volmaakt

• Geluid:  volmaakt    (hulp, bestand)
• IPA: /vɔlˈmaːkt/

• vol·maakt

• vervoeging van volmaken: de stam met de uitgang -t, zonder ge- vanwege voorvoegsel

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	volmaakt	volmaakter	volmaaktst
verbogen	volmaakte	volmaaktere	volmaaktste
partitief	volmaakts	volmaakters	-

volmaakt

1. zonder enig gebrek

   • De volmaakte man of vrouw bestaat niet. 

• perfect

• onvolmaakt

• volmaaktheid

vervoeging van
volmaken

volmaakt

1. (in een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van volmaken
   

   • ... dat jij volmaakt. 

2. (in een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van volmaken
   

   • ... dat hij volmaakt. 

vervoeging van
volmaken

volmaakt

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van volmaken
   

   • Jij volmaakt. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van volmaken
   

   • Hij volmaakt. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van volmaken
   

   • Volmaakt! 

vervoeging van:	volmaken…
verbogen vorm:	volmaakte

volmaakt

1. voltooid deelwoord van volmaken

• Het woord volmaakt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "volmaakt" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[1]