FC Barcelona

  Zie Geschiedenis van FC Barcelona voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

FC Barcelona is opgericht op 29 november 1899 door de Zwitser Johan “Joan” Gamper. De eerste jaren speelden vooral Zwitsers, landgenoten van Gamper, en Engelsen in het eerste elftal. Begin jaren twintig van de twintigste eeuw beleefde Barça de eerste succesvolle periode met diverse prijzen. Ricardo Zamora, Josep Samitier en Paulino Alcántara waren in die tijd de grote sterren.

Met het uitbreken van de Spaanse Burgeroorlog en het aan de macht komen van Franco, was er lange tijd sprake van een sterke onderdrukking van de nationalistische gevoelens bij bevolkingsgroepen als Catalanen. Franco veranderde de naam van FC Barcelona zelfs in het Spaanse Club Fútbol de Barcelona. Juichen voor de eigen club FC Barcelona was voor veel Catalanen een manier om hun gevoelens te uiten. In de jaren vijftig kende FC Barcelona weer grote successen. Onder de Slowaakse trainer Ferdinand Daučík, de Argentijnse trainer Helenio Herrera en de sterspelers Ladislao Kubala en Luis Suárez domineerde Barça in Spanje en in het Jaarbeursstedenbekertoernooi. De verloren Europacup I finale van 1961 tegen Benfica betekende het einde van deze succesperiode. De komst van Rinus Michels, Johan Cruijff en Johan Neeskens in de jaren zeventig brachten nieuwe successen met zich mee voor FC Barcelona, met als hoogtepunt de landstitel van 1974. De jaren tachtig verliepen wisselend voor Barça, maar toen Johan Cruijff in 1988 terugkeerde als coach bij de club, begon de meest succesvolle periode uit de geschiedenis. Onder leiding van Cruijff won het fameuze Dream Team onder andere vier landstitels en de Europacup I. Ook onder de Engelsman Bobby Robson en de derde Nederlandse coach Louis van Gaal bleef FC Barcelona succesvol. In 1992 kreeg de club het Creu de Sant Jordi, een van de hoogste onderscheidingen van de Catalaanse regering.

Na een mindere periode aan het begin van de 21ste eeuw, was het in 2005 opnieuw een Nederlander, Frank Rijkaard, die de club weer naar successen leidde in de vorm van de landstitel en de Supercopa de España. In 2006 werden de landstitel en de Supercopa geprolongeerd, terwijl ook de UEFA Champions League werd gewonnen. Nadat de seizoenen 2006/07 en 2007/08 prijsloos bleven, werd trainer Rijkaard vervangen door Josep Guardiola. Guardiola kende een uiterst succesvol debuutjaar als coach van FC Barcelona met de nationale dubbel (landstitel en Copa del Rey) en de Champions League in 2009, later dat jaar gevolgd door de Supercopa, de UEFA Supercup en de wereldbeker voor clubteams.

FC Barcelona is de eerste club die alle zes clubelftal bekers in een jaar won. Het won in 2009 de Champions League, het landskampioenschap, de Spaanse beker, de Europese Supercup, de Spaanse Supercup en het Wereldkampioenschap voetbal voor clubs. In 2010 prolongeerde FC Barcelona de landstitel en de Spaanse Supercup onder leiding van Guardiola. Johan Cruijff noemde het kampioensteam onder leiding van Guardiola een verbeterde versie van het fameuze Dream Team.^[4] In 2011 won het voor het 3e jaar op rij de landskampioenschap, hun 21e titel in totaal. Ook werd in datzelfde jaar de Champions League gewonnen. In 2012 won Guardiola, alleen het landskampioenschap en de Copa del Rey. In de halve finale van de Champions League verloren ze tegen Chelsea. Guardiola maakte bekend dat hij aan het einde van het seizoen de club ging verlaten. Ook maakte hij bekend dat zijn assistent Tito Vilanova hem ging opvolgen. Tijdens zijn laatste seizoen waren veel mensen kritisch over zijn keuzes en tactieken.

Na het vertrek van Guardiola begon er een wisselvallige periode voor FC Barcelona. Onder Tito Vilanova werd de landstitel gewonnen, maar hij moest vanwege gezondheidsproblemen al snel afscheid nemen van zijn functie als hoofdtrainer. Een jaar later, overleed hij aan de gevolgen van kanker. Zijn assistent, Jordi Roura, nam het roer tijdelijk over en wist met het team nog wel de halve finale van de Champions League te bereiken. Hierna verliet de succesvolle president Joan Laporta het schip, evenals Ferran Soriano en Txiki Begiristain. Dit markeerde het einde van een succesvolle periode. Alle drie sloten zich dit jaar aan bij Manchester City en begonnen hun nieuwe project te implementeren met de Barça-blauwdruk. Pep Guardiola kwam in 2016 aan om het plaatje rond te maken. Tot op heden zijn deze mannen verantwoordelijk voor de opmars en het grote succes van City. De relatie tussen beide clubs anno 2023 is erg gespannen.

In het seizoen 2013/2014 nam Gerardo Martino het stokje over als hoofdtrainer, maar hij wist geen prijzen te winnen. Na één seizoen vertrok hij alweer en werd Luis Enrique de nieuwe coach van FC Barcelona.

Met Luis Enrique aan het roer begon FC Barcelona aan een nieuwe succesvolle periode. In zijn eerste seizoen als hoofdtrainer won de club de landstitel, de Copa del Rey en de Champions League. Lionel Messi, Neymar en Luis Suárez vormden samen een gevreesde aanvalslinie ''MSN'' en zorgden voor vele doelpunten. Het seizoen daarop, in 2015/2016, won FC Barcelona opnieuw de landstitel en de Copa del Rey, waarmee het een historische dubbel won voor de tweede keer in drie seizoenen. Na het vertrek van Luis Enrique in 2017 nam Ernesto Valverde het roer over als hoofdtrainer. Onder zijn leiding won FC Barcelona opnieuw de landstitel en de Copa del Rey in het seizoen 2017/2018. Maar de Champions League bleef uit en in het seizoen 2018/2019 werd FC Barcelona vernederd door Liverpool in de halve finale van het toernooi. Valverde werd vervolgens ontslagen en spoedoplossing Quique Setién werd aangesteld als nieuwe hoofdtrainer in januari 2020. Ondanks een veelbelovende start, waarbij hij het team naar een tweede plaats in de competitie leidde, wist hij geen prijzen te winnen en werd hij na één seizoen ontslagen. Het ergste moment dat seizoen was de 8-2 nederlaag tegen Bayern München in de kwartfinales van de UEFA Champions League. Deze nederlaag was de grootste in de Europese geschiedenis van de club en wordt nog steeds beschouwd als een van de meest pijnlijke momenten in de geschiedenis van de club.

Kort na het ontslag werd Ronald Koeman, voormalig speler van FC Barcelona, de nieuwe hoofdtrainer voor het seizoen 2020/2021. Onder zijn leiding won FC Barcelona de Copa del Rey en eindigde het als derde in de competitie.

In het seizoen 2021/22 waren er opnieuw presidentsverkiezingen kort nadat Bartomeu de club in de laagste positie ooit had achtergelaten. Zoals velen hadden verwacht, maakte Joan Laporta een comeback, terwijl Toni Freixa en Victor Font zich ook kandidaat stelden. De verkiezing dat jaar was de belangrijkste ooit, aangezien de club, spelers en medewerkers niet wisten wat ze konden verwachten zonder een positieve uitkomst. Op 7 maart won Joan Laporta met eene meerderheid van 54,28%. Laporta was weer terug, maar hij wist niet precies wat hem te wachten stond.

 

Lionel Messi speelde 21 seizoenen voor FC Barcelona, maar aan het einde van de zomer van 2021 kwam er een abrupt einde aan zijn lange en succesvolle samenwerking met de club. Na maanden van onderhandelingen slaagde FC Barcelona er niet in om Messi's contract te verlengen, mede vanwege financiële beperkingen en het Spaanse salarisplafond. Het nieuws van zijn vertrek veroorzaakte dan ook grote ophef en verdriet onder de fans van FC Barcelona. Uiteindelijk besloot Messi zich aan te sluiten bij rivaal Paris Saint-Germain, aangezien dit de enige club was die hem het gewenste salaris kon bieden. Zijn vertrek betekende het einde van een tijdperk bij FC Barcelona en markeerde het begin van een noodgedwongen nieuw hoofdstuk in zijn carrière. Koeman werd een paar maanden naar Messi zijn vertrek ontslagen.

Laporta nam contact op met Xavi Hernández, die terugkeerde als trainer. Hij werkte aan een nieuw project met veel jonge talenten, net zoals wat Rijkaard en Guardiola deden, met als doel om weer aan te sluiten bij de Europese top en de reputatie die ze de afgelopen jaren hadden verloren te herstellen. Ze investeren in jonge spelers en willen het kenmerkende 'tiki-taka'-spel en de teamgeest herstellen. Xavi bouwt aan een nieuw team met gevestigde spelers en talenten uit de eigen jeugdopleiding zoals Pedri, Gavi, Ronald Araujo en Alejandro Balde. De genoemde spelers worden binnen de club beschouwd als de beoogde opvolgers van de voormalige grootmachten van FC Barcelona, die aan hun einde stonden van hun carrière bij de club. In januari 2023 won Xavi met FC Barcelona de Supercopa de España. In 2023 namen grote namen zoals Gerard Piqué, Jordi Alba en Sergio Busquets afscheid van de club, waarmee er een tijdperk werd afgesloten. Op 14 mei 2023 won FC Barcelona na 4 jaar weer de landstitel, dit was de tweede prijs onder trainer Xavi.^[5] Aan het einde van de zomer van 2023 had FC Barcelona het plaatje compleet. Ze haalde rechtsback João Cancelo binnen, İlkay Gündoğan die net met Manchester City de treble had gewonnen, en wereldtalent Vitor Roque die in januari 2023 zou arriveren. Als kers op de taart João Félix, de droom van Laporta. Ook vertrokken er enkele spelers op permanente en huurbasis. Het plaatje was na 3 jaar weer compleet, dankzij Joan Laporta, Deco en Mateu Alemany, die vertrok na de zomer. In december 2023 had FC Barcelona zich voor het eerst sinds het vertrek van Lionel Messi gekwalificeerd voor de achtste finales van de UEFA Champions League. Op 27 januari 2024 maakte Xavi Hernández bekend dat hij na het seizoen de club verlaat. Op 12 maart 2024 kwalificeerde FC Barcelona na 4 jaar weer voor de kwartfinales van de UEFA Champions League. Na de aankondiging van Xavi draaide het team goed, wat resulteerde in een persconferentie op 25 april 2024 met Joan Laporta, Deco en Xavi zelf, waarin werd bevestigd dat Xavi zijn contract zal volbrengen en dus blijft na dit seizoen.^[6] Op 24 mei 2024 kondigde de club aan dat Xavi, om verschillende redenen, besloot om door te gaan, maar desondanks heeft het bestuur besloten om hem en zijn volledige staf te ontslaan. Dit gebeurde slechts enkele weken nadat het tegenovergestelde was gebeurd. Xavi coacht zijn laatste wedstrijd op zondag 26 mei 2024 tegen Sevilla.^[7] Een belangrijk hoogtepunt in het tijdperk van Xavi was de doorbraak van Lamine Yamal.

Op 29 mei 2024 stelde de club Hans-Dieter Flick aan als trainer, een lang gekoesterde droom van president Joan Laporta. Laporta wil de Duitse voetbalschool bij de club introduceren en een nieuw tijdperk inluiden. Flick's stijl past precies bij de filosofie en ambities van de club. Hij tekende tot 2026.^[8] Flick vernieuwde de hele staf van Barça, met een sterke focus op het fysieke aspect. Hierdoor kende hij een indrukwekkende start bij de club; hij won zijn eerste vijf wedstrijden in de Primera División, iets wat weinig managers is gelukt en voor het eerst sinds het seizoen 2017/18. Ondanks de vele blessures onder de basisspelers wist Flick met een combinatie van talenten uit La Masia en ervaren krachten een dynamisch team samen te stellen. Op 24 oktober 2024 behaalde de club een 4-1 overwinning op Bayern München in de UEFA Champions League, een van de hoogtepunten van Flick's Barça, aangezien ze sinds 2015 niet meer van de Duitsers hadden gewonnen.^[9] Dezelfde week op zaterdag won Flick zijn eerste Clásico, met 4-0 in het Bernabéu.^[10]

De supporters van FC Barcelona worden gewoonlijk in Spanje culés (enkelvoud: culé) genoemd, wat letterlijk konten betekent in het Catalaans. De oorsprong hiervan ligt verankerd in de historie van FC Barcelona. Voordat de stadions Camp de Les Corts (1922-1957) en Camp Nou (1957-heden) de thuishavens van FC Barcelona werden, speelde de club zijn thuiswedstrijden in stadion L'Escopidora (1909-1922). Rondom dit veld stonden muren, en de supporters die geen kaartje konden betalen gingen dan meestal op de muren rondom het veld zitten om alsnog de wedstrijd te zien. Deze supporters waren over het algemeen het meest fanatiek. Zittend op de buitenmuren van stadion Escopidora was hun achterwerk zichtbaar voor mensen buiten het stadion. Deze noemden die mensen op de muren “culés”. Tot op de dag van vandaag is dit nog steeds het geval en waarschijnlijk zal dat steeds zo blijven.

Een van de meest fanatieke supporters groeperingen van FC Barcelona is de Boixos Nois.

De Boixos Nois staan bekend als radicaal en gewelddadig en de Boixos Nois definiëren zich zelf dan ook als hooligans. De groepering gebruikt een buldog als het logo. De grote vijanden van de Boixos Nois zijn traditioneel de Ultra Sur van Real Madrid en de Brigadas Blanquiazules van RCD Espanyol. De Boixos Nois werd begin jaren tachtig van de twintigste eeuw opgericht als een linksgeoriënteerde groepering. De naam is een samenvoeging van het Catalaanse boig wat gek betekent en van Can Boixeres, de wijk nabij het stadion Camp Nou waar de groep vaak samenkomt rondom wedstrijden. Nois is Catalaans voor "jongens". De Boixos Nois hielden zich voornamelijk op achter het doel aan de noordzijde van Camp Nou. In de 21ste eeuw zijn de Boixos Nois een groep zonder overeenkomstige politieke inslag en zowel linksgeoriënteerde als nationalistische skinheads maken deel uit van de groepering. Onder clubpresident Joan Gaspart hadden de Boixos Nois veel privileges en was er veel overlast van de groepering. Gaspart durfde echter niet in te grijpen. Kort na zijn verkiezing tot clubpresident in 2003, ging Joan Laporta wel de strijd aan met de Boixos Nois. Hij schafte de gratis tickets voor de groepering af en voerde een nultolerantie in tegenover supportersgeweld. De Boixos Nois waren niet blij met de maatregelen van Laporta en de president ontving verschillende doodsbedreigingen. Leuzen als “Laporta, we gaan je vermoorden. Camp Nou is ons huis, het graf is het jouwe. Je raakt niet van ons af, klootzak” werden met graffiti op een muur van zijn huis aangebracht. Uiteindelijk had de aanpak van Laporta toch succes.

FC Barcelona heeft 1.337 officiële fanclubs (februari 2010), ook wel peñas of penyas genoemd. De club heeft de fanclubs onderverdeeld naar 35 geografische zones: de stad Barcelona (1-2), Catalonië (3-17), Spanje (18-33) en de wereld (34). Iedere fanclub heeft zijn eigen registratienummer. In België zijn er drie officiële fanclubs, Penya Barcelonista Casal Català Brussel·les (Brussel, n.550), Peña Barcelonista de Bruselas Saintguidon (Brussel, n.1420) en Penya Fanatiek FC Barcelona (Genk, n.1519). Nederland telt twee fanclubs; Fan Club Barcelona, officieel Fan Club Barcelona de Rosmalen (n.1323, dat onder andere een eigen website heeft, ieder kwartaal een tijdschrift uitgeeft en reizen organiseert naar wedstrijden van FC Barcelona) en Penya La Máquina Blaugrana (n.1532) die in Zutphen is gevestigd. Naast Spanje, België en Nederland zijn er ook fanclubs in Bosnië-Herzogowina, Bulgarije, Denemarken, Duitsland, Finland, Frankrijk, Georgië, Griekenland, Groot-Brittannië, Hongarije, Italië, Kosovo, Oekraïne, Polen, Portugal, Rusland, Zweden en Zwitserland in Europa. In Afrika in Burkina Faso, Gambia, Guinee, Kameroen, Mali, Marokko, Sierra Leone en Senegal. In Amerika in Argentinië, Brazilië, Chili, Costa Rica, Cuba, Dominicaanse Republiek, El Salvador, Guatemala, Panama, Peru, Venezuela en Verenigde Staten. In Azië in China, Japan, Singapore en de Verenigde Arabische Emiraten. In Oceanië in Australië en Nieuw-Caledonië.^[11]

Het clublogo (escudo) van FC Barcelona heeft in de loop der jaren vele veranderingen ondergaan. In de beginjaren speelde de club met het wapen van de stad Barcelona op het shirt met daarboven de afbeelding van een vleermuis. Hierbij verwees de vleermuis, die ook afgebeeld staat op de wapens van Palma de Mallorca en Valencia (en de lokale voetbalclubs Valencia CF en UD Levante), naar de overwinning van graaf Jaume I de Veroveraar op de Moren in de dertiende eeuw. Volgens de overlevering zou destijds een vleermuis op de helm van de graaf zijn gaan zitten, een teken van bescherming en oplettendheid.

In 1913 kreeg FC Barcelona, in navolging van Engelse voetbalclubs, een eigen clublogo. Het clublogo omvat de olla met daarin drie vlakken en een middenbaan.

• De olla (etenspot) zou door Joan Gamper, oprichter van de club, zijn geïntroduceerd als verwijzing naar de etenspot van bouwvakkers. Deze etenspot was tijdens de lunch het centrale punt en stond voor eenheid, plezier en gezelligheid. Gamper vond dat FC Barcelona eenzelfde rol moest gaan vervullen binnen de samenleving. De punten links en rechts aan het clublogo stellen handvatten voor, de onderste punt (in het verleden punten) het vuurtje onder de etenspot en de bovenste golven de kokende inhoud van de etenspot.
• Het vlak linksboven toont een rood kruis op een witte achtergrond, het teken van Sant Jordi (Nederlands: Sint-Joris de Drakendoder), de beschermheilige van Catalunya.
• Het vlak rechtsboven toont het patroon van de senyera, de vlag van het oude koninkrijk Aragón en het oude graafschap Barcelona: vier rode banen op een gele achtergrond.
• Het onderste vlak toont de clubkleuren van FC Barcelona, donkerblauw en granaatrood (de kleuren van FC Basel, zie Johan “Joan” Gamper), met daarop een beige voetbal, verwijzend naar de belangrijkste sport binnen de club.
• De middenbaan toont de letters FCB, verwijzend naar de naam van de club, op een goudgele achtergrond. De middenbaan heeft in de loop der jaren de meeste veranderingen ondergaan wat betreft kleur (in het verleden onder meer wit) en wat betreft opschrift (tijdens de Franco-tijd het verspaanste "C de FB").

Meyba en Kappa sponsorden Barcelona tot 1998. Vanaf 1998 is Nike de kledingsponsor van de club. Tot 1 juni 2011 weigerde FC Barcelona commerciële shirtsponsoring. Van 2005 tot 2013 stond het logo van de Catalaanse televisiezender TV3 op de linkerarm van het tenue als sponsor.

Op 7 september 2006 sloot de club een overeenkomst voor vijf jaar met Unicef met de slogan "Barça, més que un club", waarbij FC Barcelona de organisatie jaarlijks met een bedrag van 1,5 miljoen euro steunt en bovendien het recht heeft het embleem van Unicef af te beelden op wedstrijd- en trainingskleding. Unicef kan hierdoor beschouwd worden als de eerste shirtsponsor in de geschiedenis van de club.

Vanaf 1 juni 2011 stond de naam van de Qatar Foundation op het shirt, waardoor Unicef naar de achterkant onder het rugnummer verschoof. Hiermee werd dit bedrijf de eerste echte commerciële shirtsponsor in de geschiedenis van de club. Qatar Airways stond tot en met het seizoen 2016–2017 op het shirt. De Catalaanse club vroeg van de Qatarese overheid een bedrag van €60 miljoen per jaar.^[12]

Van 1 juli 2017 tot en met het seizoen 1 juli 2022 prijkte de naam van het Japanse elektronicaconcern Rakuten op het shirt van Barcelona, voormalig-speler Gerard Piqué hielp de club mee aan de deal.

Op 15 maart 2022 maakte de club bekend voor €280 miljoen een overeenkomst met het Zweedse Spotify te hebben gesloten, waarbij het bedrijf vanaf het seizoen 2022/23 voor vier jaar de shirtsponsor van zowel de mannen als de vrouwen is, en haar naam aan het stadion mag verbinden.^[13]

De overeenkomst met Unicef verviel ook vanaf dit seizoen. Deze wordt vervangen met UNHCR/ACNUR, de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties. De overeenkomst is voor vier jaar.^[14] Een soort gelijke sponsor met dezelfde symboliek.

Op 25 mei 2023 kondigde TP Vision, een dochteronderneming van Philips, een samenwerking aan met FC Barcelona. TP Vision's Ambilight TV-logo zal op de mouw van het van het shirt verschijnen. Het contract loopt tot medio 2028 en bedraagd van €80 miljoen.^[15]

Op 9 november 2024, na maanden van onderhandelingen, verbraken Nike en Barcelona hun bestaande contract en verlengden ze hun samenwerking tot medio 2038. Het nieuwe contract levert de club 127 miljoen euro per seizoen op voor een periode van 14 seizoenen. Daarnaast is er een eenmalige verlengingsbonus van 10 miljoen euro, wat het totale bedrag op ongeveer 1,7 miljard euro brengt. Hiermee is dit een van de grootste sponsorcontracten ooit voor een voetbalclub.^[16]

De hoofdsponsors van FC Barcelona zijn:

Laatste update: 27 juni 2023.

Samen met Real Madrid, Athletic Bilbao en Osasuna is FC Barcelona een non-profit, gesloten vereniging. In tegenstelling tot een naamloze vennootschap is het niet mogelijk om aandelen in de club te kopen. Toetreding is uitsluitend mogelijk via een lidmaatschap. Dit lidmaatschap is echter niet voor iedereen toegankelijk; alleen personen met een connectie tot een van de bestaande socis (leden) kunnen zich aansluiten.

De socis vormen het hoogste bestuursorgaan van de club en zijn georganiseerd in een vergadering van afgevaardigden, de zogenaamde Ordinary General Assembly. Tijdens deze vergaderingen nemen de socis belangrijke beslissingen en hebben zij het laatste woord over de richting en het beleid van de club. Hoewel de president samen met het bestuur beslissingen kan nemen, hebben deze pas kracht na goedkeuring na de vergadering.

Op 31 mei 2023 telde de club 150.317 socis.

Aan het begin van de 21e eeuw bevond FC Barcelona zich in een financieel kwetsbare positie, gekenmerkt door een groeiende schuldenlast en een instabiele financiële structuur. Onder het voorzitterschap van Joan Gaspart (2000-2003) stagneerden de inkomsten, terwijl de uitgaven voor spelerssalarissen en transfers bleven stijgen. Tegenvallende sportieve prestaties deden de commerciële aantrekkingskracht van de club geen goed, met dalende inkomsten uit sponsoring en kaartverkoop tot gevolg.

Tijdens Gasparts bewind raakte de club in een diepe sportieve en economische crisis. De schulden stegen tot meer dan 98 miljoen euro, en de prestaties op het veld bleven ver onder de verwachtingen. Het seizoen 2002/03 was een dieptepunt: Barcelona eindigde op een teleurstellende zesde plaats in La Liga.

Financiële rapporten uit die tijd schetsen een somber beeld. In het laatste seizoen onder Gaspart bedroeg de omzet van de club slechts 123,4 miljoen euro, minder dan de helft van die van Manchester United. Spelerssalarissen vertegenwoordigden maar liefst 88% van de omzet. De club draaide een operationeel verlies van 72 miljoen euro, terwijl de totale schuld opliep tot 186 miljoen euro.

De oorzaken van deze financiële malaise waren divers. Er werd onzorgvuldig veel geld uitgegeven aan transfers die hun investering niet rechtvaardigden, terwijl de inkomsten daalden door tegenvallende sportieve prestaties. Tussen 2000 en 2001 werd ongeveer 180 miljoen euro gespendeerd aan transfers, zonder dat dit leidde tot prijzen of sportieve successen.

Met de komst van Joan Laporta als president in 2003 werd een eerste stap gezet naar financieel herstel. Laporta's strategie omvatte het uitbreiden van digitale activiteiten, het verhogen van sponsorinkomsten en het uitgeven van obligaties. De verbeterde sportieve prestaties, waaronder de Champions League-winst in 2006, droegen bij aan een aanzienlijke stijging van de inkomsten. Toch bleef de financiële situatie fragiel. Ondanks het succes kampte de club nog steeds met aanzienlijke schulden en hoge uitgaven, problemen die veel later zouden uitmonden in de huidige financiële moeilijkheden.

Dit tijdperk van Sandro Rosell werd gekarakteriseerd door ongeëvenaard sportief succes en financiële groei, met Barcelona's Gouden Generatie – bestaande uit iconen als Lionel Messi, Xavi Hernández en Andrés Iniesta – die het team naar talloze overwinningen leidde. Onder leiding van coaches als Pep Guardiola en later onder andere Luis Enrique werd het team beroemd om zijn 'tiki-taka' speelstijl. Barcelona veroverde 7 La Liga-titels, 6 Copa del Rey-trofeeën, 3 UEFA Champions League-titels en 3 FIFA Club World Cup-overwinningen, waardoor zowel de prijzenkast als de financiën door de lucht schoten.

De sportieve successen gingen gepaard met een explosieve stijging van de clubwaarde, die in 2010 door Forbes op €752 miljoen werd geschat, maar in 2013 al steeg naar €2 miljard. In 2017 was de waarde zelfs €3,2 miljard, mede dankzij lucratieve sponsordeals met bedrijven als Qatar Airways en Rakuten en aanzienlijke inkomsten uit televisierechten. In 2018 werd een recordomzet van €885 miljoen behaald, waarmee de club financieel een van de succesvolste voetbalclubs ter wereld werd als het omzet ging.

Helaas kwam er onder Josep Maria Bartomeu een keerzijde van deze gouden jaren. Terwijl de sportieve successen aanhielden, werden er onder Bartomeu desastreuze en peperdure aankopen gedaan, zoals Philippe Coutinho voor €160 miljoen, Ousmane Dembélé voor €105 miljoen, en Antoine Griezmann voor €120 miljoen. En het roekeloze verlengen van veel te dure en lange contracten aan spelers. Deze kostbare aankopen, in combinatie met een torenhoge salarisstructuur, zorgden ervoor dat de financiën uit de hand liepen, waardoor FC Barcelona uiteindelijk in een diepe crisis terechtkwam.

De COVID-19-pandemie bracht de financiële problemen tot een hoogtepunt. Het verlies van stadioninkomsten en andere commerciële activiteiten resulteerde in een tekort van honderden miljoenen euro’s. Een audit in 2021 bracht een schuldenlast van €1,35 miljard aan het licht, waarvan een groot deel kortlopende schulden betrof.  

Het vertrek van Lionel Messi in 2021 onderstreepte de ernst van de situatie en was de druppel. De club kon zijn salaris niet langer betalen zonder de financiële regels van La Liga te overtreden, wat leidde tot een wereldwijd schokeffect en het einde van een tijdperk van de Argentijn bij de club.

FC Barcelona heeft onder leiding van Joan Laporta sinds zijn terugkeer in 2021 een turbulente, maar steeds positievere periode doorgemaakt, gekarakteriseerd door enorme schulden, maar ook door stappen richting financieel herstel en sportief succes. Bij Laporta's aantreden in 2021 bedroeg de bruto schuld van de club ongeveer €1,35 miljard. Om deze situatie aan te pakken, voerde het bestuur drastische maatregelen door, waaronder de verkoop van 25% van de La Liga TV-rechten aan Sixth Street voor €517 miljoen, de verkoop van 49% van Barça Studios voor €200 miljoen, en de activering van de zogenaamde "economic levers" om liquiditeit te genereren. Deze acties waren noodzakelijk, aangezien de club anders de rekeningen en kortlopende schulden niet meer zou kunnen betalen, wat had kunnen leiden tot een faillissement.

Deze acties brachten op korte termijn verlichting, maar werden bekritiseerd vanwege de mogelijke langetermijngevolgen. Desondanks slaagde de club erin om in het seizoen 2022/2023 een positief resultaat van €304 miljoen te boeken. Ondanks de financiële uitdagingen bleef Barcelona investeren in de selectie, met aankopen zoals Robert Lewandowski, Raphinha en Jules Koundé in 2022. Deze versterkingen droegen bij aan de winst van La Liga in datzelfde seizoen.

Op commercieel vlak vorderde het Espai Barça-project, gericht op de renovatie van Camp Nou en omliggende faciliteiten, gestaag. Barcelona verhuisde tijdelijk naar Estadi Montjuïc voor het seizoen 2023/2024, en hoewel aanvankelijk werd verwacht dat de club in 2024/2025 zou terugkeren naar een gedeeltelijk gerenoveerd Camp Nou, werd dit in oktober 2024 tegengesproken. De verwachting is nu dat de club tot het einde van het seizoen in Estadi Montjuïc blijft spelen. De totale investering in het Espai Barça-project bedraagt €1,5 miljard.

Daarnaast sloot de club een lucratief sponsorcontract met Spotify, waarbij het stadion werd omgedoopt tot Spotify Camp Nou, wat naar verluidt €280 miljoen opleverde over vier jaar.

De schuldenlast bleef echter een grote uitdaging. In 2022 was de bruto schuld opgelopen tot €1,75 miljard, voornamelijk door een groot bedrag aan onbetaalde salarissen. Het nettoverlies voor het jaar 2023/2024 bedroeg €91 miljoen, het laagste verlies in jaren.

Ondanks deze problemen zette Laporta stappen naar herstel, waardoor de club weer op weg is naar financiële stabiliteit.

Na verwachting zal de club voor het boekjaar 2024/2025 in de positieve cijfers staan, ondanks verliezen zoals die van bijvoorbeeld stadionsinkomsten door het niet spelen in Camp Nou. In 2024 ontving de club ook een positieve kredietwaardering, vooral met betrekking tot de EBITDA. Voor het boekjaar 2024/2025 wordt een positief resultaat van €5 miljoen verwacht, evenals een verdere stijging van de sponsorinkomsten tot meer dan €250 miljoen. Daarnaast wordt een groei in fysieke en e-commerce verkoop verwacht tot meer dan €125 miljoen. In november sloot de club het grootste sponsorcontract ooit af met Nike, wat het boekjaar verder rooskleuriger maakt voor de club.

Voor 2025/2026 en de daaropvolgende jaren wordt een aanzienlijke groei verwacht. De operationele omzet voor 2024/2025 wordt begroot op €893 miljoen, met een stijging naar €950-1.000 miljoen in 2025/2026 en mogelijk verder naar boven de €1 miljard daarna. De EBITDA zal naar verwachting verbeteren, met een voorspelling van €50-70 miljoen in 2025/2026, en groei tot €80-100 miljoen afhankelijk van sportieve prestaties.

De sponsorinkomsten zullen naar verwachting blijven stijgen, met €250 miljoen voor 2024/2025, en mogelijk tot €275-300 miljoen in 2025/2026 en verder. De verkoop van merchandise en e-commerce zal ook verder groeien, met een voorspelling van €140-160 miljoen in de jaren daarna, ondersteund door de groeiende internationale fanbase en het nieuwe stadion. Stadioninkomsten zullen aanzienlijk toenemen na de terugkeer naar het vernieuwde Spotify Camp Nou, met een mogelijke verdubbeling tot €200-250 miljoen per jaar ten opzichte van het Montjuïc-tijdperk.

De club streeft ernaar de loonkosten rond de €400-500 miljoen te houden, wat in de toekomst kan stijgen tot €550-600 miljoen, afhankelijk van de totale omzetgroei. Dit moet wel in de FFP-regels blijven.^[17]

In theorie zou FC Barcelona kunnen herstellen van de financiële instabiliteit, maar dit hangt af van meerdere factoren. Het is goed mogelijk dat de club, met de juiste strategie, weer de grootste club ter wereld kan worden op financieel vlak.

FC Barcelona wordt geleid door een president die elke vier jaar wordt gekozen door de leden, de socios. Kandidaten moeten vooraf een bepaald aantal handtekeningen verzamelen om mee te mogen doen aan de verkiezingen. Tijdens de campagne beloven kandidaten vaak veranderingen, zoals nieuwe spelers of trainers. Leden stemmen op de verkiezingsdag op het terrein van de club. De verkiezingsopkomst is regelmatig hoger dan bij verkiezingen in Catalonië of Spanje.

Als er geen tegenkandidaten zijn, wordt de zittende president automatisch herbenoemd voor vier jaar. Een president mag maximaal twee opeenvolgende termijnen dienen. Deze democratische structuur, uniek in het voetbal, is nauw verweven met de geschiedenis van Catalonië en de rol van de club als symbool van Catalaanse identiteit.

De huidige president van FC Barcelona is Joan Laporta, die sinds 2021 in functie is. Eerder was hij al president van de club van 2003 tot 2010.

De overige (belangrijke) bestuursleden zijn:

Nr.	Nat.	Naam	Positie	Contract	Vorige club (transfersom)	Debuutdatum	Debuutwedstrijd	Cantera
Keepers
1		Marc-André ter Stegen	DM	30 juni 2028	Mönchengladbach (12,0M)	19 juli 2014	Recreativo Huelva - FC Barcelona (0-1)	Nee
13		Iñaki Peña	DM	30 juni 2023	Eigen jeugd (0,0M)	1 november 2022	Viktoria Plzeň - FC Barcelona (2-4)	Ja
25		Wojciech Szczęsny	DM	30 juni 2025	Juventus (0,0M)			Nee
Verdedigers
2		Pau Cubarsí	CV	30 juni 2026	Eigen jeugd (0,0M)	21 januari 2023	Real Betis - FC Barcelona (2-4)	Ja
3		Alejandro Balde	LA/RA	30 juni 2024	Eigen jeugd (0,0M)	14 september 2021	Bayern München - FC Barcelona (3-0)	Ja
4		Ronald Araujo	CV/RA	30 juni 2026	Eigen jeugd (0,0M)	2 september 2018	FC Barcelona - Huesca (8-2)	Ja
5		Iñigo Martínez	CV	30 juni 2025	Athletic Bilbao (0,0M)	3 september 2023	Osasuna - FC Barcelona (1-2)	Nee
15		Andreas Christensen	CV/CVM	30 juni 2026	Chelsea (0,0M)	13 augustus 2022	FC Barcelona - Rayo Vallecano (0-0)	Nee
23		Jules Koundé	CV/RA	30 juni 2027	Sevilla (50,0M)	28 augustus 2022	FC Barcelona - Rayo Vallecano (4-0)	Nee
24		Eric García	CV/CVM	30 juni 2026	Manchester City (0,0M)	15 augustus 2021	FC Barcelona - Real Sociedad (4-2)	Ja
32		Héctor Fort*	LA/RA	30 juni 2026	Eigen jeugd (0,0M)	13 december 2023	Royal Antwerp - FC Barcelona (3-2)	Ja
Middenvelders
6		Gavi	CM/CAM/LB	30 juni 2023	Eigen jeugd (0,0M)	29 augustus 2021	FC Barcelona - Getafe (2-1)	Ja
8		Pedri	CM/CAM/LB	30 juni 2026	UD Las Palmas (17,50M)	27 september 2020	FC Barcelona - Villarreal (4-0)	Nee
14		Pablo Torre	CM/CAM/CA	30 juni 2026	Racing Santander (3,0M)	7 september 2022	FC Barcelona - Viktoria Plzen (5-1)	Nee
16		Fermín López	CM/CAM/CA	30 juni 2027	Eigen jeugd (0,0M)	27 augustus 2023	Villarreal - FC Barcelona (3-4)	Ja
20		Dani Olmo	CAM/LB	30 juni 2030	RB Leizpig (55,0M)	27 augustus 2024	FC Barcelona - Rayo Vallecano (1-2)	Ja
21		Frenkie de Jong	CM/CVM/CV	30 juni 2026	Ajax (86,0M)	16 augustus 2019	Athletic Bilbao - FC Barcelona (1-0)	Nee
28		Marc Bernal*	CM/CAM/CVM	30 juni 2025	Manchester City (0,0M)	13 augustus 2023	Getafe - FC Barcelona (0-0)	Nee
30		Marc Casadó	CVM/CM	30 juni 2028	Eigen jeugd (0,0M)	1 november 2022	Viktoria Plzen - FC Barcelona (2-4)	Ja
Aanvallers
7		Ferran Torres	LB/SP/RB	30 juni 2027	Manchester City (55,0M)	20 januari 2022	Athletic Bilbao - FC Barcelona (3-2)	Nee
9		Robert Lewandowski	SP	30 juni 2025	Bayern München (45,0M)	13 augustus 2022	FC Barcelona - Rayo Vallecano (0-0)	Nee
10		Ansu Fati	LB/SP/RB	30 juni 2027	Eigen jeugd (0,0M)	25 augustus 2019	FC Barcelona - Villarreal (5-2)	Ja
11		Raphinha	RB/LB	30 juni 2027	Leeds United (58,0M)	13 augustus 2022	FC Barcelona - Rayo Vallecano (0-0)	Nee
18		Pau Víctor	SP	30 juni 2029	Girona FC (2,7M)	17 augustus 2024	Valencia CF - FC Barcelona (1-2)	Nee
19		Lamine Yamal	RB/LB	30 juni 2026	Eigen jeugd (0,0M)	29 april 2003	FC Barcelona - Real Betis (4-0)	Ja

Laatste update tot en met 12 september 2024.

Bron: Transfermarkt, FC Barcelona en Laliga

  = Aanvoerder

* = Nog geregistreerd bij Barça Atlètic.

Nat.	Naam	Functie	Geb. datum	Bij Barcelona	Contract	Vorige club
Technische staf
	Hansi Flick	Hoofdtrainer	24-02-1965	06-2024	30 juni 2026	Duitsland
	Marcus Sorg	Assistent-trainer	24-12-1965	06-2024	30 juni 2026	Duitsland
	Toni Tapalović	Assistent-trainer	10-10-1980	06-2024	30 juni 2026	Duitsland
	Heiko Westermann	Assistent-trainer	14-08-1983	06-2024	30 juni 2026	Duitsland
	Arnau Blanco	Assistent-trainer	n.t.b	n.t.b	n.t.b	Unifamiliar
	José Ramón de la Fuente	Keeperstrainer	22-12-1970	07-2012		Hércules CF
	Pepe Conde	Fysiektrainer	08-09-1977	07-2024	30 juni 2026	Sevilla FC
	Rafael Maldonado	Fysiektrainer	03-04-1978	07-2024	30 juni 2026	Real Sociedad
	Julio Tous	Fysiektrainer	17-12-1971	07-2024	30 juni 2026	Tottenham Hotspur
	Germán Fernández	Fitness en krachttrainer	n.t.b	07-2024	30 juni 2026	Unifamiliar
Begeleidende staf
	Xavi Linde	Hoofd medische staf	10-07-1984	02-2023	n.t.b	Unifamiliar
	Ricard Pruna	Clubarts	08-08-1964	12-2021		Sharjah FC
	Raúl Martínez	Fysiotherapeut	02-01-1970	07-2024		Spanje
	David Díaz Cueli	Fysiotherapeut	22-07-1973	09-2020		Unifamiliar
	Silvia Tremoleda	Voedingsdeskundige	01-01-1974	07-2021		Manchester City
	Toni Tramullas	Clubarts	29-01-1958	11-2021		Unifamiliar
	Carles Naval	Teammanager	01-01-1955	07-1987		Unifamiliar
Overige staf
	José Ramón Alexanko	Hoofd jeugdopleiding	05-05-1956	04-2021	n.t.b	Mamelodi Sundowns FC
	Bojan Krkić	Verhuurmanager	28-08-1990	08-2023		Unifamiliar

Laatste update tot en met 12 september 2024.

Bron: Transfermarkt en FC Barcelona

* = Unifamiliar betekent dat de desbetreffende persoon alleen voor FC Barcelona heeft gewerkt.

  Zie Lijst van Europese wedstrijden van FC Barcelona voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Barcelona speelt sinds 1955 onafgebroken in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De edities die FC Barcelona heeft gewonnen zijn dik gedrukt.

UEFA Champions League (29x)

1992/93, 1993/94, 1994/95, 1997/98, 1998/99, 1999/00, 2000/01, 2001/02, 2002/03, 2004/05, 2005/06, 2006/07, 2007/08, 2008/09, 2009/10, 2010/11, 2011/12, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21, 2021/22, 2022/23, 2023/24, 2024/25

Europacup I (5x)

1959/60, 1960/61, 1974/75, 1985/86, 1991/92

Europacup II (UEFA Cup Winners' Cup) (13x)

1963/64, 1968/69, 1971/72, 1978/79, 1979/80, 1981/82, 1982/83, 1983/84, 1984/85, 1988/89, 1989/90, 1990/91, 1996/97

UEFA Europa League (2x)

2021/22, 2022/23

UEFA Cup (11x)

1972/73, 1973/74, 1975/76, 1976/77, 1977/78, 1980/81, 1986/87, 1987/88, 1995/96, 2000/01, 2003/04

Jaarbeursstedenbeker (11x)

1955/58, 1958/60, 1960/61, 1961/62, 1962/63, 1964/65, 1965/66, 1966/67, 1967/68, 1969/70, 1970/71

UEFA Super Cup (9x)

1979, 1982, 1989, 1992, 1997, 2006, 2009, 2011, 2015

Bijzonderheden Europese competities:

Bijzonderheid	Datum	Tegenstander	Plaats	Uitslag	Naam	Aantal
Hoogste overwinning	15-09-1982	Apollon Limasol	Barcelona	8-0
	15-10-2003	FK Púchov	Barcelona	8-0
Hoogste nederlaag	14-08-2020	FC Bayern München	Lissabon	2-8
Speler met meeste wedstrijden	06-06-2015				Xavi Hernández	173
Speler met meeste doelpunten	10-03-2021				Lionel Messi	123

UEFA Club Ranking: 15 (29-10-2024)^[18]

  Zie Lijst van spelers van FC Barcelona voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Voor de club speelden onder anderen Bernd Schuster, Diego Maradona, Hristo Stoichkov, Gheorge Hagi, Ladislao Kubala, Michael Laudrup, Romario, Ronaldo, Luís Figo, Patrick Kluivert, Ronald Koeman, Rivaldo, Ronaldinho, Lionel Messi, Xavi, Carles Puyol en Andrés Iniesta. Johan Cruijff behaalde met de club grote successen. Als speler behaalde Cruijff weinig tastbare prijzen, slechts één kampioenschap in 1974 en eenmaal de Spaanse beker, maar zijn spel staat voor altijd bij de supporters in het geheugen gegrift. Later, toen Cruijff coach was, formeerde hij een elftal dat bekend kwam te staan als het Dream Team. Het hoogtepunt van dit team was het winnen van de Europacup I in 1992, tegenwoordig UEFA Champions League genaamd.

  Zie Lijst van trainers van FC Barcelona voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Frank Rijkaard, in 2003 aangesteld als coach, wist een team te creëren dat het team van Cruijff evenaarde door naast de landskampioenschappen van 2005 en 2006 ook de UEFA Champions League van 2006 te winnen. Ook het team dat onder leiding stond van Josep Guardiola werd vaak vergeleken met het Dream Team. In de laatste zeven jaar werd Barcelona vijf maal kampioen in de Primera División en in zowel 2009, 2011 als 2015 won het de Champions League. In 2009 slaagde het er als enige Spaanse club ooit in om de treble te winnen (landskampioenschap, nationale beker en Champions League), een huzarenstukje dat in 2015 werd overgedaan en dat samen met Bayern München twee keer werd behaald. Later werd Xavi trainer van de club en stond hij van november 2021 tot mei 2024 aan het roer.

De club is een omni-sportvereniging. Ook in het basketbal (FC Barcelona Bàsquet), het handbal (FC Barcelona Handbol) en het rolhockey (FC Barcelona Hoquei) is FC Barcelona de succesvolste, zowel nationaal als Europees. Verder zijn bij FC Barcelona ook veldhockey, atletiek, volleybal, rugby, softbal, wielrennen, vrouwenvoetbal, zaalvoetbal en ijshockey vertegenwoordigd.

• Camp Nou
• Espai Barça
• Geschiedenis van FC Barcelona
• La Masía
• Lijst van spelers van FC Barcelona
• Lijst van trainers van FC Barcelona

• Officiele website
• Espai Barça

 

Zie de categorie FC Barcelona van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.