[go: up one dir, main page]
Naar inhoud springen

UK Open 2016

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
UK Open Darts
Data 4-6 maart
Locatie Butlins Resort
Plaats Minehead
Land Engeland
Organisator(s) PDC
Format Legs
Prijzengeld £300.000
Prijzengeld voor winnaar £60.000
9-darter Vlag van Nederland Michael van Gerwen (4e ronde tegen Rob Cross)
Hoogste uitgooi 170 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (2× 3e ronde, 2× 4e ronde)
Vlag van Engeland Alan Norris (3e ronde)
Vlag van Engeland Jamie Caven (3e ronde)
Winnaar(s) Vlag van Nederland Michael van Gerwen
← Vorige
Volgende →
Portaal  Portaalicoon   Darten

De UK Open 2016, ook bekend onder de naam Coral UK Open vanwege de sponsor Coral, was de veertiende editie van de UK Open. Het toernooi werd gehouden van 4 tot 6 maart 2016 in Minehead, Butlins Resort. Het toernooi heeft "De FA Cup van het darts" als bijnaam, vanwege de willekeurige loting die na elke ronde plaatsvindt tot de finale.

De titelverdediger was Michael van Gerwen. Hij wist zijn titel met succes te verdedigen door in de finale Peter Wright met 11–4 te verslaan. Vorig jaar versloeg hij eveneens Peter Wright in de finale. Toen werd het 11–5.

Prijzengeld

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de veertiende editie van de UK Open bedroeg het totale prijzengeld £300.000,-. Er werd één 9-darter geworpen waar een bedrag van £10.000,- mee werd gewonnen door Michael van Gerwen.

Plaats (aantal spelers) Prijzengeld
(Totaal: £300.000)
Winnaar (1) £60.000
Runner-up (1) £30.000
Halvefinalist (2) £17.000
Kwartfinalist (4) £10.000
Laatste 16 (8) £5.000
Laatste 32 (16) £3.000
Laatste 64 (32) £1.500
9-darter (1) £10,000

Qualifiers

[bewerken | brontekst bewerken]

UK Open kwalificatie

[bewerken | brontekst bewerken]

Er werden zes kwalificatie toernooien gehouden in februari 2016 voor de UK Open Order of Merit. De winnaars van deze toernooien waren:

No. Datum Locatie Winnaar Uitslag Runner-up Bron
1 Vrijdag 5 februari Vlag van Engeland Wigan, Robin Park Arena Vlag van Engeland Adrian Lewis 6–2 Vlag van Engeland Phil Taylor [1]
2 Zaterdag 6 februari Vlag van Nederland Michael van Gerwen 6–4 Vlag van Engeland Alan Norris [2]
3 Zondag 7 februari Vlag van Engeland Phil Taylor 6–2 Vlag van Nederland Michael van Gerwen [3]
4 Vrijdag 19 februari Vlag van Schotland Gary Anderson 6–1 Vlag van Engeland James Wade [4]
5 Zaterdag 20 februari Vlag van Nederland Michael van Gerwen 6–2 Vlag van Wales Gerwyn Price [5]
6 Zondag 21 februari Vlag van Nederland Michael van Gerwen 6–2 Vlag van Engeland Steve Beaton [6]

UK Open Order of Merit 1-32

[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 1 t/m 32 van de UK Open Order of Merit moesten pas bij de laatste 64 instromen.

  1. Vlag van Nederland Michael van Gerwen
  2. Vlag van Engeland Phil Taylor
  3. Vlag van Engeland Adrian Lewis
  4. Vlag van Schotland Gary Anderson
  5. Vlag van Wales Mark Webster
  6. Vlag van Engeland Steve Beaton
  7. Vlag van Australië Simon Whitlock
  8. Vlag van Engeland Alan Norris
  1. Vlag van Engeland James Wade
  3. Vlag van Engeland Ian White
  5. Vlag van Wales Gerwyn Price
  6. Vlag van Nederland Benito van de Pas
  7. Vlag van Engeland Michael Smith
  8. Vlag van Engeland Terry Jenkins
  9. Vlag van Nederland Jelle Klaasen
  11. Vlag van Oostenrijk Mensur Suljović
  1. Vlag van Schotland John Henderson
  2. Vlag van Engeland Dave Chisnall
  3. Vlag van België Kim Huybrechts
  4. Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney
  5. Vlag van Engeland Mervyn King
  6. Vlag van Schotland Peter Wright
  7. Vlag van Engeland Stephen Bunting
  8. Vlag van Nederland Vincent van der Voort
  1. Vlag van Wales Jamie Lewis
  2. Vlag van Australië Kyle Anderson
  3. Vlag van Nederland Raymond van Barneveld
  4. Vlag van Engeland Justin Pipe
  5. Vlag van Engeland Ricky Evans
  6. Vlag van Engeland Andy Hamilton
  7. Vlag van Duitsland René Eidams
  8. Vlag van Engeland Joe Cullen

UK Open Order of Merit 33-64

[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 33 t/m 64 van de UK Open Order of Merit moesten bij de laatste 96 instromen.

  1. Vlag van Engeland Andrew Gilding
  2. Vlag van Engeland Lee Evans
  3. Vlag van Engeland Jay Foreman
  4. Vlag van Nederland Jeffrey de Graaf
  5. Vlag van Engeland David Pallett
  6. Vlag van Engeland Peter Hudson
  7. Vlag van Engeland Tony Newell
  8. Vlag van Engeland Scott Dale
  1. Vlag van Nederland Yordi Meeuwisse
  2. Vlag van Nederland Berry van Peer
  3. Vlag van Oostenrijk Rowby-John Rodriguez
  4. Vlag van Engeland Matthew Edgar
  5. Vlag van België Mike de Decker
  6. Vlag van Engeland Wayne Jones
  7. Vlag van Engeland Robbie Green
  8. Vlag van Engeland Jamie Caven
  1. Vlag van Engeland Kevin Painter
  2. Vlag van Engeland Matt Clark
  3. Vlag van Schotland Robert Thornton
  4. Vlag van Engeland Jason Marriott
  5. Vlag van Engeland Brett Claydon
  6. Vlag van Engeland Darron Brown
  7. Vlag van Engeland James Wilson
  8. Vlag van Noord-Ierland Brendan Dolan
  1. Vlag van Spanje Cristo Reyes
  2. Vlag van Nederland Jeffrey de Zwaan
  3. Vlag van Engeland Ritchie Edhouse
  4. Vlag van Engeland Mark Dudbridge
  5. Vlag van Engeland Stuart Kellett
  6. Vlag van Engeland Andy Jenkins
  7. Vlag van Nederland Joey ten Berge
  8. Vlag van Engeland Richie Corner

UK Open Order of Merit 65-96

[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 65 t/m 96 van de UK Open Order of Merit moesten bij de laatste 128 instromen.

  1. Vlag van Engeland Darren Webster
  2. Vlag van België Ronny Huybrechts
  3. Vlag van Engeland Andy Boulton
  4. Vlag van Nederland Jan Dekker
  5. Vlag van Ierland Mick McGowan
  6. Vlag van Nederland Ryan de Vreede
  7. Vlag van Engeland Joe Murnan
  8. Vlag van Engeland Alan Tabern
  1. Vlag van Engeland Dennis Smith
  2. Vlag van Ierland William O'Connor
  3. Vlag van Nederland Jermaine Wattimena
  4. Vlag van Engeland Nathan Derry
  5. Vlag van Engeland Josh Payne
  6. Vlag van Engeland Ryan Harrington
  7. Vlag van Engeland Harry Ward
  8. Vlag van Engeland Mark Frost
  1. Vlag van Zweden Magnus Caris
  2. Vlag van Engeland Arron Monk
  3. Vlag van Schotland Mark Barilli
  4. Vlag van Engeland Dean Winstanley
  5. Vlag van Engeland Wes Newton
  6. Vlag van Engeland Andy Smith
  7. Vlag van Engeland Nathan Aspinall
  8. Vlag van Engeland Paul Milford
  1. Vlag van Nederland Dick van Dijk
  2. Vlag van Wales Jonathan Worsley
  3. Vlag van Engeland Kevin Dowling
  4. Vlag van Canada Ken MacNeil
  5. Vlag van Engeland Johnny Haines
  6. Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode
  7. Vlag van Wales Jonny Clayton
  8. Vlag van Schotland Gary Stone

Riley kwalificatie

[bewerken | brontekst bewerken]

Er waren 32 plaatsen te vergeven via de Riley kwalificatie's die werden gehouden in het Verenigd Koninkrijk. Deze qualifiers moesten bij de laatste 128 instromen.

  • Vlag van Engeland Mark Jodrill
  • Vlag van Engeland Paul Hogan
  • Vlag van Engeland Jason Mold
  • Vlag van Engeland Dean Stewart
  • Vlag van Engeland Mark Cox
  • Vlag van Engeland Paul Whitworth
  • Vlag van Engeland Chris Jones
  • Vlag van Engeland Mark Rice
  • Vlag van Engeland Michael McFall
  • Vlag van Engeland Curtis Turner
  • Vlag van Engeland Dave Parletti
  • Vlag van Schotland Jason Hogg
  • Vlag van Engeland Lee Morris
  • Vlag van Engeland Daniel Day
  • Vlag van Engeland Scott Marsh
  • Vlag van Engeland Ian McFarlane
  • Vlag van Schotland Stewart Rattray
  • Vlag van Engeland Darren Layden
  • Vlag van Engeland Steven Rose
  • Vlag van Engeland Alex Roy
  • Vlag van Engeland John Scott
  • Vlag van Schotland Andrew Davidson
  • Vlag van Engeland Les Delderfield
  • Vlag van Engeland Rob Cross
  • Vlag van Engeland Mark Wilson
  • Vlag van Engeland Andy Brown
  • Vlag van Schotland Glen McGrandle
  • Vlag van Engeland Steve Maish
  • Vlag van Engeland Lee Grimshaw
  • Vlag van Engeland Jason Heaver
  • Vlag van Engeland Barry Lynn
  • Vlag van Engeland Ben Green

Loting

[bewerken | brontekst bewerken]

[7]

Vrijdag 4 maart

[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde (laatste 128)

[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste ronde werd gespeeld over de best of 11 legs.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Engeland Wes Newton 6 – 4 Vlag van Engeland Mark Cox (Q) Vlag van België Ronny Huybrechts 6 – 3 Vlag van Engeland Mark Rice (Q)
Vlag van Engeland Dennis Smith 1 – 6 Vlag van Engeland Alex Roy (Q) Vlag van Nederland Jermaine Wattimena 6 – 5 Vlag van Engeland Andy Smith
Vlag van Engeland Andy Boulton 6 – 4 Vlag van Engeland Lee Grimshaw (Q) Vlag van Ierland William O'Connor 6 – 1 Vlag van Engeland Mark Jodrill (Q)
Vlag van Zweden Magnus Caris 6 – 5 Vlag van Engeland Jason Mold (Q) Vlag van Ierland Mick McGowan 4 – 6 Vlag van Engeland Nathan Aspinall
Vlag van Nederland Dick van Dijk 2 – 6 Vlag van Engeland Kevin Dowling Vlag van Wales Jonathan Worsley 6 – 1 Vlag van Engeland Curtis Turner (Q)
Vlag van Engeland Arron Monk 6 – 3 Vlag van Schotland Stewart Rattray (Q) Vlag van Engeland Dean Stewart (Q) 4 – 6 Vlag van Engeland Barry Lynn (Q)
Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode 6 – 3 Vlag van Engeland Michael McFall (Q) Vlag van Schotland Jason Hogg (Q) 0 – 6 Vlag van Engeland Ben Green (Q)
Vlag van Engeland Alan Tabern 3 – 6 Vlag van Engeland Harry Ward Vlag van Engeland Paul Hogan (Q) 6 – 3 Vlag van Engeland Daniel Day (Q)
Vlag van Schotland Mark Barilli 6 – 1 Vlag van Engeland Darren Layden (Q) Vlag van Wales Jonny Clayton 6 – 2 Vlag van Engeland Ian McFarlane (Q)
Vlag van Nederland Ryan de Vreede 6 – 3 Vlag van Engeland Nathan Derry Vlag van Engeland Darren Webster 6 – 0 Vlag van Engeland Lee Morris (Q)
Vlag van Engeland Mark Frost 6 – 0 Vlag van Engeland Andy Brown (Q) Vlag van Engeland Joe Murnan 6 – 2 Vlag van Engeland Paul Whitworth (Q)
Vlag van Nederland Jan Dekker 5 – 6 Vlag van Schotland Andrew Davidson (Q) Vlag van Engeland Steve Maish (Q) 6 – 5 Vlag van Engeland Jason Heaver (Q)
Vlag van Engeland Dean Winstanley 6 – 5 Vlag van Engeland John Scott (Q) Vlag van Engeland Les Delderfield (Q) 0 – 6 Vlag van Engeland Mark Wilson (Q)
Vlag van Engeland Paul Milford 6 – 1 Vlag van Engeland Chris Jones (Q) Vlag van Engeland Steven Rose (Q) 1 – 6 Vlag van Engeland Scott Marsh (Q)
Vlag van Engeland Johnny Haines 5 – 6 Vlag van Schotland Gary Stone Vlag van Canada Ken MacNeil 3 – 6 Vlag van Engeland Rob Cross (Q)
Vlag van Engeland Ryan Harrington 6 – 1 Vlag van Engeland Glen McGrandle (Q) Vlag van Engeland Josh Payne 6 – 2 Vlag van Engeland Dave Parletti (Q)

Tweede ronde (laatste 96)

[bewerken | brontekst bewerken]

In de tweede ronde werd gespeeld over de best of 11 legs.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Nederland Jeffrey de Graaf 6 – 5 Vlag van Ierland William O'Connor Vlag van Engeland Lee Evans 6 – 2 Vlag van Oostenrijk Rowby-John Rodriguez
Vlag van Schotland Robert Thornton 4 – 6 Vlag van Engeland Arron Monk Vlag van Engeland Kevin Painter 4 – 6 Vlag van Engeland Dean Winstanley
Vlag van België Mike de Decker 5 – 6 Vlag van Engeland Matt Clark Vlag van Engeland Mark Dudbridge 5 – 6 Vlag van Nederland Joey ten Berge
Vlag van Noord-Ierland Brendan Dolan 6 – 3 Vlag van Engeland Scott Marsh (Q) Vlag van Engeland Darron Brown 4 – 6 Vlag van Engeland Ryan Harrington
Vlag van Engeland Jamie Caven 6 – 2 Vlag van Schotland Gary Stone Vlag van Engeland Mark Frost 6 – 4 Vlag van Schotland Mark Barilli
Vlag van Nederland Yordi Meeuwisse 3 – 6 Vlag van Engeland Robbie Green Vlag van Engeland Jay Foreman 4 – 6 Vlag van België Ronny Huybrechts
Vlag van Engeland Wayne Jones 5 – 6 Vlag van Engeland Andy Jenkins Vlag van Engeland Paul Milford 4 – 6 Vlag van Engeland Steve Maish (Q)
Vlag van Engeland Harry Ward 1 – 6 Vlag van Engeland Josh Payne Vlag van Engeland Scott Dale 2 – 6 Vlag van Engeland Darren Webster
Vlag van Nederland Berry van Peer 5 – 6 Vlag van Engeland Richie Corner Vlag van Nederland Jeffrey de Zwaan 5 – 6 Vlag van Engeland Alex Roy (Q)
Vlag van Engeland Brett Claydon 4 – 6 Vlag van Engeland Barry Lynn (Q) Vlag van Spanje Cristo Reyes 4 – 6 Vlag van Schotland Andrew Davidson (Q)
Vlag van Engeland Matthew Edgar 6 – 4 Vlag van Engeland Mark Wilson (Q) Vlag van Engeland David Pallett 6 – 1 Vlag van Engeland Jason Marriott
Vlag van Engeland James Wilson 6 – 3 Vlag van Wales Jonny Clayton Vlag van Engeland Wes Newton 4 – 6 Vlag van Engeland Rob Cross (Q)
Vlag van Engeland Ritchie Edhouse 4 – 6 Vlag van Engeland Joe Murnan Vlag van Engeland Peter Hudson 4 – 6 Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode
Vlag van Nederland Jermaine Wattimena 6 – 1 Vlag van Engeland Kevin Dowling Vlag van Zweden Magnus Caris 6 – 3 Vlag van Engeland Ben Green (Q)
Vlag van Engeland Andy Boulton 6 – 2 Vlag van Wales Jonathan Worsley Vlag van Engeland Andrew Gilding 5 – 6 Vlag van Nederland Ryan de Vreede
Vlag van Engeland Tony Newell 6 – 1 Vlag van Engeland Paul Hogan Vlag van Engeland Stuart Kellett 6 – 5 Vlag van Engeland Nathan Aspinall

Derde ronde (laatste 64)

[bewerken | brontekst bewerken]

In de derde ronde werd er gespeeld over de best of 17 legs.[8]

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Engeland Adrian Lewis 9 – 1 Vlag van Engeland Tony Newell Vlag van Engeland Phil Taylor 9 – 5 Vlag van Engeland Arron Monk
Vlag van Schotland Gary Anderson 9 – 7 Vlag van Engeland Dave Chisnall Vlag van Nederland Michael van Gerwen 9 – 2 Vlag van Engeland Ryan Harrington
Vlag van Engeland Alan Norris 9 – 7 Vlag van Nederland Jermaine Wattimena Vlag van Australië Simon Whitlock 9 – 6 Vlag van Engeland Ian White
Vlag van Wales Mark Webster 9 – 3 Vlag van Engeland Matthew Edgar Vlag van Engeland Steve Beaton 5 – 9 Vlag van Schotland Peter Wright
Vlag van Engeland Mark Frost 1 – 9 Vlag van Engeland Joe Cullen Vlag van Engeland James Wilson 9 – 3 Vlag van Duitsland Rene Eidams
Vlag van Nederland Joey ten Berge 7 – 9 Vlag van Engeland Stuart Kellett Vlag van Engeland Ricky Evans 9 – 5 Vlag van Engeland Andy Boulton
Vlag van Engeland Josh Payne 5 – 9 Vlag van Nederland Ryan de Vreede Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode 9 – 6 Vlag van Engeland Robbie Green
Vlag van Engeland David Pallett 8 – 9 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld Vlag van Engeland Matt Clark 6 – 9 Vlag van Nederland Jelle Klaasen
Vlag van Nederland Vincent van der Voort 9 – 3 Vlag van Engeland Dean Winstanley Vlag van Nederland Jeffrey de Graaf 8 – 9 Vlag van Engeland Rob Cross (Q)
Vlag van Engeland Jamie Caven 9 – 7 Vlag van Engeland Lee Evans Vlag van Engeland Terry Jenkins 9 – 7 Vlag van België Ronny Huybrechts
Vlag van Schotland Andrew Davidson (Q) 5 – 9 Vlag van Engeland Darren Webster Vlag van Engeland James Wade 2 – 9 Vlag van Oostenrijk Mensur Suljović
Vlag van België Kim Huybrechts 9 – 1 Vlag van Engeland Steve Maish (Q) Vlag van Wales Jamie Lewis 8 – 9 Vlag van Engeland Stephen Bunting
Vlag van Engeland Justin Pipe 9 – 6 Vlag van Engeland Alex Roy (Q) Vlag van Wales Gerwyn Price 8 – 9 Vlag van Engeland Joe Murnan
Vlag van Australië Kyle Anderson 9 – 2 Vlag van Engeland Andy Hamilton Vlag van Noord-Ierland Brendan Dolan 6 – 9 Vlag van Engeland Barry Lynn (Q)
Vlag van Engeland Mervyn King 7 – 9 Vlag van Nederland Benito van de Pas Vlag van Engeland Michael Smith 9 – 8 Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney
Vlag van Zweden Magnus Caris 4 – 9 Vlag van Schotland John Henderson Vlag van Engeland Richie Corner 5 – 9 Vlag van Engeland Andy Jenkins

Zaterdag 5 maart

[bewerken | brontekst bewerken]

Vierde ronde (laatste 32)

[bewerken | brontekst bewerken]

In de vierde ronde werd er gespeeld over de best of 17 legs.[9]

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Nederland Benito van de Pas 9 – 3 Vlag van Australië Simon Whitlock Vlag van Schotland Peter Wright 9 – 5 Vlag van Engeland Terry Jenkins
Vlag van Nederland Michael van Gerwen 9 – 5 Vlag van Engeland Rob Cross (Q) Vlag van Engeland Phil Taylor 9 – 3 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld
Vlag van Engeland Jamie Caven 6 – 9 Vlag van Engeland Stephen Bunting Vlag van Nederland Vincent van der Voort 9 – 2 Vlag van Engeland Andy Jenkins
Vlag van Engeland Adrian Lewis 9 – 6 Vlag van Schotland John Henderson Vlag van Schotland Gary Anderson 3 – 9 Vlag van Engeland Barry Lynn (Q)
Vlag van Engeland Joe Cullen 9 – 6 Vlag van Engeland Alan Norris Vlag van Wales Mark Webster 9 – 4 Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode
Vlag van Engeland Michael Smith 5 – 9 Vlag van Engeland Stuart Kellett Vlag van Engeland Joe Murnan 8 – 9 Vlag van Nederland Jelle Klaasen
Vlag van België Kim Huybrechts 9 – 3 Vlag van Engeland Justin Pipe Vlag van Australië Kyle Anderson 9 – 2 Vlag van Engeland James Wilson
Vlag van Engeland Ricky Evans 8 – 9 Vlag van Engeland Darren Webster Vlag van Nederland Ryan de Vreede 8 – 9 Vlag van Oostenrijk Mensur Suljović

Vijfde ronde (laatste 16)

[bewerken | brontekst bewerken]

In de vijfde ronde wordt er gespeeld over de best of 17 legs.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Engeland Stephen Bunting (92,44) 7 – 9 Vlag van Engeland Joe Cullen (92,23) Vlag van Engeland Phil Taylor (103,60) 9 – 7 Vlag van Nederland Vincent van der Voort (101,08)
Vlag van Engeland Adrian Lewis (91,17) 7 – 9 Vlag van Nederland Jelle Klaasen (97,16) Vlag van Nederland Michael van Gerwen (102,20) 9 – 2 Vlag van België Kim Huybrechts (86,72)
Vlag van Wales Mark Webster (97,81) 9 – 5 Vlag van Oostenrijk Mensur Suljović (93,83) Vlag van Engeland Stuart Kellett (87,68) 5 – 9 Vlag van Engeland Barry Lynn (Q) (88,29)
Vlag van Schotland Peter Wright (96,77) 9 – 5 Vlag van Engeland Darren Webster (89,03) Vlag van Nederland Benito van de Pas (95,85) 2 – 9 Vlag van Australië Kyle Anderson (96,48)

Zondag 6 maart

[bewerken | brontekst bewerken]

Kwartfinale

[bewerken | brontekst bewerken]

In de kwartfinale wordt er gespeeld over de best of 19 legs.

Speler Score Speler
Vlag van Schotland Peter Wright (102,29) 10 – 7 Vlag van Engeland Joe Cullen (101,83)
Vlag van Engeland Phil Taylor (105,57) 10 – 3 Vlag van Wales Mark Webster (92,44)
Vlag van Nederland Michael van Gerwen (95,99) 10 – 6 Vlag van Engeland Barry Lynn (Q) (91,20)
Vlag van Nederland Jelle Klaasen (98,24) 10 – 0 Vlag van Australië Kyle Anderson (90,42)

Halve finale en finale

[bewerken | brontekst bewerken]
  Halve finale
(best of 19 legs) 		Finale
(best of 21 legs)
             
 Vlag van Schotland Peter Wright (96,68) 10  
 Vlag van Nederland Jelle Klaasen (90,44) 5  
     Vlag van Schotland Peter Wright (98,33) 4
   Vlag van Nederland Michael van Gerwen (106,68) 11
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (107,57) 10
 Vlag van Engeland Phil Taylor(104,57) 6  
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=UK_Open_2016&oldid=66256500"