[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Vittorio Gassman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vittorio Gassman
Vittorio Gassman
Vittorio Gassman
Algemene informatie
Volledige naam Vittorio Gassmann
Geboren 1 september 1922
Overleden 29 juni 2000
Land Vlag van Italië (1861-1946) Italië
Bijnaam Il Mattatore, The Sir Laurence Olivier of Italy
Werk
Jaren actief 1945-1999
Beroep acteur, filmregisseur, scenarioschrijver
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Vittorio Gassman (Genua, 1 september 1922Rome, 29 juni 2000) was een Italiaans acteur.

Hij maakte deel uit van een talentvolle generatie populaire acteurs (Marcello Mastroianni, Nino Manfredi, Alberto Sordi en Ugo Tognazzi), allen vertolkers van kletsgrage rokkenjagers en dikdoende praatjesmakers die met een lach en een traan door het leven gingen. Ze hielpen onder regie van onder meer Vittorio De Sica, Dino Risi, Luigi Comencini, Mario Monicelli en Mauro Bolognini gestalte geven aan het filmgenre van de commedia all'italiana (1955-1975).

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Afkomst en opleiding

[bewerken | brontekst bewerken]

Vittorio Gassman was de zoon van een Duitse bouwingenieur en diens Italiaanse vrouw. Officieel heette hij Gassmann, maar hij liet de tweede n in zijn naam vallen. Tijdens zijn schooljaren gold hij als bekwaam basketbalspeler. Na zijn studie aan de Accademia nazionale di arte drammatica in Rome werd hij theateracteur.

Toneel en (vooral) film

[bewerken | brontekst bewerken]

Hij speelde mee in meer dan 40 toneelstukken, voordat hij in 1946 zijn debuut maakte op het witte doek. Met het drama Riso amaro (Giuseppe De Santis, 1949), een van de belangrijke films van het Italiaans neorealisme, behaalde hij zijn eerste groot succes. Tegen het begin van de jaren 50 was Gassman al een van de populairste acteurs van Italië geworden. Hij werkte dikwijls samen met regisseurs als Dino Risi, Ettore Scola en Mario Monicelli.

In de jaren vijftig begon hij ook in het buitenland gevraagd te worden, voornamelijk door Hollywoodregisseurs, waarvan de belangrijkste King Vidor, Robert Rossen en Richard Fleischer waren. Later volgden nog samenwerkingen met grote namen als Robert Altman, Alain Resnais en André Delvaux.

Gassman was drie keer gehuwd, een eerste keer met actrice Nora Ricci tussen 1944 en 1952. Tussen 1952 en 1954 was hij getrouwd met de Amerikaanse actrice Shelley Winters. Vanaf die periode verwierf hij ook buiten zijn vaderland bekendheid. In 1972 trouwde hij een derde keer, met actrice Diletta D'Andrea en bleef met haar gehuwd tot aan zijn overlijden.

In de jaren vijftig en zestig had Gassman relaties met de actrice Elvy Lissiak (1950-1952), met de actrice Anna Maria Ferrero (1953-1960), met de Deense actrice Annette Strøyberg (1961-1963) en met de Franse actrice Juliette Mayniel die hem in 1965 een zoon schonk: de regisseur en acteur Alessandro Gassman.

Hij stierf in 2000 op 77-jarige leeftijd in Rome aan de gevolgen van een hartaanval.

Filmografie (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]

David di Donatello per il miglior attore protagonista

[bewerken | brontekst bewerken]

voor beste acteur

[bewerken | brontekst bewerken]

voor beste acteur in een bijrol

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1996 - voor zijn hele carrière