Lindy Remigino
| Lindy Remigino | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Volledige naam | Lindy John Remigino | |||
| Geboortedatum | 3 juni 1931 | |||
| Geboorteplaats | Elmhurst | |||
| Overlijdensdatum | 11 juli 2018 | |||
| Overlijdensplaats | Newington | |||
| Nationaliteit |  Verenigde Staten
| |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline | sprint | |||
| Eerste titel | Olympisch kampioen 100 m 1952 | |||
| OS | 1952 | |||
| ||||
Lindy John Remigino (Elmhurst, 3 juni 1931 – Newington, 11 juli 2018) was een Amerikaanse atleet, die was gespecialiseerd in de sprint. Hij won op de Olympische Spelen twee gouden medailles.
Loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]Zijn kwalificatie voor de Olympische Spelen van 1952 in Helsinki kwam onverwachts. Zonder noemenswaardige resultaten werd Remigino tweede op de Amerikaanse Trials. De olympische 100 meter-finale was een van de spannendste van de olympische geschiedenis. De zes atleten finishten tussen 10,4 en 10,5 seconden. Het leek erop dat de Jamaicaan Herb McKenley de wedstrijd gewonnen had, maar deze wenste geen handen te schudden, alvorens men hem officieel van zijn zege in kennis had gesteld. Niet onverstandig, zoals later bleek. De finishfoto liet zien dat niet hij, maar Remigino de winnaar was, met zegge en schrijve vijf centimeter voorsprong.[1]
Nog nerveuzer dan voor de 100 m maakte Remigino zich voor de 4 x 100 m estafette. Hij zou voor Amerika, in een team met Dean Smith, Harrison Dillard en Andy Stanfield, de derde honderd meter voor zijn rekening nemen en stond doodsangsten uit dat door zijn toedoen iets fout zou gaan bij het doorgeven van het stokje. In de finale klemde hij zich aan de stok vast als een mossel aan een scheepswand. De vierde man, Andy Stanfield, had de grootste moeite het ding los te krijgen. 'Ik wist niet wat me overkwam. Ik moest die stok uit zijn handen rukken', aldus de verbaasde Stanfield later.[1] Het Amerikaanse viertal won de gouden medaille met een tijd van 40,1 en versloeg de estafetteteams uit de Sovjet-Unie (zilver; 40,3) en Hongarije (brons; 40,5).
Remigino overleed in 2018 op 87-jarige leeftijd.[2]
Titels
[bewerken | brontekst bewerken]- Olympisch kampioen 100 m - 1952
- Olympisch kampioen 4 x 100 m - 1952
Persoonlijk record
[bewerken | brontekst bewerken]| Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
|---|---|---|---|
| 100 m | 10,4 s | 20 juli 1952 | Helsinki |
Palmares
[bewerken | brontekst bewerken]100 m
[bewerken | brontekst bewerken]- 1952:
OS - 10,4 s
4 x 100 m estafette
[bewerken | brontekst bewerken]- 1952:
- Peereboom, K. (1952) Olympisch Logboek 1952 Uitgeverij "De Bezige Bij", Amsterdam
- Finish als thriller op 100 m, gepubliceerd in Kroniek Olympische Spelen, in 1987 uitgegeven onder eindredactie van Henk Nieuwenkamp n.a.v. het 75-jarig jubileum van het NOC door uitgeversmaatschappijen Elsevier, Amsterdam en Tirion, Baarn ISBN 90-5121-019-1
- ↑ a b Uit Finish als thriller op 100 m, gepubliceerd in Kroniek Olympische Spelen, bron: zie hierboven
- ↑ (en) 1952 OLYMPIC 100M CHAMPION REMIGINO DIES, IAAF-website (13-07-17). Gearchiveerd op 16 juli 2018.
Externe link
- (en) Profiel van Lindy Remigino op sports-reference.com (gearchiveerd)
· 
· 