Cabotage

Cabotage is het vervoeren van goederen of passagiers tussen twee punten in hetzelfde land door een bedrijf uit een ander land. Oorspronkelijk betrof het alleen de scheepvaart, maar cabotage heeft nu ook betrekking op het lucht-, spoor- en wegvervoer.

Cabotage is ook het recht van een bedrijf uit het ene land om in een ander land handel te drijven. Bedoeld is zuiver binnenlandse handel – dus ook vervoer – in dat andere land. De meeste landen staan cabotage door buitenlandse bedrijven niet toe. Zo is in het multilaterale systeem van vervoervergunningen van de Europese Conferentie van Ministers van Transport alle cabotage uitgesloten. Maar binnen de Europese Unie is het aan het veranderen. Cabotageregels beperken de handel, zijn een vorm van protectionisme. Argumenten om het verbod op cabotage te handhaven, liggen met name in de sfeer of de noodzaak met betrekking tot de openbare veiligheid. Een voorbeeld is de Jones Act, die vereist dat goederen tussen havens in de Verenigde Staten door Amerikaanse schepen worden vervoerd.

Binnen de Europese Economische Ruimte, dat is de Europese Unie met nog een drietal andere landen, is alle grensoverschrijdend wegtransport vrij (uiteraard mits de vervoerder een vervoervergunning heeft). Dat geldt dan zowel voor bilateraal vervoer, transitovervoer als derdelandenvervoer. Cabotage is evenwel enkel 'tijdelijk' toegestaan. Met 'tijdelijk' wordt bedoeld dat, aansluitend op een internationaal vervoer, de vervoerder in het land van de losplaats nog drie binnenlandse ritten mag doen binnen de zeven dagen na het lossen (3 op 7-regel). In de plaats daarvan is het ook mogelijk binnen die zeven dagen nog één binnenlandse rit te doen in een andere lidstaat, en dat binnen de 3 dagen na het binnenrijden van dat land (1 op 3-regel). Zo heeft een Nederlandse vervoerder die gelost heeft in Portugal de volgende mogelijkheden voor de terugreis: ofwel nog drie ritten in Portugal, ofwel minder dan drie ritten in Portugal en één rit in Spanje, Frankrijk of België; daarnaast is ook elk internationaal vervoer mogelijk, bijvoorbeeld een rit van Spanje naar Frankrijk én een rit van Frankrijk naar België. Enkel binnenlandse ritten vallen onder de beperking van de cabotage.

Het handelsakkoord tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk naar aanleiding van de Brexit bevat bepalingen omtrent cabotage.

Voor het wegvervoer (artikel ROAD.4) is onder andere voorzien dat vervoerders uit de EU die een transport naar het VK verricht hebben, aansluitend nog twee binnenlandse transporten in het VK mogen doen. Britse vervoerders mogen aansluitend op een invoer in de EU en alvorens terug te keren naar het VK binnen de zeven dagen eenmaal een binnenlandse rit of twee internationale ritten tussen EU-lidstaten doen. Er is een speciale bepaling die Noord-Ierse vervoerders toelaat zo twee ritten (in plaats van een) in Ierse Republiek te doen.

De Benelux Unie kent een vrije cabotage. Dat wil zeggen dat vervoerders uit elk van de drie landen ook onbeperkt binnenlands vervoer mogen verrichten in de twee andere.