Weesgegroet
Het Weesgegroet (Latijn: Ave Maria) is een gebed gericht aan de Heilige Maagd Maria, de moeder van Jezus Christus. Het neemt een belangrijke plaats in binnen het rozenkransgebed.
De namen Maria en Jezus zijn aan het eerste, respectievelijk tweede deel toegevoegd.[1] Pas na de elfde eeuw is het gebruik van het Weesgegroet vast te stellen uit bronnen. Het derde deel van het gebed komt niet uit het evangelie en is dus later ontstaan. Rond het Concilie van Trente (16e eeuw) is het derde deel officieel toegevoegd.
| Latijn | Nederlands (in Nederland) | Nederlands (in Vlaanderen) |
|---|---|---|
| Het eerste gedeelte van het gebed komt uit Lucas 1:28 (de begroetingswoorden van de aartsengel Gabriël). | ||
|
|
|
| Het tweede gedeelte van het gebed komt uit Lucas 1:42 (de bezegeningswoorden van Elisabet, de nicht van Maria). | ||
|
|
|
| Het derde gedeelte van het gebed komt van de traditie. De titel moeder van God is door het Concilie van Efeze (431) goedgekeurd. Rond de zestiende eeuw is dit laatste deel aan het gebed toegevoegd. | ||
|
|
|
In de (Byzantijnse) oosterse kerken bidt men een gebed dat op het Weesgegroet lijkt:
|
|
Toonzettingen
[bewerken | brontekst bewerken]Verschillende componisten hebben het Ave Maria getoonzet, onder wie Gounod. In zijn Ave Maria gebruikt hij het akkoordenpatroon van de eerste Prelude uit Das wohltemperierte Klavier van J.S. Bach als basis voor zijn melodie. Wereldberoemd is ook Ellens dritter Gesang, beter bekend als het Ave Maria van Schubert. In veel uitvoeringen wordt daarbij de originele Duitse tekst vervangen door het Latijnse Ave Maria.