Gary Anderson
Gary Anderson | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||
Bijnaam | The Flying Scotsman | |||
Geboortedatum | 22 december 1970 | |||
Geboorteplaats | Musselburgh, Schotland | |||
Sport | Darts | |||
Dartsinformatie | ||||
Speelt sinds | 1995 | |||
Pijlen | Unicorn Code Noir Phase 5 (23 gram) | |||
Lateraliteit | Rechtshandig | |||
Opkomstnummer | Jump Around - House of Pain | |||
Organisatie | ||||
BDO | 2002 – 2009 | |||
PDC | 2009 – heden | |||
Huidige ranking | 13 (17-11-2024)[1] | |||
BDO-hoofdtoernooien – Beste prestaties | ||||
World Ch'ship | Halve finale: 2003 | |||
World Masters | Kwartfinale: 2003, 2005 | |||
World Darts Trophy | Winnaar: 2007 | |||
Int. Darts League | Winnaar: 2007 | |||
Finder Darts Masters | Winnaar: 2007, 2008 | |||
PDC-hoofdtoernooien – Beste prestaties | ||||
World Ch'ship | Winnaar: 2015, 2016 | |||
World Matchplay | Winnaar: 2018 | |||
World Grand Prix | Runner-up: 2016 | |||
The Masters | Runner-up: 2017 | |||
Grand Slam | Runner-up: 2011, 2018 | |||
Premier League | Winnaar: 2011, 2015 | |||
Championship League | Groepsfase: 2011 | |||
European Ch'ship | Runner-up: 2015 | |||
UK Open | Winnaar: 2018 | |||
World Cup | Winnaar: 2019 | |||
US Open | Kwartfinale: 2010 | |||
Players Ch'Finals | Winnaar: 2014 | |||
World Series Finals | Runner-up: 2017 | |||
Champions League | Winnaar: 2018 | |||
WDF-hoofdtoernooien – Beste prestaties | ||||
Dutch Open | Runner-up: 2006 | |||
Andere gewonnen toernooien | ||||
Toernooi | Jaren | |||
Welsh Open British Open Denmark Open German Open Granite City Open Swiss Open Isle of Man Open Northern Ireland Open BDO Gold Cup Champion British Classic Champion Scottish Open World Cup of Darts Players Championships Players Ch'ship (NEW) Players Ch’ship (BAR) Players Ch’ship (LAS) Players Ch’ship (KIL) Players Ch’ship (CRA) Players Ch’ship (NUL) Players Ch’ship (DER) Players Ch’ship (COV) Players Ch’ship (WIG) Players Ch’ship (MIL) Players Ch’ship (HIL) Players Ch’ship (LEI) |
2001, 2008 2007 2004 2004, 2006, 2008 2004, 2008 2006 2006 2003, 2007 2006 2006 2007 2019 2009 2010, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 (2x), 2020, 2023 (2x) 2010 2010 2011, 2014 (2x) 2011 (3x) 2011 2014 (2x), 2015 2017 (2x), 2024 2018 2023 2024 | |||
|
Gary Anderson (Musselburgh, 22 december 1970) is een Schots darter met als bijnaam The Flying Scotsman. Tijdens zijn opkomst weerklinkt doorgaans Jump Around van House of Pain. In het BDO-circuit vormde hij tijdens koppeltoernooien een duo met Gary Robson. Anderson werd in januari 2015 voor het eerst in zijn carrière wereldkampioen darts. Dit huzarenstukje herhaalde hij een jaar later in 2016.
BDO
[bewerken | brontekst bewerken]Anderson begon zijn dartcarrière bij de BDO waar hij in 2001 het Welsh Open won van John Walton, hierdoor kwalificeerde hij zich automatisch voor de deelname in 2002, waar hij in de 1e ronde verloor van Stefan Nagy met 3–0. Hoewel Anderson te boek stond als een zeer goede 'vloerspeler' won hij op 13 mei 2007 zijn eerste grote tv toernooi: de International Darts League, door in de finale Welshman Mark Webster met 13-9 in sets (best of 3 legs) te verslaan. Dit was zijn eerste zege op een BDO-grandslamtoernooi.
Op 9 september 2007 won Anderson zijn tweede grote tv-toernooi in vier maanden tijd: de World Darts Trophy. In de halve finale kwam hij met 4-1 achter te staan tegen Andy Hamilton, maar wist toch te winnen met 6-5. Vervolgens versloeg Anderson in de finale de machtige Phil "The Power" Taylor met 7-3.
In december 2007 won hij alweer zijn derde grandslamtitel in één jaar tijd in Nederland. Ditmaal wist hij de Zuiderduin Masters te winnen door in de finale na een 3-1-achterstand met 5-4 te winnen van Mark Webster. In december 2008 herhaalde hij dit door in de finale Scott Waites met 5-4 te verslaan.
In het World Professional Darts Championship 2008 werd hij in de eerste ronde uitgeschakeld door Fabian Roosenbrand.
Op 12 februari 2009 maakte hij zijn overstap bekend van de BDO naar de PDC
PDC
[bewerken | brontekst bewerken]2010
[bewerken | brontekst bewerken]Bij zijn eerste WK 2010 bij de PDC haalde hij de tweede ronde: nadat hij Jamie Caven met 3-2 versloeg, werd hij door Ronnie Baxter met 4-0 verslagen.
2011
[bewerken | brontekst bewerken]In 2011 verloor hij in het WK 2011 de finale van Adrian Lewis, nadat hij onder anderen Raymond van Barneveld (5-1) en Terry Jenkins (6-2) versloeg.
Op 19 mei 2011 won hij de Premier League Darts 2011 van Adrian Lewis in het Wembley Arena London.
2012
[bewerken | brontekst bewerken]In 2012 op het WK 2012 kwam hij tot de kwartfinales. Daarin verloor hij met 5-1 van Simon Whitlock. In de 1e ronde voorkwam hij op het nippertje een blamage tegen de onbekende Jyhan Artut (3-2 in sets). Hierna won Anderson een tijd geen grote toernooien en vloertoernooien meer.
2014
[bewerken | brontekst bewerken]Op het WK 2014 werd Anderson in de derde ronde uitgeschakeld door Michael van Gerwen, de latere winnaar van het toernooi. Hij haalde op de World Matchplay 2014 de halve finale, waarin hij verloor van Phil Taylor (17-15). In de Premier League Darts 2014 behaalde hij eerder dat jaar al de halve finales, door een vierde plek te behalen in de eindstand.
Op de World Grand Prix 2014, een toernooi waarbij er geopend én gesloten moet worden met een dubbel, haalde Anderson de halve finale. Daarin gaf hij een 3-1 voorsprong in sets weg aan James Wade, die met 4-3 in sets van hem won en later de finale verloor van Michael van Gerwen. Anderson versloeg Brendan Dolan, Mickey Mansell en Kevin Painter, om de halve finales te bereiken.
Op het European Darts Championship 2014 werd Anderson in de eerste ronde uitgeschakeld door Terry Jenkins, die uiteindelijk als tweede eindigde. Anderson behield zijn zevende plek op de wereldranglijst, maar zag zijn naaste concurrenten dichterbij komen en uitlopen.
Anderson won op 30 november 2014 de finale van de Players Championship Finals met 11-6 van Adrian Lewis. Hij gooide over het gehele toernooi een gemiddelde van 104. Door dit resultaat steeg Anderson van plek 7 naar plek 4 op de wereldranglijst. Hiermee plaatste hij zich voor deelname aan alle toernooien van de PDC.
2015
[bewerken | brontekst bewerken]Anderson won op 4 januari 2015 het WK 2015 en daarmee zijn eerste wereldtitel. In de finale versloeg hij Phil Taylor met 7-6. Hij kwam 3-1 en 5-3 voor, maar zag Taylor steeds terugkomen. In de laatste set wint Anderson met 3-0. Hij gooide een toernooigemiddelde van boven de 100 en stijgt naar de 3e plek op de wereldranglijst.
De eerste 2 partijen in de Premier League 2015 won Anderson, in de eerste partij versloeg hij Phil Taylor met 7-5, de tweede wedstrijd won hij met 7-1 van Peter Wright. In de halve finale versloeg hij Dave Chisnall met 10-9. Chisnall miste 3 pijlen voor de overwinning, waarna Anderson een 116-finish wierp om alsnog te winnen. In de finale won hij met 11-7 van de Nederlandse Michael van Gerwen, met een gemiddelde van 105. Van Gerwen was niet scherp genoeg en miste veel dubbels. Het was voor Anderson de tweede keer dat hij de Premier League won en een vervolg van zijn goede vorm sinds de zomer van 2014.
De World Matchplay Darts 2015 eindigde voor Anderson in mineur. Hij verloor al in de 2e ronde van de Oostenrijker Mensur Suljović. Anderson miste veel dubbels en scorend was het niet goed genoeg om de uitschakeling te voorkomen. Anderson herpakte zich echter snel en won een vloertoernooi in oktober 2015. Ook in het European Darts Championship 2015 in oktober/november 2015 gooide Anderson uitstekende wedstrijden. Hij verloor de finale uiteindelijk met 11-10 van Michael van Gerwen in een spectaculaire partij, waarin beide spelers boven de 103 gemiddeld gooiden.
2016
[bewerken | brontekst bewerken]Het WK 2016 van Gary begint in de eerste ronde tegen de qualifier Andy Boulton, die eenvoudig aan de kant wordt gezet door "The Flying Scotsman". Hij treft in de derde ronde "The Dutch Destroyer" Vincent van der Voort, waar hij van won met 4-0. Hierna komt hij tegenover "The Machine" James Wade te staan, Wade komt er niet aan te pas en Anderson wint met 5-1 en een gemiddelde van 105.25. Dan komt hij de tweede Nederlander tegen, de "Cobra" Jelle Klaasen. Anderson gaat als een raket van start, gooit in de derde leg van de eerste set een 9-darter en zet Klaasen met 6-0 aan de kant. In de finale treft hij dan "Jackpot" Adrian Lewis en het is een spannende partij tussen twee wereldkampioenen (Lewis 2011 & 2012 en Anderson 2015), maar uiteindelijk overwint Anderson met 7-5 en prolongeert daarmee zijn titel bij het PDC WK Darts.
2018
[bewerken | brontekst bewerken]Op het PDC World Darts Championship 2019 haalt Anderson de halve finale, waar hij op 30 december met 6-1 in sets verliest van Michael van Gerwen.
2021
[bewerken | brontekst bewerken]Op het PDC World Darts Championship 2021 haalde Anderson de finale, waar hij verloor van Gerwyn Price.
2022
[bewerken | brontekst bewerken]Op het PDC World Darts Championship 2022 haalde Anderson de halve finale, waar hij verloor van Peter Wright (darter).
2023
[bewerken | brontekst bewerken]Anderson werd op het PDC World Darts Championship 2023 snel uitgeschakeld door Chris Dobey in de derde ronde. Bij The Masters (darts) 2023 verloor hij van Rob Cross in de tweede ronde. Anderson verloor met 10-6, ondanks 111 gemiddeld te gooien. Cross gooide nog beter, namelijk 112 gemiddeld. Bij elkaar opgeteld zijn het de beste gemiddeldes bij de Masters ooit.
Anderson beleefde een zeer succesvol jaar op de Pro Tour. Hij wist 5 finales van Players Championship-toernooien te halen, waarvan hij er 3 won. Op de World Matchplay verloor hij in de tweede ronde van Daryl Gurney, nadat hij in de eerste ronde van Dave Chisnall had gewonnen. Op de World Grand Prix versloeg hij José de Sousa in de eerste ronde, om in de tweede ronde te verliezen van Andrew Gilding.
2024
[bewerken | brontekst bewerken]Met de European Darts Grand Prix won Anderson zijn eerste toernooi op de European Tour in tien jaar tijd.[2] Hij passeerde Ross Smith met een uitslag van 8-6 in de finale.
Door op de Grand Slam of Darts in zijn groep met Ryan Joyce, Michael van Gerwen en Noa-Lynn van Leuven al zijn partijen te winnen, plaatste Anderson zich voor de knock-outfase. Daarin passeerde hij Stephen Bunting en Gian van Veen om de halve finale te halen, waarin Luke Littler in een allesbeslissende leg aan hem voorbijging.
Gespeelde finales hoofdtoernooien
[bewerken | brontekst bewerken]BDO
[bewerken | brontekst bewerken]Resultaat | Nr. | Jaar | Kampioenschap | Tegenstander | Score | Variant |
Winnaar | 1. | 2007 | World Darts Trophy | Phil Taylor | 7 – 3 | Sets |
Winnaar | 2. | 2007 | International Darts League | Mark Webster | 13 – 9 | Sets |
Winnaar | 3. | 2007 | Zuiderduin Masters | Mark Webster | 5 – 4 | Sets |
Winnaar | 4. | 2008 | Zuiderduin Masters | Scott Waites | 5 – 4 | Sets |
PDC
[bewerken | brontekst bewerken]Nine-dart finishes
[bewerken | brontekst bewerken]Datum | Tegenstander | Toernooi | Methode | Prijs |
---|---|---|---|---|
8 juni 2012 | David Dodds | UK Open | 3 x T20; 3 x T20; T20, T19, D12 | £10.000 |
2 januari 2016 | Jelle Klaasen | PDC World Darts Championship | 3 x T20; 3 x T20; T20, T19, D12 | £15.000 |
26 juli 2018 | Joe Cullen | World Matchplay Darts | 3 x T20; 3 x T20; T20, T19, D12 | £45.000 |
Resultaten op wereldkampioenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]BDO
[bewerken | brontekst bewerken]- 2002: Laatste 32 (verloren van Stefan Nagy met 0-3)
- 2003: Halve finale (verloren van Ritchie Davies met 2-5)
- 2004: Laatste 32 (verloren van Tony O'Shea met 0-3)
- 2005: Laatste 32 (verloren van Raymond van Barneveld met 0-3)
- 2006: Laatste 16 (verloren van Raymond van Barneveld met 1-4)
- 2007: Laatste 32 (verloren van Albertino Essers met 2-3)
- 2008: Laatste 32 (verloren van Fabian Roosenbrand met 2-3)
- 2009: Kwartfinale (verloren van Tony O'Shea met 2-5)
WDF
[bewerken | brontekst bewerken]World Cup
[bewerken | brontekst bewerken]- 2001: Laatste 32 (verloren van Jarkko Komula met 2-4)
- 2003: Laatste 16 (verloren van Ritchie Davies met 3-4)
- 2005: Laatste 32 (verloren van Per Laursen met 1-4)
PDC
[bewerken | brontekst bewerken]- 2010: Laatste 32 (verloren van Ronnie Baxter met 0-4)
- 2011: Runner-up (verloren van Adrian Lewis met 5-7)
- 2012: Kwartfinale (verloren van Simon Whitlock met 1-5)
- 2013: Laatste 16 (verloren van Raymond van Barneveld met 0-4)
- 2014: Laatste 16 (verloren van Michael van Gerwen met 3-4)
- 2015: Winnaar (gewonnen in de finale van Phil Taylor met 7-6)
- 2016: Winnaar (gewonnen in de finale van Adrian Lewis met 7-5)
- 2017: Runner-up (verloren van Michael van Gerwen met 3-7)
- 2018: Kwartfinale (verloren van Phil Taylor met 3-5)
- 2019: Halve finale (verloren van Michael van Gerwen met 1-6)
- 2020: Laatste 16 (verloren van Nathan Aspinall met 2-4)
- 2021: Runner-up (verloren van Gerwyn Price met 3-7)
- 2022: Halve finale (verloren van Peter Wright met 4-6)
- 2023: Laatste 32 (verloren van Chris Dobey met 1-4)
- 2024: Laatste 16 (verloren van Brendan Dolan met 3-4)
- 2025:
Resultaten op de World Matchplay
[bewerken | brontekst bewerken]- 2009: Laatste 16 (verloren van James Wade met 7-13)
- 2010: Laatste 16 (verloren van Jelle Klaasen met 12-14)
- 2011: Laatste 32 (verloren van Andy Hamilton met 6-10)
- 2012: Laatste 32 (verloren van Dean Winstanley met 11-13)
- 2013: Laatste 16 (verloren van James Wade met 9-13)
- 2014: Halve finale (verloren van Phil Taylor met 15-17)
- 2015: Laatste 16 (verloren van Mensur Suljović met 9-13)
- 2016: Halve finale (verloren van Phil Taylor met 8-17)
- 2017: Laatste 16 (verloren van Daryl Gurney met 9-11)
- 2018: Winnaar (gewonnen in de finale van Mensur Suljović met 21-19)
- 2019: Laatste 16 (verloren van Mervyn King met 8-11)
- 2020: Runner-up (verloren van Dimitri Van den Bergh met 10-18)
- 2021: Laatste 16 (verloren van Nathan Aspinall met 9-11)
- 2022: Laatste 32 (verloren van Daryl Gurney met 7-10)
- 2023: Laatste 16 (verloren van Daryl Gurney met 4-11)
- 2024: Laatste 32 (verloren van Michael Smith met 5-10)
- ↑ (en) Rangorde van de Order of Merit van de PDC. Gearchiveerd op 2 januari 2019.
- ↑ (en) Josh Phillips, Anderson ends ten-year wait for European Tour title. Professional Darts Corporation (21 april 2024). Geraadpleegd op 22 april 2024.
Voorganger: Michael van Gerwen |
PDC Wereldkampioen Darts 2015-2016 |
Opvolger: Michael van Gerwen |