Elladan en Elrohir

Elladan en Elrohir zijn personages uit de Silmarillion en In de Ban van de Ring van J.R.R. Tolkien.

Elladan en Elrohir zijn tweelingzonen van Elrond en Celebrían en behoren tot de Halfelfen. De naam Elladan is Sindarijns voor Elf-Man, als teken van zijn afkomst van zowel de Elfen als de Edain. Elrohir betekent Elf-Ridder (Engels: Elf-Rider). Eigenlijk betekent rohir (Engels: rohir) paardenheer, maar Tolkien heeft duidelijk gemaakt dat het woord moet worden opgevat als ridder.

Tolkien stelt nergens expliciet dat Elladan en Elrohir tweelingen zijn, maar er zijn goede redenen om dit aan te nemen:

• De broers lijken sprekend op elkaar, en slechts weinig mensen kunnen ze uit elkaar houden.
• Ze worden altijd samen genoemd, behalve als een van beiden spreekt.
• Ze zijn beiden in het jaar 130 van de Derde Era geboren, en Elfen krijgen hun kinderen biologisch gezien minstens een jaar na elkaar, en meestal duurde de tijd tussen de geboorten van kinderen minstens tien jaar.
• In de familie van Elrond kwamen meer tweelingen voor, namelijk Eluréd en Elurín en Elros en Elrond.

Net als hun vader, hun zus Arwen, hun oom Elros en hun grootouders Eärendil en Elwing hadden de broers de keuze tussen de sterfelijkheid als mens en de onsterfelijkheid als Elf. Maar de kinderen van Elrond konden kiezen om bij Elrond te blijven en tot de Elfen te worden gerekend, of na het vertrek van Elrond in Midden-aarde stervelingen te worden. Toen Elrond vertrok naar Valinor gingen Elladan en Elrohir niet direct mee, maar Tolkien stelt ergens dat ze hun keuze mochten uitstellen. Het is niet bekend of ze Elrond later zijn gevolgd.

Elladan en Elrohir zagen eruit als de Noldor en de Dúnedain; ze hadden donker haar en grijze ogen. Hun gezichten waren mooi als die van de Elfen. Ze hadden dezelfde blinkende maliënkolders en zilvergrijze mantels.

De broers woonden bij hun vader in Rivendel. De Elfen van Rivendel waren bondgenoten van de Dúnedain en hielpen Arthedain in de strijd tegen Angmar. Elladan en Elrohir hebben daarin waarschijnlijk een rol gespeeld.

In het jaar III 2509 reisde Celebrían naar Lothlórien, waar zij vandaan kwam, maar onderweg, bij de berg Caradhras werd de weg versperd door Orks, die haar escorte verjoegen en haar gevangennamen. Haar zonen achtervolgden de Orks en redden hun moeder, maar zij had een giftige wond gekregen. Elrond kon haar genezen, maar ze verloor haar plezier in Midden-aarde en vertrok het volgende jaar naar Valinor. Elladan en Elrohir vervolgden de Orks waar ze maar konden, samen met de Dúnedain die nog in Eriador overgebleven waren.

Ook tijdens de gebeurtenissen rond de Oorlog om de Ring zwerven de broers vaak door Eriador met Aragorn en de andere Dolers. In maart 3019 gaan ze met de Dolers naar Rohan om hun bijdrage te leveren in de strijd tegen Sauron. Ook brengen ze Aragorn een bericht van hun vader, die hem adviseert de Paden der Doden te betreden. Onder leiding van Aragorn gaan ze mee langs de Paden van de Doden naar Erech, waar een schimmenleger opgeroepen wordt om Aragorn te helpen. Aragorn leidt de groep door Gondor naar Pelargir. Onderweg verjagen de schimmen alle vijanden die ze tegenkomen en bij Pelargir wordt de vloot van Umbar veroverd. Daarna wordt het leger van de doden door Aragorn ontbonden en gaat het gezelschap met de schepen naar Minas Tirith om de stad te ontzetten. Als de Slag van de Velden van Pelennor gewonnen is, gaan Elladan en Elrohir met Aragorn mee voor de wanhopige aanval op Mordor om Saurons aandacht af te leiden van de Ring die door Frodo naar de Doemberg gedragen wordt. Tijdens hun strijd tegen de legers van Mordor wordt de Ring vernietigd en de vijand verslagen.

Elladan en Elrohir wonen de kroning van Aragorn bij en gaan dan terug naar Rivendel. Enige tijd daarna zijn ze aanwezig bij de bruiloft van hun zus Arwen met Aragorn en bij de begrafenis van koning Théoden in Rohan. Opmerkelijk genoeg gaan ze niet met Elrond en veel andere Elfen mee naar Valinor, maar blijven ze een onbestemde tijd in Rivendel.

De Hoge Koningen van de Noldor zijn aangegeven met ① tot en met ⑥.