sund
Uiterlijk
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | sund | sundið | sund | sundin |
genitief | sunds | sundsins | sunda | sundanna |
datief | sundi | sundinu | sundum | sundunum |
accusatief | sund | sundið | sund | sundin |
sund, o
- (aardrijkskunde), (scheepvaart) zee-engte, zeestraat
- (aardrijkskunde) Belt, Sund
- (geologie) een smalle, vaak moerassige strook land tussen de rotsen of hoogten
- (verkeer) kanaal, laan, steeg, straat
- (figuurlijk) uitweg, weg
- baden, zwemmen
- (sport) zwemsport
- [3]: það eru öll sund lokuð
er is geen ontsnappen