Ecomuseum
Ecomusea zijn ontstaan in Frankrijk, het concept is ontwikkeld door George Henri Rivière en Hugues de Varine, die de term 'Ecomusée' bedacht in 1971 [1]. De term "eco" is een verkorte vorm voor "ecologie", maar het verwijst vooral naar een nieuw idee van holistische interpretatie van cultureel erfgoed, in tegenstelling tot de focus op specifieke items en objecten, uitgevoerd door de traditionele musea[2].
Een ecomuseum is een museum gericht op de identiteit van een plaats, grotendeels op basis van de lokale participatie en gericht op het welzijn en de ontwikkeling van lokale gemeenschappen te verbeteren.
Er zijn momenteel ongeveer 300 operationele ecomuseums in de wereld, ongeveer 200 hiervan bevinden zich in Europa, vooral in Frankrijk, Italië, Spanje, en Polen [3].
Referenties
- ↑ Marie-Odile de Bary, André Desvalles, Françoise Wasserman (editors), 1994, Vagues: une anthologie de la nouvelle muséologie, Mâcon; Savigny-le Temple (77), Editions W ; M.N.E.S.
- ↑ Peter Davis, 1999, Ecomuseums: a sense of place, Leicester University Press.
- ↑ Voor een up-to-date overzicht van websites over dit onderwerp, zie Clémence Perrier-Latour, 2005, Web links and bibliography on ecomuseums, ICOM News, n. 3/2005.
Externe links
Voorbeelden
- Living Museum of the West (Australië)
- Ecomuseu do Matadouro (Brazilië)
- Ecomusée du Bois-du-Luc (België)
- Kalyna Country (Canada)
- Suojia Miao people ecomuseum (China)
- Søhøjlandets Økomuseum (Denemarken)
- FEMS (Fédération écomusées France)
- Ecomusée Creusot-Montceau (Frankrijk)
- Ecomusée d'Alsace (Frankrijk)
- Ecomusée d'Alsace (Duitse website, Frankrijk)
- Ecomuseo del Casentino (Italië)
- Ecomuseo dei Terrazzamenti (Italië)
- Karaganda Ecological Museum (Kazachstan)
- Kuća o batani - Casa della batana (Kroatië)
- Toten Økomuseum (Noorwegen)
- Ak-Chin ecomuseum (USA)
- Ekomuseum Bergslagen (Zweden)