Michel Barnier

Michel Barnier
Michel Barnier (2014)
Geboren	9 januari 1951 La Tronche (Isère)
Politieke partij	UDR (tot 1976) RPR (1976-2002) UMP (2002-2015) LR (sinds 2015)
Beroep	Politicus
Premier van Frankrijk
Huidige functie
Aangetreden	5 september 2024
President	Emmanuel Macron
Voorganger	Gabriel Attal
Europees commissaris namens Frankrijk belast met Regionaal Beleid (1999-2004) en Interne Markt en Diensten (2010-2014)
Aangetreden	10 februari 2010
Einde termijn	31 oktober 2014
President	José Manuel Barroso
Voorganger	Jacques Barrot
Opvolger	Pierre Moscovici
Aangetreden	16 september 1999
Einde termijn	31 maart 2004
President	Romano Prodi
Voorganger	Édith Cresson
Opvolger	Jacques Barrot
Minister van Landbouw en Visserij
Aangetreden	19 juni 2007
Einde termijn	23 juni 2009
President	Nicolas Sarkozy
Premier	François Fillon
Voorganger	Christine Lagarde
Opvolger	Bruno Le Maire
Minister van Buitenlandse Zaken
Aangetreden	31 maart 2004
Einde termijn	31 mei 2005
President	Jacques Chirac
Premier	Jean-Pierre Raffarin
Voorganger	Dominique de Villepin
Opvolger	Philippe Douste-Blazy
Minister voor Europese Zaken
Aangetreden	18 mei 1995
Einde termijn	2 juni 1997
President	Jacques Chirac
Premier	Alain Juppé
Voorganger	Alain Lamassoure
Opvolger	Pierre Moscovici
Minister van Milieu
Aangetreden	30 maart 1993
Einde termijn	11 mei 1995
President	François Mitterrand
Premier	Édouard Balladur
Voorganger	Ségolène Royal
Opvolger	Corinne Lepage
Portaal    Politiek

Michel Jean Barnier (uitspraak^ⓘ; La Tronche, 9 januari 1951) is een Frans politicus. Sinds 5 september 2024 is hij premier van Frankrijk onder het presidentschap van Emmanuel Macron.

Barnier werd opgeleid aan de grande école ESCP Europe. Hij werd verkozen tot lid van de Nationale Vergadering in de tweede kieskring van het departement Savoie in 1978. Hij zat in de Nationale Vergadering tot 1993, toen hij minister van Milieu werd in de regering van premier Balladur. Hij was daarna minister voor Europese Zaken, van 1995 tot 1997, toen hij tot lid van de Senaat voor Savoie werd verkozen.

Ook was Barnier samen met Jean-Claude Killy co-organisator van de Olympische Winterspelen 1992 in Albertville (Savoie). Hij was voorzitter van de conseil général van Savoie van maart 1982 tot september 1999, verkozen in het kanton Bourg-Saint-Maurice (1973-1999).

Van 1999 tot 2004 was hij Europees commissaris voor regionaal beleid in de commissie-Prodi. In die functie werd hij opgevolgd door Jacques Barrot. Barnier werd benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken op 31 maart 2004, nadat zijn conservatieve partij bij regionale verkiezingen forse nederlagen had geleden en premier Raffarin een wijziging wilde in zijn kabinet. Barnier volgde daarmee Dominique de Villepin op. Na het 'nee' bij het Franse referendum over de Europese Grondwet van 29 mei 2005, werd Barnier op 31 mei ontslagen als minister. In 2007 keerde hij terug in de regering, als minister van Landbouw en Visserij onder premier Fillon. Tussen juli 2009 en februari 2010 was hij Europarlementariër.

In februari 2010 trad hij toe tot de commissie-Barroso II waar hij Europees commissaris voor de interne markt werd. In die functie werd hij in november 2014 opgevolgd door Elżbieta Bieńkowska en Jonathan Hill. Als Frans Eurocommissaris werd hij opgevolgd door Pierre Moscovici.

In oktober 2016 werd Barnier benoemd tot hoofdonderhandelaar namens de Europese Commissie voor de uittredingsgesprekken met het Verenigd Koninkrijk, nadat de Britse bevolking in meerderheid voor een brexit gestemd had bij het referendum over het EU-lidmaatschap van het Verenigd Koninkrijk.

Eind augustus 2021 werd bekend dat Barnier binnen Les Républicains het zou opnemen voor de partijnominatie tegen zittend president Emmanuel Macron bij de presidentsverkiezingen van 2022.^[1][2] Hij werd derde, met 23,9% van de stemmen.

Op 5 september 2024 werd hij tot premier benoemd door president Macron, na de parlementsverkiezingen eerder in de zomer. De linkse partijen, die de verkiezingen wonnen en een andere kandidaat hadden voorgedragen, reageerden woedend op zijn benoeming.^[3]

Zie de categorie Michel Barnier van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.