dissimilatie

• Geluid:  dissimilatie    (hulp, bestand)

• dis·si·mi·la·tie

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘het ongelijk maken (in taalkunde)’ voor het eerst aangetroffen in 1886 ^[1]
• Naamwoord van handeling van dissimileren met het achtervoegsel -atie ^[2]

de dissimilatie v ^[3]

1. (biologie) stofwisselingsreactie waarbij organisch weefsel wordt afgebroken en energie vrijkomt
2. (taalkunde) verschijnsel dat van twee gelijke, kort op elkaar volgende medeklinkers er één gewijzigd wordt

• assimilatie

• Het woord dissimilatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dissimilatie" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.