-trix

• -·trix

-trīx v

1. vormt (vrouwelijke) zelfstandige naamwoorden van werkwoorden, hiervan de handelend persoon of dader gevend,
   -ster, -ares.
   • Wordt normaal achter de werkwoordstam geplaatst, niet de ik-vorm.

   «vēnāri → vēnā → vēnātrīx»

   jagen → jageres

   «ulcisci → ultus → ultrīx»

   wreken → wreekster

   • Klankverandering kan optreden:

   «nūtrīre → nu(tr) → nūtrīx»

   voeden, zogen, kweken → voedster, min

• -sor, -tor