Hoekkopagamen (Gonocephalus)
| Hoekkopagamen | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Gonocephalus liogaster | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Gonocephalus Kaup, 1825 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Hoekkopagamen op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Hoekkopagamen[1] (Gonocephalus) zijn een geslacht van hagedissen uit de familie agamen (Agamidae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De soorten uit het geslacht Acanthosaura worden ook hoekkopagamen genoemd. De soorten uit het geslacht Gonocephalus hebben een keelzak en die uit het geslacht Acanthosaura niet, waardoor ze gemakkelijk te onderscheiden zijn.[2]
De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Johann Jakob Kaup in 1825.[2] De soort Malayodracon robinsonii werd lange tijd ook tot dit geslacht gerekend maar is in 2015 afgesplitst naar het monotypische geslacht Malayodracon.
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]Er zijn zestien soorten die voorkomen in delen van Azië en leven in de landen de Filipijnen, Indonesië, Maleisië, Thailand en Vietnam. Veruit de meeste soorten komen voor in Indonesië en zes soorten komen buiten dit land nergens anders voor.[2]
De habitat bestaat uit tropische en subtropische bossen. Er is een grote tolerantie voor gebieden die door de mens zijn aangepast, veel soorten komen voor in plantages en tuinen.[3]
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan negen soorten een beschermingsstatus toegewezen. Vijf soorten worden gezien als 'onzeker' (Data Deficient of DD) en vier soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC).[3]
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
| Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
|---|---|---|
| Gonocephalus abbotti | Cochran, 1922 | Maleisië, Thailand |
| Gonocephalus bellii | Duméril & Bibron, 1837 | Indonesië, Maleisië, Thailand |
| Gonocephalus beyschlagi | Boettger, 1892 | Indonesië |
| Gonocephalus bornensis | Schlegel, 1848 | Indonesië, Maleisië, Thailand |
| Gonocephalus chamaeleontinus | Laurenti, 1768 | Indonesië, Maleisië |
| Gonocephalus doriae | Peters, 1871 | Indonesië |
| Gonocephalus grandis | Gray, 1845 | Indonesië, Maleisië, Thailand, Vietnam |
| Gonocephalus interruptus | Boulenger, 1885 | Filipijnen |
| Gonocephalus klossi | Boulenger, 1920 | Indonesië |
| Gonocephalus kuhlii | Schlegel, 1848 | Indonesië |
| Gonocephalus lacunosus | Manthey & Denzer, 1991 | Indonesië |
| Gonocephalus liogaster | Günther, 1872 | Indonesië, Maleisië |
| Gonocephalus megalepis | Bleeker, 1860 | Indonesië |
| Gonocephalus mjobergi | Smith, 1925 | Indonesië, Maleisië |
| Gonocephalus semperi | Peters, 1867 | Filipijnen |
| Gonocephalus sophiae | Gray, 1845 | Filipijnen |
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 256, 259. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ a b c Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Gonocephalus. Gearchiveerd op 30 juli 2023.
- ↑ a b International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Gonocephalus - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Gonocephalus - Website Geconsulteerd 6 mei 2019
· 
· 
