verlangen

• Geluid:  verlangen    (hulp, bestand)

• ver·lan·gen

• In de betekenis van ‘begeren’ voor het eerst aangetroffen in 1265 ^[1]
• afgeleid van langen met het voorvoegsel ver- ^[2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	verlangen	verlangens
verkleinwoord	verlangentje	verlangentjes

het verlangen o

1. (psychologie) graag iets willen hebben

   • Zijn verlangen nog eenmaal zijn oude vaderland te zien ging in vervulling. 

• begeerte, wens

• doodsverlangen, geluksverlangen, godsverlangen, hartsverlangen, incestverlangen, levensverlangen, liefdesverlangen, terugverlangen, zielsverlangen

• verlangeloos, verlanger, verlanglijst, verlangzaam

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verlangen	verlangde	verlangd
zwak -d	volledig

verlangen

1. inergatief ~ naar iets erg graag willen hebben

   • Hij verlangde naar een lekker bakkie koffie. 

   ▸ Hij bezwoer dat hij alleen maar verliefd was geraakt en dat dat helemaal losstond van de lengte van zijn verlof, maar dat er nieuwe verlofdagen kwamen, dat hij elke dag naar haar zou verlangen en zo verder. Toen hij eindelijk wegkwam, was hij even opgelucht als altijd.^[3]

2. inergatief ~ van een eis aan iemand stellen

   • Er werd van hem verlangd dat hij ervoor uit zijn vakantie terug zou komen. 

• begeren, wensen

• Het woord verlangen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verlangen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[4]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.