Gerda van der Kade-Koudijs

Gerda van der Kade-Koudijs
Gerda van der Kade-Koudijs in 1948.
Volledige naam	Gerda van der Kade-Koudijs
Geboortedatum	29 oktober 1923
Geboorteplaats	Rotterdam
Overlijdensdatum	19 maart 2015
Overlijdensplaats	Almelo
Nationaliteit	Nederland
Sportieve informatie
Discipline	sprint, horden, verspringen
Eerste titel	Ned. kampioene 200 m 1942
OS	1948
Extra	Wereldrecordhoudster 4 x 110 yd 1944-1950; 4 x 200 m 1944-1950; Ned. recordhoudster 4 x 100 m 1946-1950; 4 x 200 m 1944-1958
Portaal    Atletiek

Gerda Johanna Marie van der Kade-Koudijs (Rotterdam, 29 oktober 1923 – Almelo, 19 maart 2015) was een Nederlandse atlete. Ze was succesvol op de sprint, de horden en bij het verspringen in de periode rond de Tweede Wereldoorlog.

Op grond van haar prestaties kan de Rotterdamse atlete geschaard worden onder de atletes van wereldklasse. Haar prestaties leverde ze in de schaduw van de successen van Fanny Blankers-Koen, de Vliegende huisvrouw uit Hoofddorp. Illustratief is bijvoorbeeld, dat Gerda van der Kade-Koudijs in 1944 op de 100 yards met 11,0 s slechts twee tiende en op de 80 m horden met 11,4 slechts één tiende boven het wereldrecord bleef. Beide wereldrecords waren in handen van de Hoofddorpse.

Haar eerste grote internationale overwinning behaalde Van der Kade-Koudijs in 1946 toen zij in Oslo, tijdens het eerste Europees kampioenschap na de Tweede Wereldoorlog, Europees kampioene verspringen werd. Op de 100 m eindigde ze als zesde. Een tweede gouden medaille veroverde ze in Oslo als lid van de 4 x 100 m vrouwenestafetteploeg, tezamen met Fanny Blankers-Koen, Martha Adema en Nettie Witziers-Timmer. De tijd van het viertal, 47,8, was een nationaal record.

Haar grootste succes was het olympisch goud dat zij in 1948 tijdens de Spelen van Londen won met de 4 x 100 m estafetteploeg. Net als in Oslo maakte naast Gerda van der Kade-Koudijs ook Fanny Blankers-Koen en Nettie Witziers-Timmer deel uit van die ploeg, die dit keer werd gecompleteerd door Xenia Stad-de Jong als startloopster. Ze miste tijdens die Spelen bij het verspringen de bronzen medaille met een halve centimeter. De euforie die na de Spelen in Nederland ontstond, was overigens vrijwel geheel gericht op Fanny Blankers-Koen. De andere Nederlandse atleten deelden nauwelijks in de belangstelling. Van der Kade-Koudijs zou daar later over zeggen: 'Wij deelden natuurlijk in de vreugde, maar toch meer als decor.'^[1]

Gerda van der Kade-Koudijs was driemaal lid van een estafetteteam dat een wereldrecord verbeterde. Bij nationale kampioenschappen veroverde zij in totaal negentien medailles, waarvan er 'maar' drie goudgekleurd waren. Wat eens te meer de overheersing van Fanny Blankers-Koen in haar tijdperk illustreert. In haar actieve tijd was Van der Kade-Koudijs aangesloten bij het Rotterdamse Victoria en PAC.

Van der Kade-Koudijs zette in 1953 een punt achter haar atletiekloopbaan na de geboorte van haar tweede dochter en verhuisde met haar man en kinderen naar Drachten. Ze was werkzaam als lerares lichamelijke opvoeding en ook nog vele jaren zeer nauw bij de atletiek betrokken, onder andere als trainster. In 1963 was zij medeoprichtster van AV Impala in Drachten. Ze overleed in 2015 op 91-jarige leeftijd.^[2]

• Unie-erekruis in goud van de KNAU - 1956

Zie de categorie Gerda van der Kade-Koudijs van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.