einde

• Geluid:  einde    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɛində / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ˈɛɪ̯ndə/, /ˈæɪ̯ndə/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ˈɛːndə/
  • (Limburg): /ˈɛɪ̯ndə/

• ein·de

• In de betekenis van ‘laatste gedeelte’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^[1][2]

het einde o

1. het punt in ruimte of tijd waar iets ophoudt

   • Aan het einde van de straat wacht er iemand op me. 

   ▸ Het afwaswater werd tijdens het eten op het vuur verwarmd waarmee ik na de maaltijd de aangekoekte pannen schoon schrobde. Er leek geen einde aan te komen, maar het was altijd gezellig om de avonturen van de dag te bespreken.^[3]

• eind

• begin

• De einden (/eindjes) [niet] aan elkaar/elkander weten te knopen

• Een einde nemen

• Het einde is zoek

• Het einde zal de last dragen

• Het hebben van de zaak, is het einde van 't vermaak

• Het is einde oefening/verhaal

• Iets of iemand het einde vinden

• Op zijn einde lopen

• Ten einde komen/lopen

• Ten einde raad zijn

• Zijn einde vinden

• Het woord einde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "einde" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.