Waldemar Haffkine
| Waldemar Haffkine | ||
|---|---|---|
| ||
| Persoonlijke gegevens | ||
| Geboortedatum | 15 maart 1860 | |
| Geboorteplaats | Odessa | |
| Overlijdensdatum | 25 oktober 1930 | |
| Overlijdensplaats | Lausanne | |
| Nationaliteit | Russische | |
| Academische achtergrond | ||
| Promotor | Ilja Iljitsj Metsjnikov | |
| Wetenschappelijk werk | ||
| Vakgebied | Bacteriologie | |
Waldemar Mordechai Wolff Haffkine (Ukraïens: Володимир Мордехай-Вольф Хавкін; Russisch: Вальдемар Мордехай-Вольф Хавкин; 15 maart 1860, Odessa – 26 oktober 1930, Lausanne) was een Oekraïens-Russische bacterioloog, die zich aan het Institut Pasteur specialiseerde in de microbiologie. Hij werd bekend om zijn sera tegen de cholera en de pest.
Omdat in die tijd (eind 19e eeuw) deze ziekten vele slachtoffers maakte in Brits-Indië, zette hij daar een vaccinatieprogramma op met inheemse artsen. Hij werd met wantrouwen ontvangen door de bevolking en door de koloniale overheid. Toen een van zijn Indiase medewerkers door slordigheid het vaccin verontreinigde en er enige doden vielen, werd het programma door de Britten stopgezet (1903) en mocht hij geen vaccins meer produceren. John Maynard Keynes sprak van de medische versie van het Dreyfus-schandaal.[1]
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]Simon Schama: In gezonde staat: hoe pandemieën en vaccins de geschiedenis hebben bepaald. Atlas Contact, 2023. ISBN 9789045035628
- ↑ Verplancke, Marnix, Historicus Simon Schama: 'Vaccinatie is niet enkel een medisch gegeven'. Knack (13 augustus 2023). Geraadpleegd op 15 november 2023.