[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Max Houben

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Max Houben
Houben (rechts) traint met de Zwitser Hans Eisenhut bij de Olympische Spelen 1932
Houben (rechts) traint met de Zwitser Hans Eisenhut bij de Olympische Spelen 1932
Persoonlijke informatie
Naam Max Isidore Marie Jules Houben
Geboortedatum 5 mei 1898
Geboorteplaats Verviers
Overlijdensdatum 10 februari 1949
Overlijdensplaats Lake Placid
Nationaliteit Vlag van België Belgische
Sportieve informatie
Discipline Atletiek
Voetbal
Bobsleeën
Club 1912 - 1923 CS Verviétois
1923 - 1925 Union Sint-Gillis
1925 - 1926 CS Verviétois
1926 - 1929 Union Sint-Gillis
1929 - 1931 Racing CB
1931 - 1936 CS Verviétois
Eerste titel Belgisch kampioen 100 m 1920
Olympische Spelen 1920, 1928, 1932, 1936 & 1948
Portaal  Portaalicoon   Sport

Max Isidore Marie Jules Houben (Verviers, 5 mei 1898Lake Placid, 10 februari 1949) was een Belgische atleet, voetballer en bobsleeër.

Houben nam in 1920 deel aan de Olympische Spelen van Antwerpen. Hier nam hij deel als sprinter aan de 200 m en de 4 x 100 m estafette.

Houben speelde ook voetbal bij CS Verviétois (1912-1923,1925-1926 en 1931-1936) en bij Union Sint-Gillis (1923-1925 en 1926-1929) en Racing CB (1929-1931) en speelde 190 wedstrijden in Eerste Klasse en maakte 40 doelpunten.[1]

Later maakte hij de overstap naar het bobsleeën. Hij nam in deze tak van sport viermaal deel aan de Olympische Winterspelen (in 1928, 1932, 1936 en 1948).

Bij het eerste WK na de Tweede Wereldoorlog, dat in 1947 in Sankt Moritz werd gehouden, won Houben een zilveren medaille met Claude Houben, Albert Lerat en Jacques Mouvet in de viermansbob, het was de eerste - en tot nu toe de ook de enige - Belgische podiumplaats in de viermansbob. Hetzelfde jaar won hij een bronzen medaille met Jacques Mouvet in de tweemansbob, dit was de tweede - en tot nu toe de laatste - Belgische medaille in deze discipline, na de wereldtitel van het duo René Lunden en Jeans Coops op het laatste vooroorlogse kampioenschap in 1939.

In 1948 won Max Houben bij de Winterspelen in dezelfde plaats een zilveren medaille op de viermansbob met Jaques Mouvet, Freddy Mansveld en Louis-Georges Niels. Met zijn leeftijd van 49 jaar en 278 dagen was Houben de oudste medaillewinnaar bij de Olympische Winterspelen, totdat de Canadees Russ Howard op 50-jarige leeftijd goud won bij het curling op de Olympische Winterspelen van 2006 in Turijn.

Bij het WK 1949 in Lake Placid verongelukte Max Houben dodelijk, toen zijn bob uit de bocht vloog.

In Lambermont, een deelgemeente van Verviers, is een straat naar hem vernoemd.

Persoonlijk record

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Discipline Prestatie
1920 100 m 10,8 s
Jaar Prestatie Discipline Kampioenschap
1920 Goud 100m Belgisch kampioenschap
Jaar Prestatie Discipline Kampioenschap
1928 6e 5-mansbob Olympische Winterspelen
1932 9e 2-mansbob Olympische Winterspelen
1936 9e 2-mansbob Olympische Winterspelen
5e 4-mansbob
1947 Brons 2-mansbob Wereldkampioenschap
Zilver 4-mansbob
1948 4e 2-mansbob Olympische Winterspelen
Zilver 4-mansbob