slit

Niet te verwarren met: slít

• Geluid:  slit (VS)    (hulp, bestand)
• IPA:

enkelvoud	meervoud
slit	slits

slit

1. spleet, scheur
2. (informeel) vagina

vervoeging
onbepaalde wijs	to  slit
he/she/it	slits
verleden tijd	slit
voltooid deelwoord	slit
onvoltooid deelwoord	slitting
gebiedende wijs	slit

slit

1. overgankelijk doorscheuren, doorsnijden, scheuren [1], snijden
2. onovergankelijk scheuren [2]

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ʃliːt /

• slit

• [1-2]: Ontleend aan het Oudnoordse woord  slit zn 
• [3-4]: Afkomstig van het Noorse woord  slite ww 

Naar frequentie	8024

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	slit	slitet	slit	slita slitene
genitief	slits	slitets	slits	slitas slitenes

slit ^[1], o

1. (economie) harde arbeid, inspanning, koeliewerk, moeite, overwerk
2. (kleding), (medisch), (techniek) slijtage, overbelasting (van tanden, gewrichten (artrose, gonartrose), kleding, machines en dergelijke)
3. ruk, verrekking
4. (medisch) pijn

slit

1. nominatief onbepaald onzijdig meervoud van slit

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ʃliːt /

• slit

• Ontleend aan het Oudnoordse woord  slit zn 

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	slit	slitet	slit	slita

slit, o

1. (economie) harde arbeid, inspanning, koeliewerk, moeite, overwerk
2. (kleding), (medisch), (techniek) slijtage, overbelasting (van tanden, gewrichten (artrose, gonartrose), kleding, machines en dergelijke)
3. ruk, verrekking
4. (medisch) pijn

slit

1. nominatief onbepaald onzijdig meervoud van slit