herfst

• Geluid:  herfst    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈhɛr^əfst / (1 of 2 lettergrepen)

• herfst

• In de betekenis van ‘derde jaargetijde’ voor het eerst aangetroffen in 1050.^[1]
• erfwoord: Middelnederlands he(e)rfst, herft, ontwikkeld uit Oergermaans *harbista- ‘oogsttijd’, abstractum op -st- bij het werkwoord *harbjan- ‘plukken’ (vgl. Noors dial. herva ‘rukken’), uit Indo-Europees *kerp-, uitbreiding bij de wortel *(s)ker- ‘snijden’, waartoe ook Latijn carpere ‘plukken’, Oudgrieks karpós (καρπός) ‘boom-, veldvrucht’ en Tsjechisch čerpat ‘putten’ behoren.^[2][3] Evenals Nederduits Harv(e)st, Duits Herbst, Fries hjerst en Engels harvest ‘oogst’.

de herfst m

1. jaargetijde tussen zomer en winter

   • In de herfst worden de dagen steeds korter. 

   ▸ Pierewiet. Pierewiet. Het lied met pierewiet gaat over een merel in de lente. Dat mag best, nu de lente in het jasje van de herfst is gaan wonen. Samuel heeft geregeld muziektherapie en voor woorden als pierewiet, zeker bij herhaling uitgesproken, kun je hem wakker maken. Mooie, grappige klank. De herhaling van de ie, de rollende r. Hij lacht uitbundig bij een gezongen pierewiet. Nog een keer, dat refrein. En nog eens.^[4]

   ▸ Ondertussen was de herfst in Washington overal zichtbaar om me heen en op de heuvels zag je een lappendeken aan kleuren: rode herfstbladeren, weelderige okergele weiden, mosgroene bossen, turquoise meren en verse witte bergpieken.^[5]

• eindfase, najaar

• lente

• lente, winter, zomer
• jaardeel, jaargetijde, jeugd, overvloed, seizoen

• naherfst

• ook de herfst heeft zonnige dagen

• Het woord herfst staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "herfst" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.