gezellig

• Geluid:  gezellig    (hulp, bestand)
• IPA: / ɣəˈzɛləx / (3 lettergrepen); /χəˈzɛləx/

• ge·zel·lig

• van Middelnederlands gesellich, op te vatten als afleiding van gezel met het achtervoegsel -ig, in de betekenis van ‘knus’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^{[1] [2] [3]}

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	gezellig	gezelliger	gezelligst
verbogen	gezellige	gezelligere	gezelligste
partitief	gezelligs	gezelligers	-

gezellig

1. (oorspronkelijk) de kenmerken hebbend van een groep gezellen of een gezelschap
2. (figuurlijk) de sfeer oproepend van een levendige groep mensen die genoegen scheppen in elkaars aanwezigheid
3. sociaal aangenaam (in een gezelschap)

   • Wat een gezellig diner! 

   ▸ Iedereen had duidelijke taken, ik moest altijd afwassen. Het afwaswater werd tijdens het eten op het vuur verwarmd waarmee ik na de maaltijd de aangekoekte pannen schoon schrobde. Er leek geen einde aan te komen, maar het was altijd gezellig om de avonturen van de dag te bespreken.^[4]

4. knus

   • Dit is een gezellige kamer. 

5. leuk, onderhoudend

   • Dit is een gezellige brief. 

• Doordat het verwijst naar sociale verhoudingen die het niet benoemt en doordat het gebruikt kan worden op verschillende manieren die allemaal bijdragen aan de gevoelswaarde is dit woord niet eenvoudig te vertalen in andere talen. Denk bijvoorbeeld aan: gezellig dat je er bent! Wat is het hier gezellig!

• (intensivering) beregezellig, oergezellig, reuzegezellig

• gezelligheid, gezelligheidsdier, gezelligheidsleven, gezelligheidsmens, gezelligheidsvereniging

• gezelschap, vrijgezel, metgezel, levensgezel

• Het woord gezellig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gezellig" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[5]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

gezellig

1. gezellig

gezellig

1. gezellig