güz
|
Ayrıca bakınız: guz |
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi قوز, Eski Türkçe küz (küz).
Söyleniş
[değiştir]Ad
[değiştir]güz (belirtme hâli güzü, çoğulu güzler)
- (mevsimler, meteoroloji) sonbahar
Çekimleme
[değiştir]güz adının çekimi
Üst kavramlar
[değiştir]Atasözleri
[değiştir]Türetilmiş kavramlar
[değiştir]Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "güz" maddesi
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
Çağatayca
[değiştir]Söyleniş
[değiştir]- Heceleme: güz
Ad
[değiştir]- yaz ile kış beyni
Gagavuzca
[değiştir]Köken
[değiştir]- Eski Türkçe küz (küz).
Söyleniş
[değiştir]- Heceleme: güz
Ad
[değiştir]güz
- (mevsimler, meteoroloji) güz
Kaynakça
[değiştir]- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Kategori:
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe 1 heceli sözcükler
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Türkçede mevsimler
- Türkçede meteoroloji
- Çağatayca 1 heceli sözcükler
- Eski Türkçe kökenli Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca 1 heceli sözcükler
- Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca adlar
- Gagavuzcada mevsimler
- Gagavuzcada meteoroloji