Maedhros

Maedhros is een personage uit de boeken van J.R.R. Tolkien. Hij was de oudste van de zeven zonen van Fëanor. Een bijzonderheid aan het uiterlijk van Maedhros was dat hij een van de weinige elfen was die een rode haarkleur had, een eigenschap die hij van zijn grootvader aan moeders kant geërfd had.

Maedhros zwoer samen met zijn vader en zes broers de eed van Fëanor en kwam in opstand tegen de Valar. Hij nam ook deel aan de broedermoord in Alqualondë. Hierop verliet hij Valinor en ging in ballingschap naar Midden-aarde.

Op weg naar Midden-aarde liet het leger van Fëanor dat van Fingolfin in de steek, dit was iets waar hij sterk tegen was omdat Fingon, de zoon van Fingolfin, een goede vriend van hem was. Niet lang daarna vond de slag onder de sterren plaats waarbij Fëanor gedood werd en Maedhros gevangen werd genomen en zwaar werd gefolterd. Hij werd gered door Fingon. Fingon beklom met behulp van de adelaar Thorondor de torens van Angband en (omdat Maedhros aan de toren was vastgeketend met zijn rechterhand) sneed zijn rechterhand af. Maedhros schonk in ruil voor zijn bevrijding de titel van Hoge Koning van de Noldor aan Fingons vader Fingolfin. Deze titel had aan zijn vader Fëanor toebehoord. Niet al Maedhros' broers gingen hiermee akkoord. Het huis van Fëanor werd hierna ook wel "De Onterfden" genoemd. Hierna vestigde hij en zijn broers zich in Beleriand. Zij bewoonden de streken ten oosten van Doriath. Hier stichtten zij hun rijken en deze streek werd bekend als de mark van Maedhros. Meadhros bewoonde zelf de noordwestelijke streek dicht bij het rijk van Morgoth omdat hij wilde dat de voornaamste kracht van een aanval op hem gericht zou worden. Zijn belangrijkste vesting was Himring.

Na de eerste slagen om Beleriand kwam er rust over de Rijken der Elfen. Na vierhonderd jaren van vrede vielen de legers van Morgoth de rijken der Elfen opnieuw aan. Hoewel vele delen van zijn rijk veroverd werden door Morgoth hield Maedhros toch nog goed stand in zijn machtige fort. In de periode na de eerste grote slagen in deze aanval, richtte Meadhros, in een poging Morgoth voorgoed te verslaan, de Unie van Maedhros op. Deze unie was een verenigd leger van alle Noldor in Beleriand. Alles liep echter mis door het verraad van Uldor de Vervloekte en zijn leger werd uiteen geslagen. Zijn Mark werd veroverd door Morgoth en daarmee had hij geen vaste verblijfplaats meer.

Tijdens deze periode deden zijn broers Celegorm, Curufin, Amrod en Amras vele slechte daden; Ze vielen Doriath aan en doodden Dior Eluchíl, zijn vrouw Nimloth en hun twee zonen. Alle broers van Maedhros kwamen uiteindelijk om, behalve Maglor. Samen met hem viel hij de Havens van Sirion aan in de hoop om een Silmaril te herkrijgen, dit mislukte en hij nam Elrond en Elros gevangen. Hij behandelde hen goed en er ontstond vriendschap.

In de Oorlog van Gramschap werd Morgoth voorgoed verslagen. Toch was de eed van Fëanor nog steeds actief en Maedhros en Maglor stalen elk een Silmaril. Maar de aanraking ervan brandde hen en Maedhros stortte zich met de Silmaril in een afgrond en kwam op deze manier aan zijn einde. Maglor wierp zijn Silmaril in zee en volgde toen al zingend de kustlijn. Hij werd door niemand meer gezien.

De Hoge Koningen van de Noldor zijn aangegeven met ① tot en met ⑥.