scheidsrechter: Alexis Ponnet (  België)
		wedstrijdverslag

22 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Polen	5 – 1	Peru	Estadio Riazor, A Coruña Toeschouwers: 25.000 Scheidsrechter: Mario Rubio Vázquez (  Mexico)
	Smolarek   55' Lato   58' Boniek   61' Buncol   68' Ciołek   76'	wedstrijdverslag	83' La Rosa

23 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Italië	1 – 1	Kameroen	Estadio Balaidos, Vigo Toeschouwers: 20.000 Scheidsrechter: Bogdan Dotchev (  Bulgarije)
	Graziani   60'	wedstrijdverslag	61' M'Bida

West-Duitsland behoorde tot de absolute favorieten voor de wereldtitel, weliswaar was de uitblinker van het EK in 1980 Bernd Schuster geblesseerd, zijn plaats werd ingenomen door Paul Breitner en Karl-Heinz Rummenigge was de beste aanvaller van Europa. In de voorbereiding maakten veel internationals een lakse indruk, het zou toch vanzelf goed gaan. Dat betaalde zich uit in de wedstrijd tegen een uitstekend spelend Algerije, dat dankzij doelpunten van de twee vedetten Rabah Madjer en Lakhdar Belloumi met 2-1 won. De ploeg herstelde zich tegen een matig Chili. Vooral dankzij drie doelpunten van Karl-Heinz Rummenigge won West-Duitsland met 4-1.

Algerije kon de stunt tegen West-Duitsland niet doorzetten en verloor met een 2-0 van een niet imponerend Oostenrijk. De ploeg liet zich niet ontmoedigen en na een uitstekende eerste helft stond Algerije met 3-0 voor tegen Chili. Met deze stand zou Algerije geplaatst zijn voor de tweede ronde, maar de Afrikanen lieten Chili terugkomen in de wedstrijd en de Chilenen scoorden nog twee keer. De volgende dag wisten de buurlanden Oostenrijk en West-Duitsland met welke score zij allebei door zouden gaan: de Duitsers mochten met niet meer dan 2-0 winnen. Na 10 minuten maakte Horst Hrubesch al een doelpunt voor West-Duitsland, in de eerste helft was er nog een beetje actie, maar in de tweede helft gebeurde helemaal niets meer. De wedstrijd ging de geschiedenis is als Het bedrog van Gijón. Algerije was de dupe en de FIFA besloot dat de beslissende wedstrijden van een groep voortaan op hetzelfde tijdstip zouden plaatsvinden.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
West-Duitsland	3	2	0	1	6	3	3	4
Oostenrijk	3	2	0	1	3	1	2	4
Algerije	3	2	0	1	5	5	0	4
Chili	3	0	0	3	3	8	–5	0

16 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	West-Duitsland	1 – 2	Algerije	El Molinón, Gijón Toeschouwers: 42.000 Scheidsrechter: Enrique Labo (  Peru)
	Rummenigge   67'	wedstrijdverslag	54' Madjer   68' Belloumi

17 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Chili	0 – 1	Oostenrijk	Estadio Carlos Tartiere, Oviedo Toeschouwers: 22.500 Scheidsrechter: Juan Cardellino (  Uruguay)
		wedstrijdverslag	21' Schachner

20 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	West-Duitsland	4 – 1	Chili	El Molinón, Gijón Toeschouwers: 42.000 Scheidsrechter: Bruno Galler (  Zwitserland)
	Rummenigge   9',   57',   66' Reinders   81'	wedstrijdverslag	90' Moscoso

21 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Oostenrijk	2 – 0	Algerije	Estadio Carlos Tartiere, Oviedo Toeschouwers: 22.000 Scheidsrechter: Tony Bosković (  Australië)
	Schachner   55' Krankl   67'	wedstrijdverslag

24 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Algerije	3 – 2	Chili	Estadio Carlos Tartiere, Oviedo Toeschouwers: 16.000 Scheidsrechter: Rómulo Méndez (  Guatemala)
	Assad   7',   31' Bensaoula   35'	wedstrijdverslag	59' (pen.) Neira   73' Letelier

25 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	West-Duitsland	1 – 0	Oostenrijk	El Molinón, Gijón Toeschouwers: 41.000 Scheidsrechter: Bob Valentine (  Schotland)
	Hrubesch   10'	wedstrijdverslag

Vlak voor het toernooi kocht FC Barcelona een nog jonge Diego Maradona van Boca Juniors. Het WK in Argentinië kwam te vroeg voor hem, hij maakte het jeugdteam wereldkampioen in 1979 en had alles in zich de nieuwe Pelé te worden. Toevallig was de openingswedstrijd in het stadion van FC Barcelona Nou Camp, waar Argentinië aantrad tegen de verliezend finalist van het EK België. De "Rode duivels" waren absoluut niet de mindere van de wereldkampioen, kregen veel kansen en scoorden in de tweede helft via Erwin Vandenbergh. De bondscoach Guy Thys had veel succes met een gehanteerde zone-dekking om het gevaar Maradona te beteugelen, die behalve een briljante vrije trap niet kon imponeren.

Hongarije zorgde voor een record door met 10-1 van El Salvador te winnen. Invaller László Kiss scoorde in zeven minuten drie doelpunten. Argentinië moest winnen van de Hongaren om niet meteen uitgeschakeld te worden en overspeelden de "Magyaren" : 4-1 met twee goals van de uitblinkende Maradona. België stelde teleur door maar met slechts 1-0 van El Salvador te winnen (houdbaar afstandsschot van Ludo Coeck) en mocht nu niet van Hongarije verliezen. In Elche speelde België aanvankelijk een onfortuinlijke wedstrijd: het stond bij rust met 1-0 achter dankzij de bij Antwerp FC spelende László Fazekas en raakte Erik Gerets na een botsing met zijn eigen doelman Jean-Marie Pfaff kwijt. Gerets speelde een tijdje met de Hongaren mee voor hij eruit gehaald werd. Uiteindelijk redde Alex Czerniatynski de Belgen na een imponerende rush van Jan Ceulemans.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
België	3	2	1	0	3	1	2	5
Argentinië	3	2	0	1	6	2	4	4
Hongarije	3	1	1	1	12	6	6	3
El Salvador	3	0	0	3	1	13	–12	0

13 juni 1982 «onderlinge duels» 20:00 uur (MEZT)	Argentinië	0 – 1	België	Camp Nou, Barcelona Toeschouwers: 95.500 Scheidsrechter: Vojtěch Christov (  Tsjecho-Slowakije)
		Wedstrijdverslag	62' Vandenbergh

15 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Hongarije	10 – 1	El Salvador	Nuevo Estadio, Elche Toeschouwers: 23.000 Scheidsrechter: Ibrahim Al-Doy (  Bahrein)
	Nyilasi   4',   83' Pölöskei   11' Fazekas   23',   54' Tóth   50' Kiss   69',   73',   76' Szentes   71'	Wedstrijdverslag	64' Ramírez Zapata

18 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Argentinië	4 – 1	Hongarije	Estadio José Rico Pérez, Alicante Toeschouwers: 23.093 Scheidsrechter: Belaïd Lacarne (  Algerije)
	Bertoni   26' Maradona   28',   57' Ardiles   60'	Wedstrijdverslag	76' Pölöskei

19 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	België	1 – 0	El Salvador	Nuevo Estadio, Elche Toeschouwers: 15.000 Scheidsrechter: Malcolm Moffatt (  Noord-Ierland)
	Coeck   19'	Wedstrijdverslag

22 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	België	1 – 1	Hongarije	Nuevo Estadio, Elche Toeschouwers: 37.000 Scheidsrechter: Clive White (  Engeland)
	Czerniatynski   76'	Wedstrijdverslag	27' Varga

23 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Argentinië	2 – 0	El Salvador	Estadio José Rico Pérez, Alicante Toeschouwers: 23.500 Scheidsrechter: Luis Barrancos (  Bolivia)
	Passarella   22' (pen) Bertoni   52'	Wedstrijdverslag

Engeland begon het WK voortvarend met een doelpunt van Bryan Robson na 25 seconden tegen Frankrijk. Frankrijk liet beter veldspel zien, maar de Engelsen waren veel effectiever: 3-1 door nog een doelpunt van Robson en van Paul Mariner. De Engeland wonnen ook hun overige wedstrijden en bereikten probleemloos de tweede ronde. Frankrijk had genoeg aan een gelijkspel tegen Tsjecho-Slowakije en dat lukte vooral, omdat verdediger Manuel Amoros in de laatste minuut een bal van de lijn kopte. Tsjecho-Slowakije maakte een bleke indruk, het maakte alleen twee doelpunten uit strafschoppen en begon het toernooi slecht met een nauwelijks verdiend punt tegen Koeweit.

Meest opmerkelijke wedstrijd was Frankrijk - Koeweit in Valladolid. Bij een stand van 3-1 maakte Frankrijk een doelpunt via Alain Giresse, maar de Koeweiti hoorden een fluitje op het veld en waren uit hun concentratie. Koeweit weigerde verder te spelen en de baas van de Koeweitse voetbalbond sjeik Fahid Al-Ahman kwam het veld op en ging in discussie met de scheidsrechter. Uiteindelijk keurde de scheidsrechter het doelpunt toch maar af. De Fransen wonnen uiteindelijk met 4-1, de scheidsrechter kreeg geen internationale wedstrijd meer en de sjeik kreeg een fikse boete. De Sjeik kwam in augustus 1990 weer in het wereldnieuws, toen hij werd vermoord tijdens de invasie van Irak in Koeweit.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Engeland	3	3	0	0	6	1	5	6
Frankrijk	3	1	1	1	6	5	1	3
Tsjecho-Slowakije	3	0	2	1	2	4	–2	2
Koeweit	3	0	1	2	2	6	–4	1

16 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Engeland	3 – 1	Frankrijk	San Mamés, Bilbao Toeschouwers: 44.172 Scheidsrechter: António Garrido (  Portugal)
	Robson   1',   67' Mariner   83'	wedstrijdverslag	24' Soler

17 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Tsjecho-Slowakije	1 – 1	Koeweit	Estadio José Zorrilla, Valladolid Toeschouwers: 25.000 Scheidsrechter: Benjamin Dwomoh (  Ghana)
	Panenka   21' (pen.)	wedstrijdverslag	57' Al-Dakhil

20 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Engeland	2 – 0	Tsjecho-Slowakije	San Mamés, Bilbao Toeschouwers: 41.123 Scheidsrechter: Charles Corver (  Nederland)
	Francis   62' Barmoš   66' (e.d.)	wedstrijdverslag

21 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Frankrijk	4 – 1	Koeweit	Estadio José Zorrilla, Valladolid Toeschouwers: 30.043 Scheidsrechter: Miroslav Stupar (  Sovjet-Unie)
	Genghini   31' Platini   43' Six   48' Bossis   89'	wedstrijdverslag	75' Al-Buloushi

24 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Frankrijk	1 – 1	Tsjecho-Slowakije	Estadio José Zorrilla, Valladolid Toeschouwers: 28.000 Scheidsrechter: Paolo Casarin (  Italië)
	Six   66'	wedstrijdverslag	84' (pen.) Panenka

25 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Engeland	1 – 0	Koeweit	San Mamés, Bilbao Toeschouwers: 39.700 Scheidsrechter: Gilberto Aristizábal (  Colombia)
	Francis   27'	wedstrijdverslag

Spanje had vooraf alles mee, het zat in een zwakke poule met Joegoslavië, Noord-Ierland en Honduras en zou als het groepswinnaar zou worden in een gunstige positie komen om de halve finales te halen. Er was echter niet gerekend op het team zelf: dat was helemaal niet zo sterk, het laatste succes was van 1964 (EK-winnaar) en het stond stijf van de stress. In de eerste wedstrijd tegen Honduras ging het al bijna mis, men had een strafschop nodig om een gelijkspel te behalen. Er was twijfel over de strafschop, maar bij de strafschop die men tegen Joegoslavië kreeg was geen enkele twijfel mogelijk: dat was een fout van de scheidsrechter. Een struikelpartijtje van Alonso buiten het strafschopgebied beïnvloedde de scheidsrechter. De strafschop werd gestopt, maar moest opnieuw worden genomen omdat de scheidsrechter vond dat de keeper van Joegoslavië te snel bewoog, hetgeen de gelijkmaker opleverde. De Joegoslaven waren veel beter, kregen kans op kans, maar Spanje scoorde de 2-1.

Alle ploegen hadden de laatste speelronde kans op de volgende ronde, want alle andere wedstrijden eindigden in een gelijkspel. Joegoslavië kon zich kwalificeren bij een 2-0-zege op Honduras, maar het scoorde echter alleen 1 minuut voor tijd uit een strafschop. Honduras nam afscheid in tranen, maar ze hadden een geweldig toernooi gespeeld. Heel Joegoslavië rekende op een zege van Spanje op Noord-Ierland, maar wat er het hele toernooi in zat gebeurde: Spanje verloor, door een doelpunt van Gerald Armstrong. De Noord-Ieren lieten zich niet intimideren door het harde spel van Spanje, kregen een omstreden rode kaart tegen en hielden stand. Net als in 1958 haalde Noord-Ierland op hun tweede WK de tweede ronde evenals het beschamende Spanje, dat één doelpunt meer maakte dan Joegoslavië. Bij Noord-Ierland speelde de jongste speler ooit op een WK: de 17-jarige Norman Whiteside.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Noord-Ierland	3	1	2	0	2	1	1	4
Spanje	3	1	1	1	3	3	0	3
Joegoslavië	3	1	1	1	2	2	0	3
Honduras	3	0	2	1	2	3	–1	2

16 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Spanje	1 – 1	Honduras	Estadio Luis Casanova, Valencia Toeschouwers: 49.562 Scheidsrechter: Arturo Ithurralde (  Argentinië)
	López Ufarte   65' (pen.)	wedstrijdverslag	8' Zelaya

17 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Joegoslavië	0 – 0	Noord-Ierland	La Romareda, Zaragoza Toeschouwers: 25.000 Scheidsrechter: Erik Fredriksson (  Zweden)
		wedstrijdverslag

20 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Spanje	2 – 1	Joegoslavië	Estadio Luis Casanova, Valencia Toeschouwers: 48.000 Scheidsrechter: Henning Lund-Sørensen (  Denemarken)
	Juanito   14' (pen.) Saura   66'	wedstrijdverslag	10' Gudelj

21 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Honduras	1 – 1	Noord-Ierland	La Romareda, Zaragoza Toeschouwers: 15.000 Scheidsrechter: Chan Tam Sun (  Hongkong)
	Laing   60'	wedstrijdverslag	10' Armstrong

24 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Honduras	0 – 1	Joegoslavië	La Romareda, Zaragoza Toeschouwers: 25.000 Scheidsrechter: Gastón Castro (  Chili)
		wedstrijdverslag	88' (pen.) Petrović

25 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Spanje	0 – 1	Noord-Ierland	Estadio Luis Casanova, Valencia Toeschouwers: 49.562 Scheidsrechter: Héctor Ortíz (  Paraguay)
		wedstrijdverslag	47' Armstrong

Na twee teleurstellende WK's qua veldspel, kon het publiek weer genieten van een swingend Braziliaans voetbalelftal. Vooral het middenveld was ronduit fantastisch met aanvoerder Sócrates, grote ster Zico, verdedigende middenvelder Toninho Cerezo en de bij AS Roma spelende Falcao. Net als in 1970 had men een doorsnee keeper (Valdir Peres) en de verdediging was meer aanvallend sterk dan verdedigend. In de aanval was flankspeler Éder een ware artiest, maar ontbrak Careca vanwege een blessure, de veel mindere Serginho verving hem. In de eerste wedstrijd werd dit Brazilië behoorlijk op de proef gesteld door een sterk spelend Sovjet-Unie, dat op voorsprong kwam dankzij een misser van Valdir Peres. Diep in de tweede helft hadden de Brazilianen de wedstrijd recht gezet, dankzij prachtige afstandsschoten van Socrates en Eder. Tegen Schotland kwam men snel op achterstand via de Schotse verdediger David Neary, maar daarna overspeelden de Brazilianen de Schotten compleet: 4-1. Ook nu waren er fraaie doelpunten bij: een vrije trap van Zico en een lobje van Eder. De laatste wedstrijd was de makkelijkste: 4-0 tegen Nieuw-Zeeland met twee treffers van Zico.

De strijd om de tweede plaats was een spannende strijd tussen Schotland en de Sovjet-Unie. De laatste wedstrijd was een onderling duel tussen beide landen, de Sovjet-Unie had genoeg aan een gelijkspel. In de eerste helft maakte John Wark een belangrijk snel doelpunt, maar de Schotten konden de voorsprong niet uitbuiten. In de tweede helft trokken de Russen de wedstrijd recht met het tweede doelpunt vlak voor tijd. De Schotten gaven niet op, scoorden nog via Graeme Souness, maar doelman Rinat Dasajev was niet te passeren. De Schotten misten voor de derde keer op rij de tweede ronde, dankzij een ongunstig doelsaldo.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Brazilië	3	3	0	0	10	2	8	6
Sovjet-Unie	3	1	1	1	6	4	2	3
Schotland	3	1	1	1	8	8	0	3
Nieuw-Zeeland	3	0	0	3	2	12	–10	0

14 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Brazilië	2 – 1	Sovjet-Unie	Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, Sevilla Toeschouwers: 68.000 Scheidsrechter: Augusto Lamo Castillo (  Spanje)
	Sócrates   75' Éder   87'	wedstrijdverslag	34' Bal

15 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Schotland	5 – 2	Nieuw-Zeeland	Estadio La Rosaleda, Málaga Toeschouwers: 36.000 Scheidsrechter: David Socha (  Verenigde Staten)
	Dalglish   18' Wark   30',   33' Robertson   73' Archibald   79'	wedstrijdverslag	54' Sumner   65' Wooddin

18 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Brazilië	4 – 1	Schotland	Estadio Benito Villamarín, Sevilla Toeschouwers: 47.379 Scheidsrechter: Luis Paulino Siles (  Costa Rica)
	Zico   33' Oscar   49' Éder   65' Falcão   87'	wedstrijdverslag	18' Narey

19 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Sovjet-Unie	3 – 0	Nieuw-Zeeland	Estadio La Rosaleda, Málaga Toeschouwers: 19.000 Scheidsrechter: Yousef El-Ghoul (  Libië)
	Gavrilov   25' Blochin   48' Baltatsja   69'	wedstrijdverslag

22 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Sovjet-Unie	2 – 2	Schotland	Estadio La Rosaleda, Málaga Toeschouwers: 45.000 Scheidsrechter: Nicolae Rainea (  Roemenië)
	Tsjivadze   60' Sjengelija   84'	wedstrijdverslag	15' Jordan   87' Souness

23 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Brazilië	4 – 0	Nieuw-Zeeland	Estadio Benito Villamarín, Sevilla Toeschouwers: 43.000 Scheidsrechter: Damir Matovinović (  Joegoslavië)
	Zico   28',   31' Falcão   55' Serginho   69'	wedstrijdverslag

Voor de tweede ronde plaatsen zich tien Europese landen, het vorig WK waren dat er vijf, Zuid-Amerika verloor een plek (van drie naar twee). Italië, Polen, West-Duitsland, Oostenrijk, Argentinië en Brazilië waren er opnieuw bij, Nederland werd uitgeschakeld door zowel Frankrijk als België, Engeland, Noord-Ierland, Spanje en de Sovjet-Unie namen de plaats in van Peru. De twaalf afvallers in de eerste ronde kwamen uit Europa (vier), Zuid-Amerika (twee) en alle zes vertegenwoordigers uit Azië/ Oceanië/ Midden-Amerika/ Afrika. Honduras, Algerije en Kameroen maakten een goede indruk, teleurstellend waren de prestaties en spel van Joegoslavië, Tsjecho-Slowakije, Chili en Peru. Schotland en Hongarije deden het redelijk, maar kwamen net tekort. Van de favorieten maakte Brazilië de meeste indruk, West-Duitsland en Argentinië hadden moeite zich te plaatsen. Teleurstellend was het spel van Italië, Spanje en Oostenrijk. Engeland, Frankrijk, Polen, de Sovjet-Unie en België voldeden aan de verwachtingen. Noord-Ierland was de enige verrassing in de tweede ronde.

Het rommelde behoorlijk in het Belgische kamp, Erik Gerets kon niet spelen na zijn botsing met Jean-Marie Pfaff in de wedstrijd tegen Hongarije. Pfaff kon ook niet spelen, maar er gingen geruchten dat Pfaff gepasseerd was vanwege zijn vreemde gedrag na de wedstrijd tegen Hongarije. Zo ging hij zitten in de ziekenwagen, die gereserveerd was voor Gerets. Theo Custers verving hem in de wedstrijd tegen Polen, maar hij werd drie keer gepasseerd door de ontketende Zbigniew Boniek, waardoor hij een hattrick maakte. Boniek hield er een transfer aan over bij de Italiaanse topclub Juventus.

Omdat de Sovjet-Unie maar met 1-0 van België won, moesten de Russen van Polen winnen om de halve finale te halen. De wedstrijd was beladen: op 13 december 1981 werd de noodtoestand in Polen uitgeroepen om de vrije vakbond Solidarność uit te schakelen. Zeer waarschijnlijk was, dat de communistische regering de maatregel deed onder dwang van de Sovjet-Unie. Meest opmerkelijke van de wedstrijd was een groot spandoek van Solidarność in het Nou Camp Stadion van Barcelona. De wedstrijd viel tegen, de Russen speelden minder dan in de eerste ronde en de Polen waren gevaarlijker in de counter. De "overwinning" op de Sovjet-Unie zag men als een morele overwinning voor het volk. Polen haalde net als in 1974 de halve finales, maar moest Boniek daarin missen, hij ontving zijn tweede gele kaart.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Polen	2	1	1	0	3	0	3	3
Sovjet-Unie	2	1	1	0	1	0	1	3
België	2	0	0	2	0	4	–4	0

28 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	België	0 – 3	Polen	Camp Nou, Barcelona Toeschouwers: 65.000 Scheidsrechter: Luis Paulino Siles (  Costa Rica)
		wedstrijdverslag	4',   26',   53' Boniek

1 juli 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	België	0 – 1	Sovjet-Unie	Camp Nou, Barcelona Toeschouwers: 45.000 Scheidsrechter: Michel Vautrot (  Frankrijk)
		wedstrijdverslag	48' Hovhannesjan

4 juli 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Polen	0 – 0	Sovjet-Unie	Camp Nou, Barcelona Toeschouwers: 65.000 Scheidsrechter: Bob Valentine (  Schotland)
		wedstrijdverslag

Wedstrijden tussen West-Duitsland en Engeland leveren meestal veel spektakel op, maar dat gold niet voor de matige versie van 1982. Engeland was wel wat beter, maar de beste kans kreeg Karl-Heinz Rummenigge vlak voor tijd, hij schoot op de lat. Rummenigge raakte geblesseerd in de wedstrijd tegen Spanje. Tegen het opnieuw teleurstellende Spanje maakte West-Duitsland het halverwege de tweede helft af: Pierre Littbarski was de grote man met een doelpunt en een assist. De uitslag was 2-1, Spanje was uitgeschakeld en Engeland moest nu met twee doelpunten verschil winnen van Spanje om de Duitsers voor te zijn. Engeland viel wanhopig aan, kreeg wat kansen, maar het leverde geen doelpunten op. De beste kans was voor invaller en sterspeler Kevin Keegan, die het hele toernooi geblesseerd was. Spanje speelde voor het eerst redelijk, maar na de wedstrijd werd bondscoach Santamaría ontslagen.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
West-Duitsland	2	1	1	0	2	1	1	3
Engeland	2	0	2	0	0	0	0	2
Spanje	2	0	1	1	1	2	–1	1

28 juni 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Engeland	0 – 0	West-Duitsland	Estadio Santiago Bernabéu, Madrid Toeschouwers: 90.089 Scheidsrechter: Arnaldo Coelho (  Brazilië)
		wedstrijdverslag

2 juli 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Spanje	1 – 2	West-Duitsland	Estadio Santiago Bernabéu, Madrid Toeschouwers: 90.000 Scheidsrechter: Paolo Casarin (  Italië)
	Zamora   82'	wedstrijdverslag	60' Littbarski   75' Fischer

5 juli 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	Spanje	0 – 0	Engeland	Estadio Santiago Bernabéu, Madrid Toeschouwers: 75.000 Scheidsrechter: Alexis Ponnet (  België)
		wedstrijdverslag

Terwijl het grote stadion van Nou Camp halfvol liep voor wedstrijden als Polen - Sovjet-Unie, vonden in het veel kleinere Sarrià stadion van Barcelona drie geweldige krakers plaats, waar twee oud-wereldkampioenen (Italië en Brazilië) en regerend wereldkampioen Argentinië vochten om een plek in de halve finale. Na een matige eerste ronde gaf niemand Italië tegen Argentinië een kans, maar coach Enzo Bearzot beriep zich op het aloude catenaccio-systeem, het liet Argentinië de wedstrijd domineren en zinspeelde op uitvallen. Tweemaal was Italië in de tegenaanval succesvol via Marco Tardelli en linksback Antonio Cabrini en won daardoor met 2-1. Interessanter was het duel binnen het duel: Bearzot offerde Claudio Gentile op om Diego Maradona overal te schaduwen, waar Maradona liep was ook Gentile. Omdat Maradona niet werd beschermd door de scheidsrechter, kon Gentile zich ongegeneerd uitleven en had eigenlijk een rode kaart moeten krijgen, hij kreeg slechts geel. De tactiek werkte wel, Maradona raakte gefrustreerd, kreeg zelf ook een gele kaart en kwam niet verder dan een vrije trap op de paal.

De Brazilianen hadden een totaal andere benadering om de Argentijnen te bestrijden. De strijd was gelijkwaardig, maar de extra klasse van de Brazilianen gaf de doorslag. Zico scoorde na een verwoestende vrije trap van Éder, Serginho scoorde na flitsend voorbereidend werk van Éder, Zico en Falcāo en verdediger Junior maakte het derde doelpunt na snel combinatie-spel met Zico. Maradona kon niet op tegen al dat geweld, probeerde nog een strafschop te versieren, raakte gefrustreerd en werd vijf minuten voor tijd uit het veld gestuurd na een ordinaire schop op Batista. De Brazilianen waren nonchalant in de verdediging, gaven veel kansen weg en de tegentreffer van Ramon Diaz was zo'n weggevertje.

In het beslissende duel had Brazilië genoeg aan een gelijkspel om zich te plaatsen voor de halve finale. Uiteraard speelde Brazilië op de aanval, maar Enzo Bearzot had weer een aangepaste tactiek: Italië ging ook aanvallen. Na vijf minuten scoorde Paolo Rossi, nadat hij vrij gelaten werd door de fragiele Braziliaanse verdediging. Nadat Serginho een goede kans miste, scoorde Socrates de gelijkmaker door doelman Dino Zoff door de benen te spelen. Toninho Cerezo speelde de bal onbedoeld naar Rossi: 2-1 voor Italië bij de rust. In de tweede helft deed de al 40-jarige Dino Zoff het zeer goed, maar hij was kansloos op een schot van de in Italië (AS Roma) spelende Falcão. Brazilië had nu 20 minuten de tijd de wedstrijd rustig uit te spelen, maar het bleef aanvallen. Uit een hoekschop kwam de beslissende dreun: Rossi werd opnieuw vrijgelaten en maakte de 3-2 voor Italië. Er was nog genoeg opwinding in de slotfase: binnen een minuut werd een doelpunt van Antognoni afgekeurd vanwege randje buitenspel en redde Zoff een kopkans van Oscar net voor de doellijn. In de blessuretijd voorkwam Zoff opnieuw een doelpunt na een effectvolle hoekschop van Éder. Het bleef 3-2 voor Italië, heel de wereld treurde vanwege het prachtige spel van de Brazilianen, maar de zwakke plekken van het team waren beslissend: de onbetrouwbare verdediging en een matige spits. Rossi transformeerde zichzelf tot de grote held van Italië na zijn zwakke wedstrijden in het begin van het toernooi.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Italië	2	2	0	0	5	3	2	4
Brazilië	2	1	0	1	5	4	1	2
Argentinië	2	0	0	2	2	5	–3	0

29 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Italië	2 – 1	Argentinië	Estadio Sarrià, Barcelona Toeschouwers: 43.000 Scheidsrechter: Nicolae Rainea (  Roemenië)
	Tardelli   55' Cabrini   67'	wedstrijdverslag	83' Passarella

2 juli 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Brazilië	3 – 1	Argentinië	Estadio Sarrià, Barcelona Toeschouwers: 43.000 Scheidsrechter: Mario Rubio Vázquez (  Mexico)
	Zico   11' Serginho   66' Júnior   75'	wedstrijdverslag	89' Díaz

5 juli 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Italië	3 – 2	Brazilië	Estadio Sarrià, Barcelona Toeschouwers: 44.000 Scheidsrechter: Abraham Klein (  Israël)
	Rossi   5',   25',   74'	wedstrijdverslag	12' Sócrates   68' Falcao

Groep 4 was verreweg de minst spannende groep van de tweede ronde, maar was toch de moeite waard, vanwege het spel van de Fransen. Zonder hun sterspeler Michel Platini boekte Frankrijk een 1-0 overwinning op Oostenrijk dankzij een vrije trap van Bernard Genghini. Daarna boekte de ploeg een ruime overwinning op de dapper spelende Noord-Ieren, 4-1 met twee doelpunten van Dominique Rocheteau en de uitblinkende Alain Giresse. Het sterkste onderdeel van de Fransen was het middenveld, waar net als bij Brazilië allemaal echte voetballers waren opgesteld. Naast Platini, Genghini en Giresse was dat ook de oorspronkelijk uit Mali afkomstige technische loopwonder Jean Tigana.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Frankrijk	2	2	0	0	5	1	4	4
Oostenrijk	2	0	1	1	2	3	–1	1
Noord-Ierland	2	0	1	1	3	6	–3	1

28 juni 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Frankrijk	1 – 0	Oostenrijk	Estadio Vicente Calderón, Madrid Toeschouwers: 37.000 Scheidsrechter: Károly Palotai (  Hongarije)
	Genghini   39'	wedstrijdverslag

1 juli 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Oostenrijk	2 – 2	Noord-Ierland	Estadio Vicente Calderón, Madrid Toeschouwers: 20.000 Scheidsrechter: Adolf Prokop (  DDR)
	Pezzey   50' Hintermaier   68'	wedstrijdverslag	27',   75' Hamilton

4 juli 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Noord-Ierland	1 – 4	Frankrijk	Estadio Vicente Calderón, Madrid Toeschouwers: 37.000 Scheidsrechter: Alojzy Jarguz (  Polen)
	Armstrong   75'	wedstrijdverslag	33',   80' Giresse   46',   68' Rocheteau

	halve finale				finale
	8 juli – Barcelona
	Polen	0
	Italië	2
					11 juli – Madrid
					Italië	3
					West-Duitsland	1
					derde plaats
	8 juli – Sevilla			10 juli – Alicante
	West-Duitsland	3 (5)		Polen	3
	Frankrijk	3 (4)			Frankrijk	2

In een opnieuw halfvol Nou Camp boekte Italië een vrij eenvoudige overwinning op Polen dankzij twee doelpunten van Paolo Rossi. Bij Polen was Zbigniew Boniek geschorst en hij werd node gemist, want Polen ontbeerde alle creativiteit. Bij Italië was zijn eventuele bewaker Claudio Gentile geschorst, de pas 18-jarige Giuseppe Bergomi verving hem zeer verdienstelijk. Het was een wedstrijd zonder veel hoogtepunten.

De andere halve finale was een ware thriller tussen West-Duitsland en Frankrijk in Sevilla. Het was ook een clash tussen twee verschillende stijlen: het mooie Franse voetbal tegen de onverzettelijke Duitsers. De eerste slag was voor de Duitsers: Pierre Littbarski scoorde vlak nadat hij op de lat had geschoten. Frankrijk maakte voor de rust gelijk via een strafschop van Michel Platini. Vroeg in de tweede helft was er hét moment van de wedstrijd, misschien wel van het hele toernooi: invaller Patrick Battiston werd gelanceerd door Platini en kwam alleen voor doelman Harald Schumacher te staan. Battiston miste, maar werd bovendien genadeloos onderuit getorpedeerd door Schumacher, die zijn heup in het gezicht van Battistion plantte. De Nederlandse scheidsrechter Charles Corver floot niet eens voor een overtreding en Schumacher stond doodleuk klaar om de uittrap te nemen, terwijl Battiston per brancard werd afgevoerd. De Franse bondscoach Michel Hidalgo moest voor de tweede keer wisselen, terwijl de Duitse bondscoach Jupp Derwall nog alle mogelijkheden had te wisselen, een groot voordeel. De Fransen bleven beter in de tweede helft en in de laatste minuut ontsnapte West-Duitsland door een fraai schot van verdediger Manuel Amoros op de lat.

In de verlenging leken de Fransen toe te slaan door een 3-1 voorsprong te nemen dankzij doelpunten van Marius Trésor en Alain Giresse. De Duitsers hadden nog een geheim wapen op de bank zitten: de niet geheel fitte Karl-Heinz Rummenigge. Hij viel in en dat had invloed op zowel tegenstander als teamgenoten. Hij scoorde snel de aansluittreffer. In de tweede helft van de verlenging scoorde Klaus Fischer de gelijkmaker via een acrobatische omhaal. De vermoeide Fransen haalden moeizaam het einde van de wedstrijd en voor de eerste keer in de historie van het wereldkampioenschap moest een wedstrijd beslist worden via strafschoppen. Ook nu was er weer genoeg dramatiek: de eerste misser was van Uli Stielike namens Duitsland en de speler was ontroostbaar. De Spaanse televisie richtte zich volledig op het leed van de bij Real Madrid spelende verdediger, terwijl Schumacher ondertussen de strafschop van Didier Six stopte. Daarna waren alle strafschoppen raak en moesten beide een strafschop per keer nemen. Schumacher stopte de strafschop van Maxime Bossis, nota bene de invaller van Battiston en Horst Hrubesch schoot Duitsland naar de finale. Schumacher werd de held van de avond. Toen een Franse journalist hem confronteerde met de situatie rond Battiston zei Schumacher, dat hij twee kronen zou betalen voor de gemiste tanden. Later bleek dat Battiston ook een gebroken kaak, een hersenschudding en een gebroken ruggenwervel had opgelopen. Ook scheidsrechter Corver was de gevierde man na de wedstrijd, tot de Franse televisie via eindeloze herhalingen van het incident aantoonde hoe verkeerd hij de situatie had beoordeeld.

8 juli 1982 «onderlinge duels» 17:15 uur (MEZT)	Polen	0 – 2	Italië	Camp Nou, Barcelona Toeschouwers: 50.000 Scheidsrechter: Juan Cardellino (  Uruguay)
		wedstrijdverslag	22',   73' Rossi

8 juli 1982 «onderlinge duels» 21:00 uur (MEZT)	West-Duitsland	3 – 3 (n.v.)	Frankrijk	Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, Sevilla Toeschouwers: 63.000 Scheidsrechter: Charles Corver (  Nederland)
	Littbarski   17' Rummenigge   102' Fischer   108'	wedstrijdverslag	26' (p.) Platini   92' Trésor   98' Giresse
		Strafschoppen
	Kaltz   Breitner   Stielike   Littbarski   Rummenigge   Hrubesch	5 – 4	Giresse   Amoros   Rocheteau   Six   Platini   Bossis

10 juli 1982 «onderlinge duels» 20:00 uur (MEZT)	Frankrijk	2 – 3	Polen	Estadio José Rico Pérez, Alicante Toeschouwers: 28.000 Scheidsrechter: António Garrido (  Portugal)
	Girard   13' Couriol   72'	wedstrijdverslag	40' Szarmach   44' Majewski   46' Kupcewicz

  Zie Finale wereldkampioenschap voetbal 1982 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

11 juli 1982 «onderlinge duels» 20:00 uur (MEZT)	Italië	3 – 1	West-Duitsland	Estadio Santiago Bernabéu, Madrid Toeschouwers: 90.000 Scheidsrechter: Arnaldo Coelho (  Brazilië)
	Rossi   56' Tardelli   69' Altobelli   81'	wedstrijdverslag	83' Breitner

1982 Wereldkampioen
ITALIË Derde titel

6 doelpunten

•   Paolo Rossi

5 doelpunten

•   Karl-Heinz Rummenigge

4 doelpunten

•   Zico
•   Zbigniew Boniek

3 doelpunten

•   Falcão
•   Alain Giresse
•   László Kiss
•   Gerry Armstrong

2 doelpunten

1 doelpunt

eigen doelpunten

•   Jozef Barmoš (tegen   Engeland)

•  
  Italië
•  
  De bal

Van dit WK is een officiële film gemaakt onder de titel G'olé; de filmmuziek was van Rick Wakeman.

 

Zie de categorie 1982 FIFA World Cup van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.