Mil Mi-2
| Mil Mi-2 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemeen | ||||
| Bemanning | 1 | |||
| Varianten | Mi-2M, Mi-2R, Mi-2URN, Mi-2URP | |||
| Status | ||||
| Gebruik | vanaf 4 november 1965 | |||
| Afmetingen | ||||
| Lengte | 11,90 met rotor 17,42 m | |||
| Hoogte | 3,70 zonder staartrotor m | |||
| Gewicht | ||||
| Leeggewicht | 2.372 kg | |||
| Startgewicht | 3.550 kg | |||
| Max. gewicht | 3.700 kg | |||
| Laadvermogen | 8 militairen of 700 kg interne vracht, of 800 kg extern kg | |||
| Krachtbron | ||||
| Motor(en) | 2× PZL GTD-350 turboshafts | |||
| Vermogen | 298 kW elk kW | |||
| Prestaties | ||||
| Topsnelheid | 220 km/u | |||
| Klimsnelheid | 4,5 m/s | |||
| Vliegbereik | 160 km | |||
| Actieradius | 340 km | |||
| Dienstplafond | 4.000 m | |||
| Bewapening | ||||
| Boordgeschut | vier 7,62mm-MG | |||
| Ophangpunten | 2 | |||
| Raketten | 2 ophangpunten voor elk 16 57mm-raketten of twee 100kg-bommen | |||
| ||||
De Mil Mi-2 (Russisch: Ми-2) (NAVO-codenaam: Hoplite) is een kleine lichtgepantserde transporthelikopter, welke ook gevechtsondersteuning kan geven vanuit de lucht aan grondtroepen (luchtsteun), als hij bewapend is met 57mm-raketten en een 23mm-kanon. Hij werd voor het eerst in de Sovjetluchtmacht geïntroduceerd in 1965. De Mi-2 werd exclusief geproduceerd in Polen. De productie stopte in 1985 nadat er ongeveer 7.200 waren gemaakt.
De Mi-2 is vooral in gebruik in voormalige sovjetlanden, maar ook in Duitsland, Mexico en Myanmar. Momenteel is de Mi-2 nog steeds in gebruik bij de Tsjechische luchtmacht. Vijf exemplaren worden door LOM Praha, in opdracht van het Tsjechische ministerie van defensie, gebruikt voor vliegtraining van helikopterpiloten.[1]
Specificaties
[bewerken | brontekst bewerken]
- Rotordiameter: 14,60 m
Ontwerpvolgorde
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Centrum Leteckého Vỳcviku, Piloot en Vliegtuig, Dirk Jan de Ridder & Menso van Westrhenen, Oktober 2010, p. 72-75.
