اکوموزه
اکوموزه موزه‌ای است که با تمرکز بر هویت مکانی، عمدتاً مبتنی بر مشارکت محلی و با هدف ارتقاء رفاه و پیشرفت جوامع محلی شکل گرفته‌است. اکوموزه‌ها اولین بار در فرانسه ایجاد شده‌اند. این مفهوم را ژرژ هنری ریوایر و هوگز دی وارین در سال ۱۹۷۱ تحت اصطلاح "ecomusée" ایجاد کردند.[۱] اصطلاح "اکو" یک شکل کوتاه برای "écologie" است، اما به ویژه به ایده جدید تفسیر کل‌نگر از میراث فرهنگی اشاره دارد، در مخالفت با تمرکز بر روی اشیاء خاص و عتیقجات، که توسط موزه‌های سنتی انجام می‌شود.[۲]
در حال حاضر حدود ۳۰۰ اکوموزه در جهان وجود دارد. حدود ۲۰۰ اکوموزه در اروپا، عمدتاً در فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و لهستان هستند.[۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Marie-Odile de Bary, André Desvalles, Françoise Wasserman (editors), 1994, Vagues: une anthologie de la nouvelle muséologie, Mâcon; Savigny-le Temple (77), Editions W ; M.N.E.S.
- ↑ Peter Davis, 1999, Ecomuseums: a sense of place, Leicester University Press.
- ↑ For an up-to-date directory of websites on this subject, see Clémence Perrier-Latour, 2005, Web links and bibliography on ecomuseums بایگانی‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine, ICOM News, n. 3/2005.