[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Dick Advocaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dick Advocaat
Dick Advocaat in 2021
Dick Advocaat in 2021
Persoonlijke informatie
Volledige naam Dirk Nicolaas Advocaat
Bijnaam De kleine generaal
Dagobert Dick
Magic Dick
Tricky Dicky
Geboortedatum 27 september 1947
Geboorteplaats Den Haag, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 170 cm
Been Rechts
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Curaçao Curaçao
Functie Bondscoach
Jeugd
1957
1957–1966
Vlag van Nederland Celeritas
Vlag van Nederland ADO
Senioren *
Seizoen Club W (G)
1966–1973
1967
1973–1976
1976–1979
1979–1980
1980
1980–1982
1982
1982–1984
1984–1985
Vlag van Nederland ADO Den Haag
Vlag van Verenigde Staten Golden Gate Gales
Vlag van Nederland Roda JC
Vlag van Nederland FC VVV
Vlag van Verenigde Staten Chicago Sting
Vlag van Nederland FC Den Haag
Vlag van Nederland Sparta Rotterdam
Vlag van België Berchem Sport
Vlag van Nederland FC Utrecht
Vlag van Nederland Duindorp SV
147(7)
7(1)
113(2)
74(6)
81(6)
11(1)
61(5)
10(0)
39(0)
Getrainde teams
1981–1984
1984–1987
1987
1987–1989
1989–1990
1991
1991–1992
1992–1994
1994–1998
1998–2002
2002–2004
2004–2005
2005
2005–2006
2006–2009
2009–2010
2009–2010
2010–2012
2012–2013
2013–2014
2014
2015
2016
2016
2016–2017
2017
2018
2018–2019
2019–2021
2021
2022
2022–2023
2024–
Vlag van Nederland DSVP
Vlag van Nederland Nederland (assistent)
Vlag van Nederland Nederland (vrouwen) (a.i.)
Vlag van Nederland Haarlem
Vlag van Nederland SVV
Vlag van Nederland SVV/Dordrecht'90
Vlag van Nederland Nederland (assistent)
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Schotland Rangers
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Duitsland Bor. Mönchengladbach
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten VAE
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
Vlag van België België
Vlag van Nederland AZ
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Nederland AZ
Vlag van Servië Servië
Vlag van Engeland Sunderland
Vlag van Nederland Feyenoord (adviseur)
Vlag van Nederland Nederland (assistent)
Vlag van Turkije Fenerbahçe SK
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Nederland Sparta Rotterdam
Vlag van Nederland FC Utrecht
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Irak Irak
Vlag van Nederland FC Utrecht (adviseur)
Vlag van Nederland ADO Den Haag
Vlag van Curaçao Curaçao

* Bijgewerkt op 15 januari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Dirk Nicolaas (Dick) Advocaat (Den Haag, 27 september 1947) is een Nederlands voetbaltrainer en voormalig profvoetballer.

Loopbaan als speler

[bewerken | brontekst bewerken]
Dick Advocaat (links, aan de bal) als speler van FC Den Haag

Als rechtsbenige middenvelder speelde Advocaat voor ADO (en later nog FC Den Haag), FC VVV, Roda JC, Sparta, Berchem Sport, Utrecht en Chicago Sting in de Verenigde Staten).

Loopbaan als trainer

[bewerken | brontekst bewerken]

Advocaat begon als trainer bij de amateurs van DSVP uit Pijnacker. De club had eigenlijk zijn oudere broer Jaap (1941–2023) op het oog, maar deze had net getekend bij Duindorp SV.[1] Hij promoveerde drie seizoenen achter elkaar met DSVP en bleef 67 wedstrijden ongeslagen.

Assistent bij Nederland, Haarlem en SVV

[bewerken | brontekst bewerken]
Assistent-bondscoach Dick Advocaat (rechts) met bondscoach Rinus Michels (links) tegen Cyprus in Zeist

Advocaat werd door Rinus Michels als assistent bij het Nederlands elftal gevraagd, wat hij deed van 1984 tot 1987. Advocaat leidde op 23 mei 1987 het Nederlands vrouwenvoetbalelftal eenmalig tegen Noorwegen (0-0). Ondertussen werkte hij ook bij Haarlem en SVV uit Schiedam. Met die laatste club werd hij in 1990 kampioen van de Eerste divisie. Snel na de fusie een jaar later, in 1991, tot SVV/Dordrecht'90 werd hij echter ontslagen.

Nederland (eerste keer: 1992–1994)

[bewerken | brontekst bewerken]

Advocaat werd bondscoach na het EK van 1992 en onder zijn leiding reikte het Nederlands elftal op het WK van 1994 in de Verenigde Staten tot de laatste acht. Sterspeler Ruud Gullit besloot uiteindelijk niet naar het WK mee te gaan, omdat hij vond dat Advocaat een te aanvallende speelwijze voorstond.

Interlands Vlag van Nederland Nederland onder leiding van bondscoach Dick Advocaat (eerste periode)
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie
1 09.09.1992 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 2 − 3 Oefeninterland
2 23.09.1992 Vlag van Noorwegen NoorwegenNederland Vlag van Nederland 2 − 1 WK-kwalificatie
3 14.10.1992 Vlag van Nederland NederlandPolen Vlag van Polen 2 − 2 WK-kwalificatie
4 16.12.1992 Vlag van Turkije TurkijeNederland Vlag van Nederland 1 − 3 WK-kwalificatie
5 24.02.1993 Vlag van Nederland NederlandTurkije Vlag van Turkije 3 − 1 WK-kwalificatie
6 24.03.1993 Vlag van Nederland NederlandSan Marino Vlag van San Marino 6 − 0 WK-kwalificatie
7 28.04.1993 Vlag van Engeland EngelandNederland Vlag van Nederland 2 − 2 WK-kwalificatie
8 09.06.1993 Vlag van Nederland NederlandNoorwegen Vlag van Noorwegen 0 − 0 WK-kwalificatie
9 22.09.1993 Vlag van San Marino San MarinoNederland Vlag van Nederland 0 − 7 WK-kwalificatie
10 13.10.1993 Vlag van Nederland NederlandEngeland Vlag van Engeland 2 − 0 WK-kwalificatie
11 17.11.1993 Vlag van Polen PolenNederland Vlag van Nederland 1 − 3 WK-kwalificatie
12 19.01.1994 Vlag van Tunesië TunesiëNederland Vlag van Nederland 2 − 2 Oefeninterland
13 23.03.1994 Vlag van Schotland SchotlandNederland Vlag van Nederland 0 − 1 Oefeninterland
14 20.04.1994 Vlag van Nederland NederlandIerland Vlag van Ierland 0 − 1 Oefeninterland
15 27.05.1994 Vlag van Nederland NederlandSchotland Vlag van Schotland 3 − 1 Oefeninterland
16 01.06.1994 Vlag van Nederland NederlandHongarije Vlag van Hongarije 7 − 1 Oefeninterland
17 12.06.1994 Vlag van Canada CanadaNederland Vlag van Nederland 0 − 3 Oefeninterland
18 20.06.1994 Vlag van Nederland NederlandSaoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 2 − 1 WK-eindronde
19 25.06.1994 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 1 − 0 WK-eindronde
20 29.06.1994 Vlag van Marokko MarokkoNederland Vlag van Nederland 1 − 2 WK-eindronde
21 04.07.1994 Vlag van Nederland NederlandIerland Vlag van Ierland 2 − 0 WK-eindronde
22 09.07.1994 Vlag van Brazilië BraziliëNederland Vlag van Nederland 3 − 2 WK-eindronde
23 07.09.1994 Vlag van Luxemburg LuxemburgNederland Vlag van Nederland 0 − 4 EK-kwalificatie
24 12.10.1994 Vlag van Noorwegen NoorwegenNederland Vlag van Nederland 1 − 1 EK-kwalificatie
25 16.11.1994 Vlag van Nederland NederlandTsjechië Vlag van Tsjechië 0 − 0 EK-kwalificatie
26 14.12.1994 Vlag van Nederland NederlandLuxemburg Vlag van Luxemburg 5 − 0 EK-kwalificatie

PSV (eerste keer) en Rangers

[bewerken | brontekst bewerken]

In december 1994 stapte Advocaat over naar PSV, waarmee hij in drie en een half jaar trainerschap een landstitel, de KNVB-beker en twee supercups binnenhaalde. Hierna volgde Rangers, waar Advocaat in zijn eerste seizoen meteen de "triple" pakte: het kampioenschap, de FA Cup en de League Cup. In januari 2002 stopte hij in Glasgow als coach en vervulde daarna de functie van technisch directeur. Ook nam hij vanaf dat moment weer de rol van bondscoach van Oranje voor zijn rekening, nadat onder Louis van Gaal het WK van 2002 niet gehaald werd. Een half jaar later nam hij afscheid van de Schotse club en richtte hij zich volledig op het bondscoachschap.

Nederland (tweede keer: 2002–2004)

[bewerken | brontekst bewerken]

Nederland speelde in de kwalificatiewedstrijden voor het EK van 2004 bij vlagen goed en was lange tijd ongeslagen. Het elftal werd na de uitnederlaag tegen Tsjechië echter tweede in de kwalificatiegroep achter datzelfde Tsjechië. Hierdoor moesten tegen Schotland play-offwedstrijden gespeeld worden. Nederland verloor de eerste wedstrijd in Glasgow met 1-0 en uitschakeling dreigde. Uiteindelijk kwalificeerde de ploeg zich toch voor het EK 2004 dankzij een afgetekende 6-0-overwinning in de thuiswedstrijd.

In de voorbereiding op het EK van 2004 in mei/juni 2004 ging het echter allemaal niet zo soepel. Nederland verloor oefenwedstrijden van België en Ierland (tegenstander in de "uitzwaaiwedstrijd") en er was veel onduidelijkheid over de te volgen tactiek.

Advocaat was samen met Willem van Hanegem en Jan Wouters het trio dat het Nederlands elftal in Portugal coachte tijdens het Europees kampioenschap voetbal 2004. Nederland overleefde de moeilijke poulefase met tegenstanders als Tsjechië en Duitsland. Er ontstond veel commotie na de wedstrijd tegen Tsjechië (2-3, na 2-0 te hebben voorgestaan), waarin Advocaat de goed spelende Arjen Robben wisselde voor Paul Bosvelt. Tijdens het EK vlamde het team niet zoals de ploeg op het WK van 1998 en het EK in 2000 deed, maar het team leek veel hechter en er werd hard gestreden. In de kwartfinales werd Zweden de tegenstander, dat na een scoreloze wedstrijd pas na strafschoppen opzij werd gezet. Hiermee leek Nederland afscheid te hebben genomen van het penaltysyndroom. Het verloor vervolgens in de halve finales met 2-1 van Portugal. Naar aanleiding van de opschudding in de media rondom Advocaats optreden op het EK besloot hij op 7 juli zijn functie neer te leggen. Hij werd opgevolgd door Marco van Basten.

Advocaat en Van Hanegem waren ooit boezemvrienden. Maar na het EK 2004 bleek die vriendschap ernstig bekoeld te zijn geraakt. "Mede door Willem is het zo fout gelopen," zei Advocaat in 2010 in sportmagazine Helden.[2]

Over de befaamde wissel van Robben zei Advocaat in datzelfde interview, opgetekend door de Belgische journalist Carl Huybrechts: "Robben had zware blessures achter de rug, hij had net enkele wedstrijden in de benen. Dan Tsjechië, we staan 2-1 voor, maar het middenveld wordt overlopen. Robben was mijn beste man, maar ik wilde hem fit houden en er moest een middenvelder bij. Ik heb duizenden wissels gedaan die wél lukten. Deze pakte verkeerd uit."

Interlands Vlag van Nederland Nederland onder leiding van bondscoach Dick Advocaat (tweede periode)
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie
27 13.02.2002 Vlag van Nederland NederlandEngeland Vlag van Engeland 1 − 1 Oefeninterland
28 27.03.2002 Vlag van Nederland NederlandSpanje Vlag van Spanje 1 − 0 Oefeninterland
29 19.05.2002 Vlag van Verenigde Staten Verenigde StatenNederland Vlag van Nederland 0 − 2 Oefeninterland
30 21.08.2002 Vlag van Noorwegen NoorwegenNederland Vlag van Nederland 0 − 1 Oefeninterland
31 07.09.2002 Vlag van Nederland NederlandWit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 3 − 0 EK-kwalificatie
32 16.10.2002 Vlag van Oostenrijk OostenrijkNederland Vlag van Nederland 0 − 3 EK-kwalificatie
33 20.11.2002 Vlag van Duitsland DuitslandNederland Vlag van Nederland 1 − 3 Oefeninterland
34 12.02.2003 Vlag van Nederland NederlandArgentinië Vlag van Argentinië 1 − 0 Oefeninterland
35 29.03.2003 Vlag van Nederland NederlandTsjechië Vlag van Tsjechië 1 − 1 EK-kwalificatie
36 02.04.2003 Vlag van Moldavië MoldaviëNederland Vlag van Nederland 1 − 2 EK-kwalificatie
37 30.04.2003 Vlag van Nederland NederlandPortugal Vlag van Portugal 1 − 1 Oefeninterland
38 07.06.2003 Vlag van Wit-Rusland Wit-RuslandNederland Vlag van Nederland 0 − 2 EK-kwalificatie
39 20.08.2003 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 1 − 1 Oefeninterland
40 06.09.2003 Vlag van Nederland NederlandOostenrijk Vlag van Oostenrijk 3 − 1 EK-kwalificatie
41 10.09.2003 Vlag van Tsjechië TsjechiëNederland Vlag van Nederland 3 − 1 EK-kwalificatie
42 11.10.2003 Vlag van Nederland NederlandMoldavië Vlag van Moldavië 5 − 0 EK-kwalificatie
43 15.11.2003 Vlag van Schotland SchotlandNederland Vlag van Nederland 1 − 0 EK-kwalificatie
44 19.11.2003 Vlag van Nederland NederlandSchotland Vlag van Schotland 6 − 0 EK-kwalificatie
45 18.02.2004 Vlag van Nederland NederlandVerenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 − 0 Oefeninterland
46 31.03.2004 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 − 0 Oefeninterland
47 28.04.2004 Vlag van Nederland NederlandGriekenland Vlag van Griekenland 4 − 0 Oefeninterland
48 29.05.2004 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 0 − 1 Oefeninterland
49 01.06.2004 Vlag van Nederland NederlandFaeröer Vlag van Faeröer 3 − 0 Oefeninterland
50 05.06.2004 Vlag van Nederland NederlandIerland Vlag van Ierland 0 − 1 Oefeninterland
51 15.06.2004 Vlag van Duitsland DuitslandNederland Vlag van Nederland 1 − 1 EK-eindronde
52 19.06.2004 Vlag van Tsjechië TsjechiëNederland Vlag van Nederland 3 − 2 EK-eindronde
53 23.06.2004 Vlag van Letland LetlandNederland Vlag van Nederland 0 − 3 EK-eindronde
54 26.06.2004 Vlag van Nederland NederlandZweden Vlag van Zweden 0 − 0 EK-eindronde
55 30.06.2004 Vlag van Portugal PortugalNederland Vlag van Nederland 2 − 1 EK-eindronde

Borussia Mönchengladbach en de Verenigde Arabische Emiraten

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 2 november 2004 tekende Advocaat bij Borussia Mönchengladbach, dat er op dat moment in de Bundesliga niet al te florissant voor stond. Uiteindelijk stapte hij na vijf maanden zelf op en legde uit: "In de actuele situatie staat het welzijn van de club boven alles. Ik denk dat ik met mijn vertrek druk bij de club en de ploeg kan weghalen. En ik hoop daarmee de aanzet te geven waardoor Borussia in de Bundesliga blijft." Cluboorzitter Rolf Königs reageerde hier als volgt op: 'Advocaat heeft zelf deze beslissing genomen. We respecteren en accepteren dat en bedanken hem voor de goede samenwerking.' In 2005 was hij korte tijd bondscoach van de Verenigde Arabische Emiraten.

Interlands Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten onder leiding van bondscoach Dick Advocaat
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie
1 28.07.2005 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische EmiratenKoeweit Vlag van Koeweit 1 − 1[3] Oefeninterland
2 30.07.2005 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische EmiratenEgypte Vlag van Egypte 0 − 0[4] Oefeninterland

Advocaat nam als bondscoach van Zuid-Korea deel aan het wereldkampioenschap voetbal 2006 in Duitsland, maar kwam niet verder dan de groepswedstrijden. Zijn voorganger en landgenoot, Guus Hiddink, presteerde voor het wereldkampioenschap voetbal 2002 beter: hij bracht het team tot in de halve finales. Advocaat had de Aziatische ploeg in totaal negentien duels onder zijn hoede.

Interlands Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea onder leiding van bondscoach Dick Advocaat
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie
1 12.10.2005 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaIran Vlag van Iran 2 − 0 Oefeninterland
2 12.11.2005 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaZweden Vlag van Zweden 2 − 2 Oefeninterland
3 16.11.2005 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaServië en Montenegro Vlag van Servië en Montenegro 2 − 0 Oefeninterland
4 15.01.2006 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische EmiratenZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 1 − 0 Oefeninterland
5 21.01.2006 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaGriekenland Vlag van Griekenland 1 − 1 Oefeninterland
6 25.01.2006 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaFinland Vlag van Finland 1 − 0 Oefeninterland
7 29.01.2006 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaKroatië Vlag van Kroatië 2 − 0 Carlsberg Cup
8 01.02.2006 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaDenemarken Vlag van Denemarken 1 − 3 Carlsberg Cup
9 11.02.2006 Vlag van Costa Rica Costa RicaZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 1 − 0 Oefeninterland
10 15.02.2006 Vlag van Mexico MexicoZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 0 − 1 Oefeninterland
11 22.02.2006 Vlag van Syrië SyriëZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 1 − 2 Azië Cup-kwalificatie
12 01.03.2006 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaAngola Vlag van Angola 1 − 0 Oefeninterland
13 23.05.2006 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaSenegal Vlag van Senegal 1 − 1 Oefeninterland
14 26.05.2006 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 2 − 0 Oefeninterland
15 01.06.2006 Vlag van Noorwegen NoorwegenZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 0 − 0 Oefeninterland
16 04.06.2006 Vlag van Ghana GhanaZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 3 − 1 Oefeninterland
17 13.06.2006 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaTogo Vlag van Togo 2 − 1 WK-eindronde
18 18.06.2006 Vlag van Frankrijk FrankrijkZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 1 − 1 WK-eindronde
19 23.06.2006 Vlag van Zwitserland ZwitserlandZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 2 − 0 WK-eindronde

Na het WK vertrok Advocaat naar Zenit uit Sint-Petersburg, waarmee hij in november 2007 Russisch kampioen werd. Op 17 november werd bekend dat hij geen bondscoach van Australië zou worden, maar zijn contract met Zenit zou verlengen.[5]

Op 1 mei plaatste hij zich voor de finale van de UEFA Cup door met een score van 5-1 over twee wedstrijden van Bayern München te winnen. Het was de eerste keer dat Zenit zich plaatste voor deze finale. Op 14 mei wonnen ze deze met 2-0 van zijn ex-club Rangers, waar Advocaat vier jaar gewerkt had. Hij werd vanwege deze prestatie op 28 mei 2008 benoemd tot ereburger van Sint-Petersburg en was de eerste buitenlander sinds 1866 die deze eer ten deel viel.[6] Ook werd hij ontvangen door de president van Rusland, Vladimir Poetin.

Op 29 augustus 2008 veroverde Advocaats Zenit ook nog de UEFA Super Cup door UEFA Champions League-winnaar Manchester United in Monaco met 2-1 te verslaan. Bijna een jaar later, nadat hij een baan als bondscoach van België had geaccepteerd, werd hij ontslagen door Zenit wegens tegenvallende resultaten.[7]

Op 1 oktober 2009 ging Advocaat aan de slag als bondscoach van België. Hij volgde René Vandereycken op, die op 7 april 2009 ontslagen werd. Diens assistent, Franky Vercauteren, nam tot die tijd over. Op 9 september van datzelfde jaar nam Franky Vercauteren ontslag als Belgisch bondscoach na een smadelijk verlies tegen het nationale elftal van Armenië. De voorzitter van de KBVB vroeg zijn vervroegd aantreden als bondscoach. Op 22 september werd hij officieel voorgesteld als nieuwe bondscoach tijdens een persvoorstelling in Brussel. Zijn eerste wedstrijd werd meteen gewonnen: 2-0 tegen Turkije. Zijn eerste nederlaag was de wedstrijd tegen Estland, die met dezelfde score werd verloren.

Advocaat werd binnengehaald omdat er een "ijzeren hand in fluwelen handschoen" nodig was om de jonge - soms extravagante - Duivels op hun plaats te houden. In die context liet de Nederlander op korte tijd al vaak van zich horen: hij liet na de wedstrijd tegen Estland weten dat er een paar Belgische spelers waren die het niveau niet aankonden en hekelde voor de pers Logan Bailly's gedrag toen hij bij de aankomst in de luchthaven met een witte tas van een ander merk dan de sponsor verscheen. Verder liet hij bij zijn eerste selectie vaste waarde Timmy Simons thuis en liet in het programma Extra Time weten dat doelman Stijn Stijnen niet noodzakelijk nummer 1 zou zijn. Stijnen gaf enkele dagen later te kennen dat hij niet meer zou spelen voor België zolang er "onprofessioneel" omgegaan werd met de ploeg.

Ook bleek dat Advocaat er niet mee in zat om "vaste waarden" te laten weten waar ze staan. Marouane Fellaini werd op de persconferentie gelaakt omdat hij wegens tandheelkundige problemen de wedstrijd tegen Estland wilde missen, maar enkele dagen later wél aantrad bij zijn club Everton. Ook liet Advocaat vóór de wedstrijd tegen Hongarije (3-0 winst) onomwonden weten dat Vincent Kompany niet zou starten omdat hij vijfendertig minuten te laat was verschenen op de tactische bespreking. Dit verhaal kreeg drie dagen later nog een staartje toen bleek dat Kompany de dag van de wedstrijd tegen Qatar te laat terugkwam na afwezigheid wegens privéredenen en hij door Advocaat zonder pardon uit de selectie werd gezet.

Op 15 april 2010 kocht Advocaat zijn contract bij de Belgische voetbalbond af en besloot zijn werkzaamheden voor België per direct te beëindigen. Hij had nog een verbintenis tot 2012, maar wou, mede door een veel hoger loonaanbod, liever aan de slag gaan als opvolger van Guus Hiddink bij Rusland.

Interlands Vlag van België België onder leiding van bondscoach Dick Advocaat
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie
1 10.10.2009 Vlag van België BelgiëTurkije Vlag van Turkije 2 − 0 WK-kwalificatie
2 14.10.2009 Vlag van Estland EstlandBelgië Vlag van België 2 − 0 WK-kwalificatie
3 14.11.2009 Vlag van België BelgiëHongarije Vlag van Hongarije 3 − 0 Oefeninterland
4 17.11.2009 Vlag van Qatar QatarBelgië Vlag van België 0 − 2 Oefeninterland
5 03.03.2010 Vlag van België BelgiëKroatië Vlag van Kroatië 0 − 1 Oefeninterland

AZ (eerste keer)

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 8 december 2009 werd bekendgemaakt dat Advocaat tijdelijk de rol van hoofdtrainer van AZ op zich zou nemen. Hij was hiermee de opvolger van Ronald Koeman, die op 5 december, vanwege uitblijvende resultaten, op straat werd gezet. De Belgische voetbalbond moest hier wel eerst toestemming voor geven, maar omdat Advocaat bepaalde clausules in zijn contract had opgenomen betreffende een dubbelfunctie waren ze bereid Advocaat voor 150.000 euro 'uit te lenen' tot het eind van het seizoen. Advocaat had de opdracht van AZ gekregen om Europees voetbal te halen. Dit doel werd gehaald. Advocaat werd aan het einde van het seizoen opgevolgd door Gertjan Verbeek.

Op 1 juli 2010 begon Advocaat als bondscoach van Rusland als opvolger van de Tsjech Vlastimil Petržela. Tijdens de eerste wedstrijd onder zijn leiding, op 11 augustus 2010, werd Bulgarije in een oefeninterland met 1-0 verslagen door een vroege goal van Roman Sjirokov.[8] In de kwalificatieronde voor het EK van 2012 werd Rusland onder Advocaats leiding eerste in een groep met Ierland, Armenië, Slowakije, Macedonië en Andorra. Op het EK, dat in Polen en Oekraïne werd gespeeld, waren de Russen ingedeeld in een groep met gastland Polen en verder Tsjechië en Griekenland.[9] In de eerste wedstrijd speelden de outsider bij vlagen goed en werd er zonder al te veel moeite met 4-1 gewonnen van Tsjechië. In de tweede wedstrijd werden de punten met gastland Polen gedeeld: 1-1. In de laatste wedstrijd verloren de Russen echter met 0-1 van de Grieken, waardoor ze zich niet plaatsten voor de kwartfinales.

Interlands Vlag van Rusland Rusland onder leiding van bondscoach Dick Advocaat
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie
1 11.08.2010 Vlag van Rusland RuslandBulgarije Vlag van Bulgarije 1 − 0 Oefeninterland
2 03.09.2010 Vlag van Andorra AndorraRusland Vlag van Rusland 0 − 2 EK-kwalificatie
3 07.09.2010 Vlag van Rusland RuslandSlowakije Vlag van Slowakije 0 − 1 EK-kwalificatie
4 08.10.2010 Vlag van Ierland IerlandRusland Vlag van Rusland 2 − 3 EK-kwalificatie
5 12.10.2010 Vlag van Macedonië MacedoniëRusland Vlag van Rusland 0 − 1 EK-kwalificatie
6 17.11.2010 Vlag van Rusland RuslandBelgië Vlag van België 0 − 2 Oefeninterland
7 09.02.2011 Vlag van Iran IranRusland Vlag van Rusland 1 − 0 Oefeninterland
8 26.03.2011 Vlag van Armenië ArmeniëRusland Vlag van Rusland 0 − 0 EK-kwalificatie
9 29.03.2011 Vlag van Qatar QatarRusland Vlag van Rusland 1 − 1 Oefeninterland
10 04.06.2011 Vlag van Rusland RuslandArmenië Vlag van Armenië 3 − 1 EK-kwalificatie
11 07.06.2011 Vlag van Kameroen KameroenRusland Vlag van Rusland 0 − 0 Oefeninterland
12 10.08.2011 Vlag van Rusland RuslandServië Vlag van Servië 1 − 0 Oefeninterland
13 02.09.2011 Vlag van Rusland RuslandMacedonië Vlag van Macedonië 1 − 0 EK-kwalificatie
14 06.09.2011 Vlag van Rusland RuslandIerland Vlag van Ierland 0 − 0 EK-kwalificatie
15 07.10.2011 Vlag van Slowakije SlowakijeRusland Vlag van Rusland 0 − 1 EK-kwalificatie
16 11.10.2011 Vlag van Rusland RuslandAndorra Vlag van Andorra 6 − 0 EK-kwalificatie
17 11.11.2011 Vlag van Griekenland GriekenlandRusland Vlag van Rusland 1 − 1 Oefeninterland
18 29.02.2012 Vlag van Denemarken DenemarkenRusland Vlag van Rusland 0 − 2 Oefeninterland
19 25.05.2012 Vlag van Rusland RuslandUruguay Vlag van Uruguay 1 − 1 Oefeninterland
20 29.05.2012 Vlag van Litouwen LitouwenRusland Vlag van Rusland 0 − 0 Oefeninterland
21 01.06.2012 Vlag van Italië ItaliëRusland Vlag van Rusland 0 − 3 Oefeninterland
22 08.06.2012 Vlag van Tsjechië TsjechiëRusland Vlag van Rusland 1 − 4 EK-eindronde
23 12.06.2012 Vlag van Polen PolenRusland Vlag van Rusland 1 − 1 EK-eindronde
24 16.06.2012 Vlag van Griekenland GriekenlandRusland Vlag van Rusland 1 − 0 EK-eindronde

PSV (tweede keer)

[bewerken | brontekst bewerken]

Na het EK voetbal 2012 keerde Advocaat terug als hoofdtrainer van PSV, waarmee hij de plaats van interim-coaches Phillip Cocu en Ernest Faber innam. In augustus 2012 pakte hij direct een prijs met PSV: de Johan Cruijff Schaal werd met 4-2 gewonnen, dit ten koste van landskampioen Ajax. Dat was echter de enige prijs die Advocaat zou pakken met PSV. In de UEFA Europa League werden ze al in de groepsfase uitgeschakeld, de landstitel ging voor de derde keer op rij naar Ajax en op 9 mei 2013 was zijn vroegere club AZ in de KNVB-bekerfinale met 2-1 te sterk voor hen.

AZ (tweede keer)

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 16 oktober 2013 werd bekendgemaakt dat Advocaat de bij AZ ontslagen Gertjan Verbeek weer zou opvolgen. De oud-bondscoach wist met de ploeg uit Alkmaar onder meer de laatste acht van de UEFA Europa League te bereiken en de halve finales van de strijd om de KNVB-beker. Op 28 maart 2014 werd echter duidelijk dat Advocaat aan het einde van het seizoen toch zou vertrekken. Hij wilde namelijk langer aan de club verbonden blijven, maar dan wel op voorwaarde dat hij kon blijven werken met dezelfde technische staf en de beschikking zou krijgen over een ruimer spelersbudget. De clubleiding wilde niet aan die eisen tegemoetkomen.[10] Eind april 2014 was hij in beeld voor de functie van bondscoach van Marokko, maar de bond van het Noord-Afrikaanse land koos uiteindelijk voor oud-doelman Badou Zaki.[11] Op 1 juli 2014 werd Advocaat opgevolgd door Marco van Basten.

Op 21 juli 2014 werd Advocaat benoemd als nieuwe bondscoach van Servië.[12] Hij volgde interim-coach Ljubinko Drulović op. Advocaat moest Servië naar het EK voetbal 2016 in Frankrijk leiden. Hij tekende een tweejarig contract. Advocaat begon met een gelijkspel (1-1) in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Frankrijk, gevolgd door een puntendeling (ook 1-1) in de EK-kwalificatiewedstrijd in en tegen Armenië. Zijn derde duel als bondscoach van Servië, een thuisduel op 14 oktober 2014 tegen Albanië, werd gestaakt vlak voor het einde van de eerste helft bij een 0-0 tussenstand. Bij het treffen in Belgrado waren Albanese supporters niet welkom in het stadion, maar zij lieten een drone met de vlag van "groot Albanië" (in verband met Kosovo en de Raškaregio) boven het veld rondcirkelen, waarna een opstootje ontstond. De Serviërs wilden verder spelen en haalden de vlag weg, maar dit werd niet geaccepteerd door de Albanese spelers.[13] Op 14 november verloor zijn team op eigen veld met 1-3 van de Denen. Een dag later nam Advocaat zelf ontslag.[14]

Interlands Vlag van Servië Servië onder leiding van bondscoach Dick Advocaat
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie
1 07.09.2014 Vlag van Servië ServiëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 − 1 Oefeninterland
2 11.10.2014 Vlag van Armenië ArmeniëServië Vlag van Servië 1 − 1 EK-kwalificatie
X 14.10.2014 Vlag van Servië ServiëAlbanië Vlag van Albanië gestaakt EK-kwalificatie
3 14.11.2014 Vlag van Servië ServiëDenemarken Vlag van Denemarken 1 − 3 EK-kwalificatie

Op 16 maart 2015 kwam Advocaat tot overeenstemming met Sunderland om tot het einde van het seizoen leiding te geven aan de club. Hij volgde Gustavo Poyet op. De Uruguayaan was eerder die dag ontslagen, kort na de zware 4-0 thuisnederlaag tegen Aston Villa. Onder leiding van Poyet was Sunderland halverwege het seizoen 2014/15 steeds verder weggezakt in de Premier League. Met nog negen duels voor de boeg stond de ploeg op de zeventiende plaats. Sunderland won sinds de Kerst amper één keer (2-0 tegen Burnley FC). Poyet stond achttien maanden aan het roer in het Stadium of Light. Advocaat nam Željko Petrović mee als zijn assistent.[15] In zijn eerste wedstrijd als coach van Sunderland, op 21 maart 2015, verloor hij nipt met 1-0 van West Ham United FC door een treffer in de 88e minuut van Diafra Sakho. Een wedstrijd later won Sunderland wél de beladen Tyne-Wearderby tegen rivaal Newcastle United met 1-0.[16] Een aanbod van de club om langer trainer te blijven legde Advocaat in eerste instantie naast zich neer.[17] Een week later tekende hij toch voor een jaar bij.[18] Hij kende een beroerde start van het seizoen 2015/16. Sunderland bezette na zes speelronden de laatste plaats met slechts twee punten. Na de nederlaag tegen nieuwkomer AFC Bournemouth (2-0) reageerde Advocaat woedend: "Ik ben heel, heel boos op de spelers. Het is niet de eerste keer dat ze zo slecht speelden. We hebben een groot probleem, want mentaliteit is moeilijk te veranderen."[19] Voorafgaand aan het duel tegen West Ham United op 3 oktober zinspeelde Advocaat op een voortijdig vertrek bij Sunderland. Nadat zijn ploeg 2-2 gelijk gespeeld had tegen de club uit Londen liet hij weten een beslissing te hebben genomen over zijn toekomst als manager van Sunderland, maar hij wilde niet zeggen of hij zou opstappen bij de in degradatienood verkerende club: "Ik kan niet zeggen of ik na de interlandperiode nog in dienst ben bij Sunderland. De manier waarop het team vandaag heeft gespeeld, is belangrijker voor mij. Mijn toekomst is minder belangrijk."[20] Een dag later bevestigde de club dat Advocaat per direct was opgestapt. "Ik wil iedereen die achter me heeft gestaan bedanken", stelde de coach in een door Sunderland uitgegeven verklaring. "Dit is het goede moment om te vertrekken. Niet voor mij, maar voor de club."[21] Hij werd opgevolgd door Sam Allardyce en beweerde te stoppen als professioneel voetbalcoach, waar hij niet veel later op terugkwam.

Adviseur bij Feyenoord

[bewerken | brontekst bewerken]

Van half februari tot en met mei 2016 was Advocaat bij Feyenoord adviseur van trainer Giovanni van Bronckhorst, met als doel het zwalkende Feyenoord uit de put te helpen. Advocaat deed dit pro Deo, dus onbetaald (zoals een echte advocaat ook kan doen), als 'vriendendienst' voor Van Bronckhorst. Feyenoord verloor vanaf zijn komst geen wedstrijd meer dat seizoen.

Advocaat zou in september 2016 opnieuw in dienst treden van de KNVB, ditmaal als assistent van bondscoach Danny Blind. Hij tekende in augustus 2016 niettemin bij het Turkse Fenerbahçe om daar met ingang van het seizoen 2016/17 hoofdtrainer te worden. Hij verliet dan ook per direct het Nederlands elftal. In maart 2017 kondigde hij aan na afloop van het seizoen zijn loopbaan als trainer bij voetbalclubs te zullen beëindigen,[22] maar zou daar opnieuw op terugkomen.

Nederland (derde keer: 2017)

[bewerken | brontekst bewerken]

Begin mei 2017 werd hij voor de derde keer in zijn loopbaan aangesteld als bondscoach van het Nederlands elftal. Hij volgde Danny Blind op, die na vijf kwalificatiewedstrijden voor het WK van 2018 slechts zeven punten behaald had. Doel was om zich alsnog voor dat toernooi te kwalificeren. Afgesproken werd dat zijn werkzaamheden pas in zouden gaan als zijn club Fenerbahçe geen wedstrijden meer zou hoeven te spelen, ofwel uiterlijk na 4 juni van dat jaar. Advocaat won met Oranje van Luxemburg (5-0), Bulgarije (3-1), Wit-Rusland (3-1) en Zweden (2-0). Alleen de latere kampioen, Frankrijk, bleek te sterk (4-0). Kwalificatie voor het WK van 2018 liep Oranje echter alsnog mis doordat Zweden, dat nadien ook nog in de barrages Italië wist te kloppen, een beter doelsaldo wist te behalen. Door de 3-0-overwinning van Oranje op Roemenië (oefeninterland) werd Advocaat op 14 november 2017 de bondscoach van het Nederlands elftal met het grootste aantal overwinningen: 37. Hij brak het record van Bob Glendenning, die tussen 1925 en 1940 36 overwinningen met het Nederlands elftal had geboekt.[23][24] Advocaat heeft dit record vijf jaar lang in handen gehad, maar in 2022 boekte Louis van Gaal zijn 38e overwinning als bondscoach van het Nederlands Elftal.[25] Op 6 februari 2018 werd Advocaat opgevolgd door Ronald Koeman.

Sparta Rotterdam

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 25 december 2017 maakte het bestuur van Sparta Rotterdam bekend dat het Advocaat had aangetrokken als opvolger van de ontslagen Alex Pastoor. De oud-bondscoach kreeg als opdracht om de ploeg te behouden voor de eredivisie. Sparta bungelde op dat moment met elf punten onderaan op de ranglijst in de hoogste afdeling. "Het gaat heel zwaar worden", zei Advocaat (70) bij zijn presentatie op Het Kasteel.[26] "Hoe we het doen maakt niet uit, maar het belangrijkste is dat we erin blijven. En dat gaat ook gebeuren, daar ben ik echt van overtuigd." Onder zijn leiding huurde Sparta de AZ-spelers Fred Friday en Dabney dos Santos, en werd Soufyan Ahannach eveneens op huurbasis overgenomen van het Engelse Brighton & Hove Albion. Advocaat kon het sportieve verval aanvankelijk niet stoppen. Na de thuisnederlaag (0-1) tegen Vitesse verloor Sparta vijf dagen later ook nipt in eigen huis van stadgenoot Excelsior (2-3).[27] Het beslissende doelpunt in de Rotterdamse derby kwam in de 86e minuut op naam van Anouar Hadouir. Op 20 mei degradeerde hij met Sparta naar de Eerste divisie na een 1-3 thuisnederlaag in de nacompetitie tegen Emmen.[28] Een paar maanden eerder was al bekendgemaakt dat Henk Fraser de opvolger van Dick Advocaat zou worden in het nieuwe seizoen, met of zonder degradatie.[29]

Op 12 september 2018 maakte Utrecht bekend dat het met Advocaat een mondeling akkoord had bereikt om tot het einde van het seizoen 2018/19 benoemd te worden tot hoofdtrainer.[30] FC Utrecht plaatste zich vervolgens onder Advocaat voor de tweede voorronde van de Europa League na het winnen van de play-offs om Europees voetbal ten koste van Vitesse. Na het opstappen van Jaap Stam bij Feyenoord op 28 oktober 2019 kwam de inmiddels 72-jarige oefenmeester dan weer in beeld als mogelijke trainer ad interim bij die club.[31]

Advocaat tekende op 30 oktober 2019 een contract als hoofdtrainer bij Feyenoord. Advocaat nam het over van Jaap Stam, die enkele dagen daarvoor ontslag had genomen omdat hij geen perspectief meer zag om aan te blijven als hoofdtrainer. Advocaat tekende een contract tot het einde van het seizoen en voegde Cor Pot en John de Wolf toe als zijn assistenten.[32]

Op 16 februari 2020 evenaarde hij het record dat sinds 1969 op naam stond van voormalig Feyenoord-hoofdtrainer Ernst Happel, door de eerste elf Eredivisie-wedstrijden sinds zijn aanstelling ongeslagen te blijven.[33] Hiermee was Advocaat de prestatie van Willem van Hanegem al voorbij, hij kwam zijn eerste tien duels in de hoofdklasse van het betaald voetbal door zonder puntenverlies.[34]

Advocaat maakte op 21 april 2020 bekend dat hij zijn contract heeft verlengd tot medio 2021.[35] Op 12 september 2020 ging hij tijdens de competitiewedstrijd tegen PEC Zwolle met een leeftijd van 72 jaar en 351 dagen Foppe de Haan voorbij als oudste trainer ooit in de Eredivisie.[36] Op 23 mei 2021 leidde hij Feyenoord voor de laatste keer; in de playoffs om een plaats in de Conference League werd FC Utrecht verslagen.[37]

Op 31 juli 2021 tekende Advocaat, 73 jaar oud inmiddels, als bondscoach van het Iraaks voetbalelftal. Hij tekende een contract tot en met het wereldkampioenschap voetbal 2022 in Qatar.[38] Advocaat nam met Cor Pot en Željko Petrović twee assistenten mee.[39]

Op 23 november 2021 maakten Dick Advocaat en de Irakese voetbalbond een eind aan de samenwerking wegens onvoldoende resultaten in de WK-kwalificatiewedstrijden.[40]

Op 25 november 2022 maakte Dick Advocaat bekend benaderd te zijn om hoofdtrainer te worden van ADO Den Haag, tijdens een uitzending op SBS6. Kort hierna maakte ADO het nieuws officieel. Hij volgde de ontslagen Dirk Kuijt op als trainer.

Onder zijn leiding haalde ADO goede resultaten, onder andere 11 wedstrijden zonder nederlaag in de competitie. In maart 2023 kondigde hij aan na dit seizoen te stoppen.[41]

Op 15 januari 2024 werd Advocaat voor een jaar aangesteld als bondscoach van Curaçao.[42]

Als speler was Advocaat een verdedigende middenvelder.

Seizoen Club Competitie Wedstrijden Doelpunten
1966/67 ADO Vlag van Nederland Eredivisie 2 0
Golden Gate Gales Vlag van Verenigde Staten USA 7 1
1967/68 ADO Vlag van Nederland Eredivisie 3 0
1968/69 14 0
1969/70 29 1
1970/71 30 0
1971/72 FC Den Haag 34 2
1972/73 32 4
1973/74 Roda JC 33 1
1974/75 33 0
1975/76 34 1
1976/77 13 0
FC VVV 20 2
1977/78 33 4
Chicago Sting Vlag van Verenigde Staten NASL 24 2
1978/79 FC VVV Vlag van Nederland Eredivisie 21 0
Chicago Sting Vlag van Verenigde Staten NASL 28 3
1979/80 FC Den Haag Vlag van Nederland Eredivisie 11 1
Chicago Sting Vlag van Verenigde Staten NASL 29 1
1980/81 Sparta Vlag van Nederland Eredivisie 28 4
1981/82 33 1
1982/83 Berchem Sport Vlag van Nederland Tweede klasse 10 0
FC Utrecht Vlag van Nederland Eredivisie 24 0
1983/84 15 0
Totaal 543 28
Periode Club/land Land/regio Competitie Functie
1980-1984 DSVP Vlag van Nederland Nederland Amateurs Trainer
1984-1987 Nederland Assistent-bondscoach
1987-1989 FC Haarlem Eredivisie Trainer
1989-1991 SVV Eerste divisie / Eredivisie
1991 SVV/Dordrecht'90 Eredivisie
1991-1992 Nederland Assistent-bondscoach
1992-1994 Bondscoach
1995-1998 PSV Eredivisie Trainer
1998-2002 Rangers Vlag van Schotland Schotland Scottish Premier League
2002-2004 Nederland Vlag van Nederland Nederland Bondscoach
2004-2005 Borussia Mönchengladbach Vlag van Duitsland Duitsland Bundesliga Trainer
2005 Verenigde Arabische Emiraten Vlag van Verenigde Arabische Emiraten VAE Bondscoach
2005-2006 Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
2006-2009 Zenit Sint-Petersburg Vlag van Rusland Rusland Premjer-Liga Trainer
2009-2010 België Vlag van België België Bondscoach
2009-2010 AZ Vlag van Nederland Nederland Eredivisie Trainer
2010-2012 Rusland Vlag van Rusland Rusland Bondscoach
2012-2013 PSV Vlag van Nederland Nederland Eredivisie Trainer
2013-2014 AZ
2014 Servië Vlag van Servië Servië Bondscoach
2015 Sunderland Vlag van Engeland Engeland Premier League Trainer
2016 Feyenoord Vlag van Nederland Nederland Eredivisie Adviseur
2016 Nederland Assistent-bondscoach
2016-2017 Fenerbahçe Vlag van Turkije Turkije Süper Lig Trainer
2017 Nederland Vlag van Nederland Nederland Bondscoach
2018 Sparta Rotterdam Eredivisie Trainer
2018-2019 FC Utrecht
2019-2021 Feyenoord
2021 Irak Vlag van Irak Irak Bondscoach
2022 FC Utrecht Vlag van Nederland Nederland Eredivisie Adviseur
2022-2023 ADO Den Haag Eerste divisie Trainer
2024- Curaçao Vlag van Curaçao Curaçao Bondscoach

Als trainer

Vlag van Nederland SVV
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Schotland Rangers
Vlag van Rusland Zenit

Individueel

  • Russisch Trainer van het Jaar: 2008
  • Dick Advocaat is een winnaar bij de Haagse Sportprijzen 2008: hij kreeg de prijs ‘de beste Haagse profsporter van 2008’ op 31 januari 2009
  • Rinus Michels Award: 2022 (Oeuvreprijs)
  • Beste trainer 3e periode: 2022/23
Commons heeft media­bestanden in de categorie Dick Advocaat.
  • Deels van de website van de KNVB
Voorganger:
Rinus Michels
Bondscoach van het Nederlands elftal
1992–1994
Opvolger:
Guus Hiddink
Voorganger:
Kees Rijvers (ad interim)
Trainer van PSV
januari 19951998
Opvolger:
Bobby Robson
Voorganger:
Louis van Gaal
Bondscoach van het Nederlands elftal
2002–2004
Opvolger:
Marco van Basten
Voorganger:
Frank Vercauteren ad interim
Bondscoach van het Belgisch elftal
2009–2010
Opvolger:
Georges Leekens
Voorganger:
Ronald Koeman
Trainer van AZ
december 2009–2010
Opvolger:
Gertjan Verbeek
Voorganger:
Phillip Cocu (ad interim)
Trainer van PSV
2012–2013
Opvolger:
Phillip Cocu
Voorganger:
Gertjan Verbeek
Trainer van AZ
2013–2014
Opvolger:
Marco van Basten
Voorganger:
Vítor Pereira
Trainer van Fenerbahçe SK
2016–2017
Opvolger:
Aykut Kocaman
Voorganger:
Fred Grim (ad interim)
Bondscoach van het Nederlands elftal
2017
Opvolger:
Ronald Koeman
Voorganger:
Jaap Stam
Trainer van Feyenoord
oktober 2019-2020
Opvolger:
Arne Slot
Voorganger:
Srečko Katanec
Bondscoach van het Iraaks elftal
augustus - november 2021
Opvolger:
Željko Petrović (ad interim)